ความลับสัมพันธ์ร้าย

MAFIA X DOCTOR 04 ใจร้าย

"แล้วพี่มาหามิถึงที่นี่มีอะไรเหรอ??" เมื่อเริ่มคุยกันแล้วกวนประสาทมินิก็ถามถึงจุดประสงค์ของเขาที่มาที่นี่เพราะว่าไม่บ่อยนักที่คิลเลอร์จะออกมาเธอโจ่งแจ้งแบบนี้ "มารับเธอกลับไงเลิกงานแล้วนี่?" คิลเลอร์ยักไหล่ "บอกว่ายังไง...ถ้าพี่รอได้ก็รอเพราะว่ามิต้องเดินราวน์วอร์ดก่อนถ้าพี่รอได้ก็รอ...รอไม่ได้ก็กลับไปอย่างมาขัดขวางการทำงานของมิ" มินิพูดและหยิบเสื้อกาวน์มาใส่เพื่อเตรียมไปราวน์วอร์ด "ก็ต้องไหมเพราะฉันให้ลูกน้องเอารถเธอกลับไปแล้ว ถ้าฉันกลับก่อนเธอจะกลับยังละ" "ก้าวก่ายขึ้นทุกวัน" มินิพูดเสียงเบาแต่เธอก็แอบดีใจนิด ๆ ที่เขาเหมือนจะใส่ใจเธอมากขึ้นมาหน่อยถ้าเทียบกับเมื่อก่อน "ว่าไงนะ?" "เปล่า แค่สงสัยว่าพี่ป่วยหรือเปล่าเพราะปกติไม่เห็นจะออกมาวุ่นวายอะไรแบบนี้เลยนิ" มินิมองหน้าเขา "ก็แค่มารับเมียไม่จำเป็นต้องมีผลเหตุอะไรหรอกนะ ถ้าจะไปทำงานก็ไปเถอะฉันจะรอที่นี่เอง อ่อ ระหว่างรอก็จะเอาดอกไม้นั่นไปเผาทิ้งให้ด้วย" คิลเลอร์มองไปที่ช่องดอกไม้ในถังขยะ "ตามใจ" เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะเก็บเอาไว้ทำไมเหมือนกัน ก็อย่างที่คิลเลอร์ว่ามานั่นแหละเธอแพ้เกสรดอกไม้ทุกชนิด "ค้าบบบบบผม" แก๊งธันเดอร์ "ยังไม่เจอจุดอ่อนของไอ้คิลเลอร์อีกเหรอวะ?!" เสียงหัวหน้าแก๊งธันเดอร์ที่เป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของแก๊งคิลอิทหรือของคิลเลอร์ถามเสียงดังหลังจากที่เขาพยายามส่งลูกน้องไปจัดการแต่ก็ไม่สำเร็จแถมยังหาจุดอ่อนของเขาไม่เจออีก "มะไม่เจอเลยครับท่านโดมเราพยายามหาอย่างเต็มที่แล้วแต่ว่า...มันไม่เปิดช่องอะไรให้เราเลย" โจ้มือขวาของโดมที่เป็นหัวหน้าแก๊งบอกกลับไป "ไม่มีทาง!!คนเราก็มีจุดอ่อนกันทั้งนั้นแหละเพราะงั้นหากันให้ดีเถอะ!!!มันต้องมี!!" "ครับ ท่านโดมผมจะพยายามหามาให้ได้" "ไม่ใช่แค่รับปากแต่มึงต้องทำให้ได้ด้วยไอ้โจ้!!" "ครับท่าน..." โจ้ก้มหน้าอย่างรู้สึกผิดที่เขาไม่สามารถหาข้อมูลของคิลเลอร์มาให้หัวหน้าได้ "นายครับ วันนี้เรามีนัดส่งของกับท่านปฏิหารครับ" ออยมือซ้ายของโดมเดินเข้ามาและรายงานตารางงานที่เขาต้องไปทำ "เออ! กูรู้แล้วเดี๋ยวไป...วันนี้กูมีงานหรอกนะเลยไม่กระทืบมึงเพราะงั้นครั้งหน้าถ้ากูถามมึงต้องตอบกูได้!!ว่าไอ้คิลเลอร์มันมีจุดอ่อนอะไรให้เราโจมตีมันและเหยียบมัน!!" "ครับ ท่านโดม" โจ้ก้มหน้ารับคำสั่งส่วนโดมก็เดินผ่านไป "ทำไมไม่รายงานเรื่องหมอมินินั่นไป?" ขวับ!! โจ้มองหน้าออยทันที "กูแค่ยังไม่มั่นใจน่ะ...จากที่ได้ยินมาพ่อของหมอมินิปิดกั้นเรื่องของทั้งสองคน กูเลยไม่แน่ใจว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์อะไรกันหรือเปล่าเพราะงั้นกูเลยยังไม่ได้รายงาน รอให้มั่นใจก่อน" "ให้มันจริงอย่าให้กูรู้นะว่ามึงเป็นสปาย...ไม่อย่างนั้นกูนี่แหละที่จะยิงหัวมึง ปัง!" ออยทำมือเป็นรูปปืนก่อนจะจ่อที่หัวของโจ้และทำเสียงเหมือนปืน "กูไม่ทำแบบนั้นหรอก" "ก็ดี..." ออยพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกมาและหลังโดมออกไป "เฮ้ออออ~" แก๊งธันเดอร์เป็นแก๊งที่อยู่มานานแล้วสืบทอดรุ่นสู่รุ่นด้วยการเหยียบคนอื่นขึ้นมา แถมยังเป็นศัตรูกับแก๊งคิลอิทมาอย่างยาวนานเช่นกันพ่อของโดมฆ่าพ่อแม่ของคิลเลอร์จนพ่อของมินิต้องรับเขาไปเลี้ยงเอาไว้ช่วงหนึ่งก่อนรับตำแหน่งต่อจากพ่อ พอคิลเลอร์เริ่มเติบโตขึ้นก็รับรู้เกี่ยวกับเรื่องของพ่อแม่ทุกอย่างเลยมาฆ่าพ่อแม่ของโดมกลับเช่นกัน เพราะงั้นทั้งสองแก๊งจึงไม่มีวันญาติดีกันได้อย่างแน่นอนต้องมีใครอยู่และมีใครไป... โรงพยาบาล ห้องทำงานหมอมินิ แกร๊ด!!แอดดดดด "อ้าวว! ไม่อยู่ไปไหนแล้วเนี่ย?" มินิกลับมาจากเดินราวน์วอร์ดเสร็จแล้วก็กลับมาที่ห้องทำงานก่อนจะพบว่าคิลเลอร์ไม่ได้อยู่ที่ห้องทำงานเธอแล้วช่อดอกไม้ก็ไม่อยู่แล้วด้วย "อย่าบอกนะว่าเอาไปเผาจริง ๆ" เธอพูดเบา ๆ ออกมา "เสร็จแล้วเหรอ?" เสียงของคิลเลอร์ดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ "พี่ไปไหนมา?" มินิถามพร้อมกับถอดเสื้อกาวน์ของเธอแขวนที่เดิม "เอาดอกไม้ไปเผาไงกลับได้กันหรือยัง??" คิลเลอร์ถามเธอ "กลับสิ" "อืม" คิลเลอร์กลับมานิ่งเหมือนเดิมมันทำให้มินิสงสัยนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกเพราะว่ารู้ต่อให้ถามเขาก็ไม่บอกอะไรอยู่ดี บนรถ "ฉันจะเงียบหายไปสักพักนะ..." ระหว่างที่รถกำลังเคลื่อนที่อยู่นั้นคิลเลอร์ก็พูดขึ้นมา "ปกติพี่ก็หายไปบ่อย ๆ อยู่แล้วนิและมาบอกมิทำไม?" มินิถามและหันไปมองหน้าของเขาที่เรียบนิ่งบรรยากาศก็เย็น ๆ "ก็เพราะว่ามันจะนานกว่าที่ผ่านมา" กึก! มินิชะงักไปก่อนจะเริ่มถามเขาว่าจะหายไปนานแค่ไหน "อาทิย์นึง??" "...." "สองอาทิตย์???" "...." "หนึ่งเดือน??" "....." "สามเดือน???" "...." แต่ไม่ว่าจะถามอะไรไปคิลเลอร์ก็เงียบอย่างเดียวไม่ได้ตอบกลับอะไรมามันทำให้มินิรู้สึกอึดอัดมาก "จะกี่วัน กี่เดือน กี่ปี ก็พูดมาสิ!!มิจะได้รู้ว่าตัวเองต้องรอพี่อีกนานเท่าไหร่?" เสียงของมินิสั่นเครือเล็กน้อยเพราะรู้ว่าครั้งนี้มันจะนานจริง ๆ ที่ผ่านมานานสุดของเขาคือหนึ่งเดือนไม่เคยเกินนี้ "ไม่ต้องรอ" "ว่าไงนะ?" มินิถามกลับไป "ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องรอฉันก็ได้" "พี่เป็นอะไรตอนแรกยังดี ๆ อยู่เลย แล้วตอนนี้มันบอกว่าไม่ต้องรอมันคืออะไร...พี่บ้าหรือเปล่าเนี่ย?!" มินิถามเสียงดังพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตา เธอรู้ว่าสักวันเธอกับเขาอาจจะต้องจากกันแต่เธอไม่ได้คิดว่ามันจะรวดเร็วขนาดนี้นิ!!เธอยังไม่พร้อมเลยเธอยังไม่ได้ทำใจเลย!! "...." "ฮึก! พี่จะไปไหนก็ไปเถอะแต่พี่ไม่มีสิทธิ์มาบอกให้มิรอหรือไม่ต้องรอ!! มิจะทำอะไรรู้สึกยังไงมิจะตัดสินใจเองพี่ไม่ต้องมายุ่ง!!" "ตามใจเธอ" คิลเลอร์ตอบอย่างเย็นชาก่อนจะมุ่งหน้ากลับคอนโดระหว่างทางไม่มีบทสนทนาอะไรทั้งนั้นมินิปล่อยน้ำตาออกมาก็พยายามเช็ดเพื่อไม่ให้เขารู้สึกรำคาญ "..." "เธอจะเจ็บหรือเสียใจมันก็ไม่ใช่เรื่องของฉันอยู่แล้ว" "ใจร้าย..." คอนโด M "ลงไปสิ" "แล้วพี่ละ...?" มินิถามนี่เขาจะไปเลยเหรอ??? "อืม" "ขึ้นห้องก่อนสิ...เดี๋ยวจะส่งท้ายให้" มินิพูดและเดินนำขึ้นคอนโดตลอดระยะทางที่มาที่นี่เธอคิดในหัวว่าถ้าจะจากกันวันนี้ก็ขอให้เขาจากไปแล้วเอาแต่นึกถึงเธอ!!!! ปัง!! "ปกติแทบไม่เคยเริ่มเลยนิแล้ววันนี้เกิดเป็นอะไรขึ้นมา?" เมื่อเข้าในห้องแล้วคิลเลอร์ก็ถามขึ้นมาตลอดสามปีที่ผ่านมาเขาเป็นคนต้องการเธอก่อนเสมอและเริ่มก่อนตลอดนาน ๆ ทีที่มินิจะเป็นฝ่านรุกเขาบ้างมันเลยอดไม่ได้ที่เขาจะถามเธอ "..." พรึ่บ! มินิไม่ตอบแต่ถอดเสื้อผ้าออก "เพราะว่าฉันบอกว่าไม่ต้องรอเลยคิดว่าฉันจะทิ้งเธอแล้วเหรอ?" คิลเลอร์ถาม "ก็จะทิ้งไม่ใช่หรือไง??" มินิมองหน้าของคิลเลอร์ "ยังไม่ได้ทิ้งแค่บอกเอาไว้เพราะฉันไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่?" "นั่นไง...เลยต้องส่งท้ายให้น่าจดจำหน่อย" หมับ!! "อุ๊บ!" มินิคว้าคอของคิลเลอร์ลงมาและจูบทันทีอย่างรุนแรงจนมีกลิ่นเลือดออกมา "อื้อออ~" "แล้วอย่ามาร้องให้หยุดนะ...อีเมีย" แนะนำตัวละครเพิ่ม : โดม หัวหน้าแก๊งธันเดอร์ อายุ 37 ปี เป็นมาเฟียสายสีดำสนิทค้ายา ค้าอาวุธ สิ่งผิดกฎมายทุกอย่าง รวมทั้งธุรกิจที่เหมือนคิลเลอร์ไม่ว่าจะอสังหา สถานบันเทิง ปล่อยเงินกู้นอกระบบ อะไรก็ตามที่ทับทางของคิลเลอร์เขาทำหมด