"สำออย!" ครั้งแล้วครั้งเล่าที่คำพูดของเขามันกรีดหัวใจของคนฟังอย่างจัง
คีรติก้มหน้า มาถึงตอนนี้เธอควรยอมรับแล้วจริงๆ สินะว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอในตอนนี้ไม่มีอะไรที่เหมือนเดิมเลย
คำพูด ความคิด ความรู้สึก ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป และเหมือนว่าหัวใจที่ไม่ได้ตรงกันอีกต่อไป มันเป็นสัญญาณว่าเธอควรถอดใจจริงๆ สักที
"พรุ่งนี้ฉันจะไปที่บ้านของเธอ"
"...จริงเหรอคะ" คีรติโพลงออกมาอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง ตาสวยมองคนตัวโตที่สวมใส่กางเกงอย่างเก่า แทบไม่อยากเชื่อว่าเขาจะเอ่ยคำนั้นออกมา
"เหมือนว่าพ่อกับแม่ของเธอก็อยากจะเจอฉันไม่ใช่เหรอ"
"ครีมไม่แน่ใจว่าวันนั้นพี่ทัชบอกรึเปล่าว่าเจ้านายของเขาคือเฮียวา"
"จริงๆ แล้วลูกน้องของฉันมักจะทำงานตามคำสั่งเท่านั้นนะ เธอเองก็ไม่ต้องโทรไปบอกพ่อกับแม่ของเธอล่วงหน้าล่ะ ฉันอยากไปเซอร์ไพรส์พ่อแม่ของเธอด้วยตัวของฉันเองมากกว่า" เทวากดยิ้มที่มุมปาก คีรติไม่แน่ใจเลยว่ารอย
