MAFIA X DOCTOR 02 เมียผัว

985 คำ
เวลาต่อมา คลินิกหมอมินิ เอี๊ยดดด! ปึก! "พี่คิลอยู่ไหน?" มินิลงมาจากรถก็เจอาชาอยู่ที่ประตูหลังคลินิก "ด้านในครับท่านสั่งไม่ให้เข้าไปผมเลยต้องมาอยู่ตรงนี้" อาชาบอกมินิพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินเข้าคลินิกทันทีเพื่อไปดูอาการของคิลเลอร์ว่าเป็นอะไรเยอะไหม ห้องตรวจ แอดดด! "แค่ไปวันเกิดหมาต้องแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้เลยเหรอ??" คิลเลอร์พูดแล้วมองมินิตั้งตัวจรดเท้าแถมยังเบะปากอย่างไม่พอใจอีก "ไหนว่าบาดเจ็บทำไมยังปากหมาอยู่ได้?" มินิปิดประตูและเดินไปหาคิลเลอร์ที่เตียงคนไข้ที่เขากำลังนั่งอยู่ "โดนยิงแขนไม่ได้ยิงปากนิ" เขายักไหล่อย่างไม่สนใจ "น่าจะโดนยิงปากเนอะเผื่อหมาในปากมันจะตายไปบ้าง" มินิมองแผลของคิลเลอร์ที่ไม่ได้รุนแรงมากแค่เฉียด ๆ เท่านั้นเขาทำเองยังได้เลย "ถ้าฉันโดนยิงปากก็ตายห่าไปแล้วไม่มานั่งให้เธอด่าแบบนี้หรอก และถ้าฉันตายก็อย่ามาร้องไห้แล้วกัน" "ร้องไห้ดีใจน่ะสิ...ถอดเสื้อ" มินิบอกกับเขาและไปเตรียมอุปกรณ์ทำแผล "ถอดไม่ได้เจ็บถอดให้หน่อย" "สำออย" มินิสวนกลับทันที "ด่าคนไข้แบบนี้ระหว่างโดนจับเย..." แควก!! มินิเอากรรไกรตัดเสื้อของเขาทันทีไม่รอให้พูดจบ "เฮ้ยย!ตัดเลยเหรอ??" "เสื้อแค่นี้พี่มีปัญญาซื้อใหม่อยู่แล้วจะโวยวายทำไม???" หมับ! คิลเลอร์ดึงเอวของมินิมากอดไว้และรัดไว้แน่น ๆ "ทำไมเมียฉันมันปากจังวะสงสัยต้องจูบบบบบ!" "นี่!!มิจะทำแผล!!" "ก็ทำไปสิ" เขาพูดอย่างนั้นแต่เขาก็ก่อกวนเธอด้วยการแตะอั๋งทั้งจูบทั้งหอมทั้งไซร้คอเธอ "มันไม่ถนัดดดดด!!" "ไม่สน...ไม่คิดถึงผัวหรือไง?" คิลเลอร์ถามและมองหน้ามินิ "แล้วพี่ละไม่คิดถึงมิเหรอ?" เธอไม่ตอบแต่ถามกลับไป "ฉันถามเธอก่อนนะ" "ใครตอบก่อนก็ได้ทั้งนั้นแหละไม่เห็นเกี่ยวว่าจะถามก่อนถามหลังเลยนิ" มินิพูดไปทำแผลของคิลเลอร์ไปด้วยแม้ว่าจะไม่ถนัดเท่าไหร่ก็เถอะแต่พูดไปก็เท่านั้นเพราะเขาไม่มีทางปล่อยเธออย่างแน่นอน มินิรู้เรื่องนั้นดีเลยยอม ๆ เขาไปไม่อย่างนั้นอาจจะทำแผลไม่เสร็จก็ได้ "ก็คิดถึงไม่ได้เอานานละ" "อ่ออออ~ แบบนี้เองสินะ" กึก!! "โอ๊ยยยยยยยย!!มินิ!!มันเจ็บนะเว้ย!!จะกดแผลทำไมวะแม่งงงง!!" คิลเลอร์แหกปากร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อมินิกดแผลของเขาอย่างแรง "หมั่นไส้!!