บทที่ 8

1493 คำ

สองกายเปลือยเปล่าสอดประสานหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน แม้จะลำบากในคราแรกที่บดเบียดกายเข้าไปในร่างเล็กคับแน่น แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหา เพียงเวลาไม่นานเขาก็สามารถผ่านความสาวของหทัยกานต์เข้ามาได้ เจตน์รับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของสาวน้อย แต่เขาก็กอดปลอบเธอพร้อมกับพรมจูบดวงหน้าสวยหวานที่อาบชื้นไปด้วยเหงื่อไคลของเธอ ความเจ็บปวดถูกยัดเยียดเข้ามาในร่าง แม้จะไม่เต็มใจ แต่เธอก็เลือกเดินเข้ามาในวังวนนี้เอง หทัยกานต์ได้แต่กล้ำกลืนฝืนทนความเจ็บปวดและก้อนสะอื้นไห้ไว้ในอก เมื่อไม่อาจจะหนีชะตาชีวิตในครั้งนี้ได้ ความใหญ่โตที่อัดแน่นฝากกายอยู่ในร่างทำให้อึดอัดจนอยากจะดิ้นหนีจากเตียง “อ่า...แน่นเหลือเกินหมิง อื้อ...” ความคับแน่นภายในของกายสาวตอดรัดเขาหนักหน่วงจนอยากจะเร่งคลึงสวาท แต่ก็เห็นใจและสงสารสาวน้อยไร้เดียงสาจึงแช่ตัวนิ่งไม่ไหวติงให้เธอปรับตัวคุ้นเคยกับเอ็นร้อนใหญ่โตของตนเอง “ฉันเจ็บ!” เธอบอกเขาให้รับรู้ว่าต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม