“เกิดอะไรขึ้นครับ คุณติณณ์” เสียงของลูกน้องคนสนิทถามขึ้น ท่ามกลางความเงียบในรถยนต์คันหรู ซึ่งเงียบมานับตั้งแต่ดรัณย์ขับรถพาเจ้านายของเขาออกจากบ้านหลังนั้นเวลาผ่านไปไม่ต่ำกว่าสามสิบนาทีแล้วเขาเริ่มรู้สึกเป็นห่วงเจ้านายขึ้นมาจริง ๆ แววตาของติณณ์ดูครุ่นคิดและใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด
ตอนที่ดรัณย์นั่งรอเจ้านายของเขาอยู่ในรถที่บ้านของทัตพลตามคำสั่ง เขาก็เห็นคนในบ้านวิ่งกันไปมา ไม่นานนักก็มีรถคันหนึ่งมาถึงแล้วคนขับก็รีบวิ่งเข้าบ้านไปพร้อมด้วยอุปกรณ์ของแพทย์ ทำให้ดรัณย์นั่งไม่ติดที่นึกเกรงว่าจะเกิดเรื่องร้าย ๆ ขึ้นมาภายในบ้านทั้งยังห่วงเจ้านายสารพัด จนกระทั่ง จนกระทั่งนายแพทย์คนดังกล่าวออกจากบ้านหลังนั้นมาไม่นาน ติณณ์ก็เดินตามออกมาด้วยท่าทางเหนื่อยล้าและสีหน้าเคร่งเครียด
“ทิพย์ช็อกจนหมดสติไป” ติณณ์พูดมาหลังจากเงียบไปตลอดขณะที่นั่งอยู่ในรถนั้น ชายหนุ่มเฝ้าครุ่นคิดถึงเรื่องทิพรดา
“ช็อก
