“โปรแกรมนัดสังสรรค์วันเสาร์ถูกยกเลิก กูก็เลยต้องรีบมาบอกมึง วันจันทร์หน้ากูต้องไปสะสางเรื่องด่วนที่ชายแดน ในระหว่างนี้หากติดต่อกูไม่ได้ก็ให้ติดต่อลูกน้องกูแทนแล้วกัน” นายตำรวจหนุ่มผู้มีภารกิจล้นมือเอ่ยบอก ขณะยื่นนามบัตรของผู้ใต้บังคับบัญชาที่จะมาทำงานร่วมกันให้แก่เธอ
“เขาไว้ใจได้ใช่ไหม”
กังขาเพราะนี่ไม่ใช่เรื่องที่จะให้ใครมาล่วงรู้ได้ง่ายๆ
“อืม เถรตรงพอๆ กับไอ้สิงห์”
จากนั้นทั้งสองก็เปลี่ยนจากเรื่องเครียดๆ มาคุยสัพเพเหระ ไม่นานไอ้หนุ่มสกินเฮดที่มีผ้ากันเปื้อนสีหวานลายการ์ตูนน่ารักโคตรขัดกับมาดแบดๆ คาดอยู่ตรงเอวก็ถือจานข้าวไข่เจียวหอมฉุยออกมาจากครัวที่อยู่ทางด้านหลังร้าน
“น่ารักดี” ตากลมโตมองหนุ่มซึนด้วยสีหน้ากลั้นยิ้ม
“อูยยยย…เฮียปี่ชมผู้ชาย เป็นบุญหูฉิบหาย” ตัวแสบยักไหล่ทำหน้าทะเล้น เอ่ยแซวด้วยความคะนองปาก แต่แล้วก็ต้องทำหน้าเหวอ เมื่อเธอพ่นประโยคถัดมา
“เปล่า กูไม่ได้ชมมึง”
