@ช่วงเย็น
มือเรียวล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายข้างขณะที่เดินลงมาจากอาคารเรียน
บนหน้าจอโทรศัพท์มีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีข้อความของเขาที่ส่งมา แม้แต่เบอร์โทรก็ไม่โชว์ให้เห็นเหมือนกัน
"เลิกคาดหวังได้แล้วมั้งครีม" คนตัวเล็กเชิดหน้ามองฟ้าขณะที่พึมพำออกมาเบาๆ เสียงถอนหายใจดังเล็ดลอด ขาสวยก้าวไปที่เบื้องหน้า เพราะเอาแต่เหม่อจนไม่ทันระวังตัว
ปึก~
"โอ๊ย!"
"ครีม" ร่างสูงโปร่งรั้งร่างแบบบางของเพื่อนเข้าหาตัวเองเกือบไม่ทัน คิ้วหนาเข้มขมวดเป็นปม มองหน้าสวยแกมเศร้าด้วยความไม่เข้าใจ
"ครีม"
"ขอบคุณนะพล เราไม่ทันระวัง" มือเรียวลูบแก้มตัวเองแก้เก้อ ถึงอย่างนั้นมืออีกข้างก็ดันร่างหนาออกห่างจากตัว
"กี่ครั้งแล้ววะที่เหม่อจนตัวเองจะแย่แบบนี้"
"ไม่ถึงขนาดนั้นสักหน่อย แค่โดนเดินชนแค่นั้นเองพล"
"ครีม…"
"ยัยวดีล่ะหายไปไหน ชักช้าจัง"
"อย่าเปลี่ยนเรื่องได้ไหมครีม เคยมองตัวเองบ้างหรือเปล่าว่าตอนนี้ส
