จากนั้นทั้งคู่ก็ละเอียดอาหารรสเลิศ บ้างจิบไวน์ เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะดังแว่วเป็นระยะ กระทั่งอิ่มหนำถึงได้พากันย้ายลงมายังผับตรงชั้นล่าง ที่หรูหราและมีความเป็นส่วนตัวเหมาะแก่คู่รัก “สุดสัปดาห์นี้เราไปเที่ยวกันไหมครับ” ร่างสูงใหญ่ที่นั่งเอนหลังพิงพนักโซฟากำมะหยี่สีแดงเลือดนกเปรยเบาๆ ขณะแกว่งแก้วเหล้าในมือไปมาด้วยท่วงท่าสบายๆ ทว่าชวนมองไปทุกอากัปกิริยาจนคนถูกชวนต้องขยับเข้าไปคลอเคลีย “ไปสิคะ คุณอุตส่าห์ชวนทั้งทีไม่ไปก็บ้าแล้ว” เสียงหวานตอบรับด้วยท่าทีกระตือรือร้น แล้วเอ่ยเป็นเชิงปรึกษา “ว่าแต่…เราจะเที่ยวไหนกันดีคะ อเมริกา หรือว่ายุโรป” “ผมว่าเราไปเที่ยวที่ไร่ของพ่อคุณดีกว่าไหม เที่ยวในประเทศเงินจะได้ไม่รั่วไหล และยังเป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจไปในตัวด้วย” นักธุรกิจหนุ่มเอ่ยเหตุผลน่าฟัง แต่หล่อนกลับทำหน้างง “ไร่ของคุณพ่อ?” “ช่าย…ก็ไร่ที่คุณเคยบอกว่าเอาไว้เก็บของเก่าอะไรเทือกนั้น” เ