MAFIA X DOCTOR 03 ผัวเก็บ
1461 คำ
วันต่อมา...
คอนโด M
พรึ่บ!
"หาวววววว~~จะไปทำงานแล้วเหรอ??" คิลเลอร์ตื่นขึ้นมาก็เจอกับมินิที่กำลังแต่งตัวอยู่เพราะว่าบาดแผลและฤทธิ์ยาเลยทำให้เขาหลับยาว ๆ อย่างไม่รู้ตัวถ้ามีใครต้องการฆ่าเขาก็ทำได้เมื่อคืนนี้เลยพอเสร็จกิจกับมินิแล้วเขาก็หลับเป็นตายไปเลย
"ใช่สิ มิมีงานนะไม่ได้ว่างเหมือนพี่" มินิหันมาพูดกับคิลเลอร์
"เธอก็รู้ว่าฉันงานเยอะและยุ่งมากกว่าเจ้าของโรงพยาบาลซะอีก...เมื่อไหร่จะเลิกเป็นหมอ?" คิลเลอร์ถามเธอ
"เมื่อ...พี่อยากเปิดตัวมิมั้ง??" เธอพูดแบบทีเล่นทีจริงไม่ได้คาดหวังอะไร
"ฝันอยู่หรือไง?" นั่นไงไม่น่าคาดหวังจริงด้วย
"งั้นพี่เองก็เหมือนกันฝันอยู่หรือไงถึงจะให้มิเลิกเป็นหมอ กว่าจะเรียนจบมาได้มันไม่ได้ง่ายนะแล้วจะมาให้ลาออกบ้าหรือเปล่า?" มินิตอบกลับคิลเลอร์ไป
"แล้วอยากเปิดตัวอะเลิกกลัวพ่อตัวเองแล้วเหรอ?" คิลเลอร์ถามเธอทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเธอกลัวพ่อขนาดไหน
"...." แต่มินิกลับเงียบไป
เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอนั้นต้องการอะไรกันแน่เธอไม่อยากคบกับเขาแบบแอบ ๆ ซ่อน ๆ แต่จะให้พ่อเธอก็ไม่กล้าพออีกเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวที่พ่อขอร้องเธอ... ตั้งแต่เกิดมาพ่อเธอซัพพอร์ตและสนับสนุนเธอมาตลอดไม่เคยขัดใจแม้แต่ครั้งเดียวเลี้ยงดูเธอมาอย่างดีแม้ว่าจะไม่มีแม่ก็ตามเพราะฉะนั้นเธอเลยไม่อยากทำให้พ่อผิดหวัง แต่ว่าการแอบคบแบบนี้มันก็ทำให้เธออึดอัดเช่นกัน
"ฉันยังไม่พร้อมจะเปิดตัวเธอหรอก แต่นั้นก็ไม่ได้ความหมายว่าเธอไม่สำคัญไม่ได้หมายความว่าฉันไม่ต้องการเธอนะ...มินิ"
"ช่างเถอะ...คิดว่ามิไม่ได้พูดอะไรออกไปแล้วกัน งั้นมิไปทำงานก่อนนะ" มินิตัดบทและหยิบกระเป๋าพร้อมกุญแจรถ
"ไปทำงานนะอย่าไปหาผัว" ปากหมาใส่เธอ
"ไม่รู้สิเพราะเบื่อผัวเก็บแล้วเหมือนกัน" มินิอดจะแดกดันไม่ได้หมั่นไส้ปากหมาๆของเขา พูดแต่ละอย่างไม่น่าฟังเลย
"มินิ!อย่ามาปากดีนะ!!" มินิสะบัดผมอย่างไม่สนใจและเดินออกจากห้องนอนส่วนคิลเลอร์ก็แหกปากต่อไป
"....."
"อีหมออออ!!กล้าเมินฉันเหรอวะ?! แม่งเอ๊ยยยยยย!!"
เวลาต่อมา
โรงพยาบาล
ห้องตรวจหมอมินิ
"วันนี้คุณหมอมินิมีผ่าตัดตอนบ่ายสองนะคะ คนไข้ประสบอุบัติเหตุซี่โครงหักค่ะคาดว่าจะทิ่มปอดด้วย" เสียงของพยาบาลรายงานผลของคนไข้ที่มินิต้องทำการผ่าตัดวันนี้ผ่าตัดแต่ละทีก็เล่นไป 3-4 ชั่วโมงแล้ว
"ค่ะ เดี๋ยวหมอขอดูผลเอ็กซ์เรย์หน่อยนะคะ"
"นี่ค่ะหมอมินิ" หมับ! มินิรับผลเอ็กซ์เรย์มาอ่าน
"เข้าใจแล้วค่ะเดี๋ยวเตรียมห้องผ่าตัดให้หน่อยนะคะ แล้วก็หลังผ่าตัดเนี่ยเตรียมชาร์จคนไข้ที่ผ่าตัดเมื่อวานให้หมอด้วยนะคะเดี๋ยวหมอจะไปดูอาการหน่อย" มินิบอกกับพยายามสาวที่เป็นเหมือนเลขาของเธอชื่อว่าพยาบาลน้ำตาล
"ได้ค่ะ"
"งั้นเดี๋ยวหมอขออ่านประวัติคนไข้ก่อนนะคะ พยาบาลน้ำตาลไปเตรียมห้องให้หมอเถอะและอีกสามสิบนาทีเจอกันที่ห้องผ่าตัดนะคะ" มินิยิ้ม
"ค่ะ หมอมินิ^^"ใคร ๆ ก็ชอบทำงานกับเธอเพราะว่าเก่งและถ่อยตนเสนอแม้ว่าใครจะอวยยศให้ยังไงมินิก็แค่ยิ้มและบอกว่าตัวเองยังต้องเรียนรู้อีกเยอะเพราะงั้นมินิเลยเป็นที่หมายปองของหมอหนุ่ม ๆ ในโรงพยาบาล และพวกผู้บริหารที่อยากได้มินิไปเป็นสะใภ้ นอกจากจะเป็นหมอที่เก่งแล้วพ่อของมินิเองก็เป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจแถมยังเคยรับตำแหน่งทหารอีกด้วย เพราะงั้นพ่อของมินิเลยเป็นรู้จักในวงการทหารและนักธุรกิจ
ก๊อก ๆ เสียงเคาะประห้องทำงานของมินิดังขึ้น
"เชิญค่ะ" ปกติเธอไม่ค่อยตอนรับใครในเวลาก่อนทำการผ่าตัดหรอกแต่ว่าวันนี้เคสไม่ได้ยากเท่าไหร่เพราะงั้นเลยตอบกลับไป
"สวัสดีครับ...ผมรบกวนอะไรหรือเปล่าครับ?" คนที่เข้ามาก็คือปอนด์นั่นเองเขามาหาพ่อเลยแวะมาหามินิด้วยตั้งแต่กลับมาที่ไทยเขาถูกใจมินิที่สุดแล้วในบรรดาผู้หญิงที่พ่อเขาหามาให้
"สวัสดีค่ะ ฉันมีผ่าตัดต่อค่ะ...คุณปอนด์มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?" มินิถามเขากลับไป
"เอ่อ พอดีผมมาหาพ่อน่ะและแวะเอาดอกไม้มาฝากด้วย" ปอนด์ส่งดอกไม้ที่แอบเอาไว้ข้างหลังให้มินิ ความจริงเธอเห็นแล้วละเพราะว่ามันช่อใหญ่มากจนแอบไม่มิดแต่เธอไม่ได้คิดว่าเขาเอามาให้เธอหรอก
"ขอบคุณนะคะ แต่ว่าที่จริงไม่ต้องเอามาให้ก็ได้ค่ะ" มินิบอกไป
"รับไปเถอะนะคะผมตั้งใจซื้อให้เลย"
"เอ่อ งั้นก็ขอบคุณนะคะ..." หมับ! มินิรับดอกไม้เอาไว้ด้วยความเกรงใจ
"ถ้าผ่าตัดเสร็จแล้วเราทานข้าวด้วยกันไหมครับ?" ปอนด์ชวนมินิ
"ต้องขอโทษด้วยนะคะแต่ว่าวันนี้ฉันมีเคสยาว ๆ เลยไม่ว่างเลยน่ะค่ะเอาไว้คราวหน้าดีกว่านะคะฉันจะจัดตารางวันให้" มินิแต่ว่าตารางงานเธอไม่เคยว่างหรอกยากมากกกกกก
"ก็ได้ครับ งั้นผมไม่รบกวนคุณมินิดีกว่าผมกลับก่อนนะครับ แล้วก็ดอกไม้นั่นมันเป็นแบบไม่เหี่ยวไม่เน่าเก็บได้ยาว ๆ เลยครับ^^"
"อ่อค่ะ"
"เอ่อ ขออนุญาตค่ะหมอมินิห้องผ่าตัดเตรียมเรียบแล้วนะคะ" พยาบาลน้ำตาลเข้ามาพอดี
"ค่ะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคุณปอนด์"
"ค้าบบบ!! สู้ ๆ นะครับคุณหมอมินิคนเก่งงง^-^"
"ขอบคุณค่ะ"
หลายชั่วโมงต่อมา
ห้องผ่าตัด
"มีด..." หมับ! เสียงของมินิบอกพยาบาลในห้องผ่าตัด
"เดี๋ยวฉันเย็บแผลให้ไหมคะ?" เสียงของหมอผู้ช่วยถามมินิที่กำลังจะเย็บแผลตอนนี้การผ่าตัดใกล้เสร็จแล้ว
"ไม่เป็นไรค่ะ...หมอชอบทำเองจนวินาทีสุดท้าย เดี๋ยวยังไงรบกวนหมอต้าร์ออกไปแจ้งกับญาติคนไข้หน่อยนะคะว่าการผ่าตัดผ่านไปด้วยด้วยและกำลังย้ายไปที่ห้องปลอดเชื้อเพื่อดูอาการ" มินิบอก
"ได้ค่ะหมอมินิ"
"จะทำการเย็บแผลนะคะ...ไหม"
"นี่ค่ะ" พยาบาลส่งไหมเย็บแผลให้มินิ
"เรียบร้อยค่ะ....ตัดไหมได้เลย" กึก!! พยาบาลทำการตัดไหม
"ความดันปกติดีครับ..." หมอดมยาหรือว่าวิสัญญีแพทย์พูดขึ้น
"ค่ะ วันนี้ขอบคุณทุกคนมากนะคะ การผ่าตัดเรียบร้อยค่ะ"
"ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะหมอ"
มินิเดินออกจากผ่าตัดและไปทำความสะอาดร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้าความจริงแล้วเธออยู่ในห้องผ่าตัดมา 8 ชั่วโมงกว่าแล้ว เคสแรกผ่านไป เคสสองก็เข้ามาทันทีโดยไม่ได้พักผ่อนเลยแถมยังไม่ได้ไปราวน์วอร์ดอีก
ห้องตรวจหมอมินิ
แกร๊ด!! แอดดดด!!
"พี่คิล?" มินิเปิดประตูห้องทำงานเข้ามาก็เจอคิลเลอร์นั่งรออยู่พร้อมกับดอกไม้ที่ลงถังขยะไปแล้ว
"ดอกไม้ใครให้มา??" คิลเลอร์ถาม
"ญาติคนไข้"
"เธอไม่รับของจากญาติคนไข้ไม่ว่าเงิน ดอกไม้ ของกิน...อย่าโกหกใครให้มา?" คิลเลอร์ยังคงจี้ต่อไป
"ว่าที่...ผัวใหม่มั้ง?"
ปัง!! คิลเลอร์ตบโต๊ะเสียงดัง
"อยากตายเหรอวะมินิ?"
"เปล่านิ"
"ไม่อยากตายแล้วรับช่อดอกไม้มาเพื่อ??? แพ้เกสรไม่เหรอยัยบ้า!" คิลเลอร์บ่นที่เขาโมโหไม่ใช่แค่เรื่องมีคนให้ช่อดอกไม้เธอแต่เขาโมโหที่เธอรับมาทั้งที่ตัวเองแพ้เกสรดอกไม้
"มันเป็นดอกไม้ปลอมมั้งคนให้บอกว่ามันไม่แห้งไม่เหี่ยว"
"มันชุบสารเคมีเป็นหมอภาษาอะไรวะถึงไม่รู้อะ?"
"ก็เป็นหมอไม่ได้เปิดร้านดอกไม้ที่จะรู้ว่ามันชุบอะไรมา?"
"เถียงคำไม่ตกฟาดไม่ได้เถียงผัวสักวันจะตายไหมมินิ?" คิลเลอร์เดินมาหามินิใกล้ ๆ
"ผัวเก็บน่ะเหรอ?" มินิทำหน้าตากวนประสาทใส่เขา
"เหอะ! ผัวเก็บคนนี้เป็นของเธอนะ จุ๊บ!" เขาจูบปากเธออย่างเร็ว ๆ
"พี่ 0.0"
"กลับยังอยากนอนกอด"
"ยังต้องไปราวน์วอร์ด"
"โห่~~ไรว้าาาาาเพราะแบบนี้ไงเลยให้เลิกเป็นหมอ"
"พี่จะเลี้ยงมิหรือไงฮะ?!"
"เลี้ยงได้....เหมือนเลี้ยงหมานั่นแหละ"
"-_-"
- ผู้เขียน
