@มหาวิทยาลัย
"ข้าวต้มร้านโปรดเธอ พิเศษตับ กินเยอะๆ ล่ะ" รัตนพลวางชามข้าวต้มลงต่อหน้าเพื่อนสาวที่นั่งหน้างอรอเขาที่โต๊ะภายในโรงอาหารของมหา'ลัย
จริงๆ แล้วเธอหน้างอใส่เขาตั้งแต่ตอนที่ออกมาจากบ้านของผู้ชายคนนั้นเลยก็ว่าได้
คีรติเงยหน้ามองสบตากับเขา และเขาที่รู้อยู่แล้วว่าถูกจ้องมองเลือกที่จะทำเฉไฉ ทำทีเป็นสนใจชามข้าวต้มของตัวเองแทน
"วันหลังไม่เอาแบบนี้แล้วนะพล"
"ความร้อนกำลังพอดี กำลังอร่อย"
"พล…" คนตัวเล็กมองเพื่อนตาละห้อย
จะให้พูดยังไงว่าเธอไม่อยากเห็นภาพแบบที่เห็นเมื่อเช้า ผู้ชายสองคนต้องมาทะเลาะกันก็เพราะเธอ
พวกเขาไม่ยอมอ่อนข้อหรือมีวี่แววว่าจะลงรอยกันสักนิด
ผู้ชายคนหนึ่งคือคนที่เคยสำคัญกับเธอมาก เธอเคยรอเขามาสามปี วันนี้เขากลับมาแล้ว เธอก็อยากให้การรอของเธอมันมีความหมาย
ส่วนผู้ชายอีกคนที่เป็นเพื่อนกัน และความเป็นเพื่อนของเขามันเป็นอะไรที่เธอกล้าใช้คำว่าเพื่อนสนิทที่โคตรจะจร
