เพียงฟ้าได้รับโทรศัพท์จากที่บ้านเป็นเหตุด่วนเพราะบุตรสาวเกิดอุบัติเหตุ เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นและการพูดคุยทำให้พินท์สุดาเอ่ยปากบอกให้อีกฝ่ายไปดูลูกก่อน เธออยู่คนเดียวได้
“ฟ้าจะรีบกลับมานะคะ เดี๋ยวฝากพยาบาลคนอื่นเอาไว้”
“ไม่เป็นไรค่ะ พินท์อยู่ได้ค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้หมอก็ให้กลับบ้านแล้วนี่คะ”
“พี่ต้องขอโทษด้วยนะคะ มีเรื่องด่วนจริงๆ”
“พินท์เข้าใจค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ พินท์โอเคจริงๆ ไม่ได้ป่วยหนักเสียหน่อย” พินท์สุดายิ้มให้ อีกฝ่ายจะได้คลายใจ เพียงฟ้าได้ยินดังนั้นก็รีบออกไปในทันที
พอพยาบาลพิเศษออกไปแล้ว พินท์สุดานอนคิดอะไรคนเดียวเรื่อยเปื่อยจนเคลิ้มหลับไปอีกครั้ง
เธอตื่นขึ้นมาเมื่อปากร้อนของใครคนหนึ่งแนบมายังแก้มแรงๆ
“พี่พัทท์!” พินท์สุดาสะดุ้งสุดตัวเมื่อเห็นใบหน้าของคนที่ล่วงล้ำเข้ามาในห้องพักของเธอ
“อ้อ... ยังจำได้เหรอว่าพี่เป็นผัว นึกว่าพออยู่กับผู้ชายคนอื่นแล้วจ
