คีรติมองร่างสูงโปร่งที่ดันตัวลุก แล้วตรงดิ่งขึ้นไปยังชั้นสองของตัวบ้านด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้
แม้เธอจะไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาทำ แต่สิ่งที่เขาต้องการต่อจากนี้เธอเข้าใจมันอย่างชัดเจน
เธอไม่ต่างจากของเล่น หากยังยืนอยู่ที่ตรงนี้ต่อไปไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะอดทนต่อคำพูดที่ร้ายกาจของเขาได้นานแค่ไหน
ในขณะเดียวกัน หากเธอถอยในตอนนี้ ก็เหมือนว่าทุกอย่างมันจะสายไปแล้วอยู่ดี เขาไม่ได้ต้องการที่จะเปิดทางให้เธอได้หนีไปในแบบที่พูด เขายังต้องการให้เธออยู่ตรงนี้ในฐานะของเล่น เมื่อไหร่ที่ของเล่นชิ้นนี้กล้าอวดดี ผลลัพธ์สุดท้าย ทุกคนที่อยู่เบื้องหลังของเธอ ก็อาจจะเดือดร้อนเพราะตัวเธอ
มือเรียวยกขึ้นมาลูบหน้าตัวเองอย่างคิดไม่ตก ขนาดรัตนพลที่เพียงแต่ก้าวเข้ามาช่วยเธอเพียงเพราะเห็นว่าเธอร้องไห้เพราะคำพูดที่ร้ายกาจของเขา เขายังกล้าทำให้ครอบครัวของรัตนพลเดือดร้อนได้
กีรติไม่สามารถหาคำตอ