เสร็จแล้ว" มินิแปบสก๊อตเทปเรียบร้อย "เก่งนิ" "มิเป็นหมอไหม?" "ชมไปงั้นแหละแล้ววันนี้พ่อเธอให้ไปดูตัวหมาตัวไหนอีก?" หมับ! ความจริงแล้วเขาสามารถค้นหาเองได้แต่เขาอยากถามเธอมากกว่าอยากรู้ว่าจะตอบอะไร? "ดูตัวอะไรกันมิไม่ได้ไปดูตัวสักหน่อย" มินิเธอเองก็รู้ว่าพ่อของเธอต้องการให้เธอแต่งงานได้แล้วกับคนอื่นที่ไม่ใช่คิลเลอร์ "เหอะ! ไม่ได้ดูตัวแล้วไปทำซากอะไรจะบอกมาดี ๆ หรือว่าให้ฉันสืบเองบอกเลยนะว่าถ้าฉันสืบเองไม่จบแค่สืบแน่นอน" คิลเลอร์ขู่ "พี่คิล" "พูด!!" เขาตะคอกเธอ "เขาเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อมิอะและลูกชายของเขาก็กลับมาจากต่างประเทศพอดี พ่อเลยชวนมิไปด้วยแถมเพื่อนคนนั้นของพ่อก็ยังเป็นผู้บริหารโรงพยาบาลที่มิทำงานอยู่จะไม่ไปได้ยังไงละ?" มินิพยายามอธิบาย "มารยาทงามเหลือเกินนะ!" "แล้วพี่จะโมโหทำไมเนี่ย?" "เมียตัวเองไปดูตัวกับผู้ชายฉันควรใจเย็นมองเธอไปได้กับมันเหรอวะมินิ?! อย่าพูดอะไรโง่ ๆ หน่อยเลย!!" "พี่เคยสนใจด้วยเหรอว่ามิจะไปดูตัวที่ไหนอะ?!" "อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะมินิ!!!" "ทีพี่ยังทำได้เลยแล้วทำไมมิจะทำบ้างไม่ได้อะ ทำแผลเสร็จก็กลับไปพักได้แล้ววันนี้มิจะกลับไปนอนบ้าน!" "ผัวกลับมาจากทำงานเหนื่อย ๆ ควรอยู่ดูแลไม่ใช่เหรอวะจะกลับไปไหน?" หมับ! เขาดึงมินิเข้ามากอดไว้ "พ่อบอกให้กลับ" "บอกว่าฉันไข้ขึ้นต้องอยู่ดูอาการ" "พี่กำลังสอนให้มิโกหก" "ทำอย่างกับว่าไม่เคยงั้นแหละ ไปโทรบอกพ่อซะ" มินิมองหน้าของคิลเลอร์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาท่านมนตรี ตรู๊ดดดด (ว่าไงลูก?) "พ่อคะวันนี้มิคงกลับไปนอนบ้านไม่ได้แล้วนะคะ..." พูดแล้วมองคิลเลอร์ไปด้วย (ทำไมอาการของคิลเลอร์มันแย่มากเลยหรือไง?) มนตรีถามเสียงแข็ง "นิดนึงค่ะ...แผลไม่เท่าไหร่แต่ว่ามีอาการไข้ขึ้นสูงคงต้องดูแลกันหน่อย และก็ตอนนี้มันดึกแล้วด้วยมิไม่อยากขับรถดึก ๆ ค่ะ" (อืม ตามใจแล้วกัน) แม้ว่ามนตรีจะไม่ได้อยากให้ลูกสาวอยู่กับคิลเลอร์สักเท่าไหร่แต่ว่าเขาเองก็เป็นห่วงคิลเลอร์เหมือนลูกชายคนหนึ่งเพราะว่าพ่อแม่ของคิลเลอร์เป็นเพื่อนกับเขา "ค่ะ" มินิวางสายจากพ่อก่อนจะหันไปมองคิลเลอร์ที่นั่งยิ้มอยู่ "พอใจจังเมียน่ารัก" "ไม่ต้องทำเป็นพูดเลยค่ะ เดี๋ยวทานก่อนนะคะกลับคอนโดแล้วมิจะทำอาหารให้แล้วทานยาอีกรอบแล้วค่อยนอน" "ก่อนนอนทำกิจรรมเข้าจังหวะกันหน่อยไหม?" เขาทำสายตาเจ้าเล่ห์ "ไม่ได้ค่ะเดี๋ยวแผลฉีก" "อย่างอื่นฉีกยังไม่เห็นเป็นไรเลย" พูดแล้วเลื่อนสายมองช่วงล่างของมินิ "จังไร -_-" "มินินี่ผัวไม่ใช่เพื่อนเล่น -0-"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม