พะแพงจูงวินเซนต์เดินเข้าไปหาเบนจามินทร์ และเอ่ยขึ้นด้วยความอึดอัด
“ผู้ชายพวกนั้น...” หล่อนหันไปมองผู้ชายใส่สูทสีดำหลายต่อหลายคนที่ยืนอยู่ทุกจุดในบริเวณที่หล่อนกับลูกชายอยู่ ก่อนจะหันกลับมาจ้องหน้าคู่สนทนา “คนของนายน้อยใช่ไหมคะ”
หล่อนคิดว่าเบนจามินทร์จะปฏิเสธบ้าง แต่ชายหนุ่มกลับพยักหน้ารับอย่างไม่สะทกสะท้าน “ใช่ครับ นายน้อยสั่งให้ตามมาอารักขาคุณแพตตี้กับคุณชายน้อยครับ”
“แล้วในโรงหนังที่ไม่มีคนเลย นั่นก็เป็นเพราะคุณอีกหรือเปล่าเบนจามินทร์”
โรงหนังทั้งโรงที่หล่อนกับลูกชายเข้าไปดู ไม่มีผู้คนร่วมดูด้วยเลยจนน่าแปลกใจ
“ใช่ครับ นายน้อยบอกให้ผมเหมาโรงหนังให้คุณแพตตี้กับคุณชายน้อยครับ”
พะแพงถอนหายใจออกมาอย่างอึดอัดระคนเหลือเชื่อ ไม่คิดว่าเดมอนจะทำถึงขนาดนี้ หล่อนรู้หรอกน่าว่าเขารวย แต่ก็ไม่จำเป็นต้องแสดงอภินิหารขนาดนี้ไม่ใช่เหรอ
“ฉันจะพาหมูวินไปกินไอศกรีม”
“ครับ”
“พวกคุณไม่ต้องตามไปหรอกนะ ฉ
