"ฉันฝากลูกสาวฉันด้วยนะ ดูแลเธอให้ดีๆด้วยอาจเอาแต่ใจหน่อยแต่ฉันอยากให้นายอดทนนะ" "ครับ" "แม่ค่ะ" "ห้ามร้องไห้เหมือนเด็กซิ แม่รักหนูนะแม่ขอให้ลูกมีความสุขกับชีวิตที่ลูกเลือกขอรักกันไปนานๆ แม่รักหนูนะ" วาดฝันโอบกอดจิ้มลิ้มเธอสะอื้นร้องไห้เบาๆบิ๊กยิ้มให้ทั้งคู่ก่อนที่เขาจะพาจิ้มลิ้มออกมาจากบ้านของเธอ "ตอนนี้หนูไม่ใช่ลูกคุณหนูแล้วนะ เป็นแค่เมียช่างประปาธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้นเอง" "พี่ดีใจนะที่หนูไม่รังเกียจผู้ชายจนๆอย่างพี่" "เงินสำคัญกับชีวิตคนเราก็จริง แต่มันไม่สามารถตีค่าความรักของหนูกับพี่ได้นะ ถึงจะซื้อทุกอย่างแต่มันซื้อความรักที่จริงใจไม่ได้" จิ้มลิ้มโน้มหน้ามากระซิบข้างหูก่อนที่เธอจะหอมแก้มเขา "จิ้มลิ้มรักพี่บิ๊กนะคะ รักมาก" "พี่ก็รักหนูมากเหมือนกัน" ผมกุมมือจิ้มลิ้มแน่นก่อนจะพาเธอเดินไปข้างหน้าถึงพ่อของเธอจะไม่ยอมผม แต่แม่ของเธอยอมรับผมเป็นลูกเขยสักวันผมจะทำให้พ่อของจิ้มลิ้