ผลัวะ!!!
“วอนตายแล้วมึง!”
คนถูกเอาคืนคำรามลั่น แล้วย่างสามขุมเข้าหาคู่กรณีด้วยท่าทางขาดสติแบบสุดกู่ แต่ก่อนที่เหตุการณ์จะบานปลายขายขี้หน้าเพื่อนร่วมคอนโดมากไปกว่านั้นปิยฉัตรก็ตวาดเข้าให้
“หยุดระรานคนอื่น! แล้วไปซะ!”
“เขาไล่แล้วก็ไปดิวะ” วาโยเสริมขึ้น
“เรื่องของผัวเมีย อย่ามาเสือก!”
“ก็กูอยากเสือก มีอะไรไหม?” ไอ้หนุ่มจอมกวนเลิกคิ้วหน้าตาย
“มึง!...”
จอมพลเค้นเสียงลอดไรฟัน กำหมัดตัวสั่นเทิ้ม แล้วตั้งท่าจะปรี่เข้าเล่นงานวาโยอีกครา ท่าทางอันธพาลเสียจนปิยฉัตรทนไม่ไหว สุดท้ายเธอก็ตะเบ็งเสียงออกมา
“เมื่อไหร่มึงจะไปสักทีวะไอ้จอม!”
“คนที่มึงควรไล่คือมัน ไม่ใช่ผัวอย่างกู”
“กูบอกให้มึง ‘ไสหัวไป’ ไงวะ!”
คราวนี้เธอถึงขั้นชี้หน้าไล่ และนั่นก็เป็นน้ำคำขับไล่ที่รุนแรงที่สุดเท่าที่เขาเคยได้ยินมา ท่าทางเย็นชา หมางเมิน และเห็นไอ้หน้าอ่อนนั่นดีกว่าทำให้จอมพลแทบคุมสติไม่อยู่
“โว้ย! กูบอก
