ทิ้งขว้าง
967 คำ
"อ่าพี่..."
เมื่อเอวหนาเริ่มขยับโยกย้ายสับสวนเข้าออก เสียงครวญหวานในลำคอเปล่งออกมาด้วยความรู้สึกที่เสียวซ่าน ยิ่งกระแทกยิ่งทำให้อารมณ์ที่มีนั้นเตลิดลอยไปไกลในภวังค์ของความฝันที่กำลังจะสุขสม
เอวหนาระดมกระแทกกระทั้นเน้นหนักอย่างไม่รู้เหนื่อย คนที่นอนใต้ร่างสั่นคลอนตามแรงกระแทก สองขาถูกจับอ้าออกสุดความกว้างอย่างอำนวยในการสอดใส่
"อื้อ พี่บ๊อก หนูจุก! เบา ๆ ซี๊ด" คนที่รับแรงกระแทกร้องปราม เมื่อเอวหนานั้นไม่มีทางผ่อนแรงสวาท ความดิบในราคะตัณหาไม่มีผ่อนปรน กระแทกเร็วและถี่จนคนใต้ร่างนั้นเริ่มไม่ไหว
"ก็กูเสียว ซี๊ด...เป็นเมียพี่ต้องอดทนสิบล้อชนต้องห้ามตาย อ่า เอามันฉิบ!" คนที่กำลังเข้าถึงอารมณ์พูดพร้อมกับสับสวนเอวเข้าออกตามจังหวะไม่รู้เหนื่อย
"อื้อ ซี๊ด พี่บ๊อก...อ๊ะ!!"
"ขออีกทีเน้น ๆ"
ปึก! ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ~~~
เพียงสิ้นคำพูดเอวหนาเริ่มร่อนพลิ้วไหว เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นรำไรตามผิวกายและใบหน้า แรงจังหวะที่ซาบซ่านทำเอาหนูนิดนั้นเริ่มล้า ดวงตาพร้อมปิดสนิทลงให้ได้ นานนับกว่าชั่วโมงแล้วที่ไร้หนทางเสร็จสม
"พี่บ๊อก นะ หนูจะไม่ไหวแล้ว อื้อ" หนูนิดบอกกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ดวงตาสะลึมสะลือแทบลืมไม่ขึ้น
"เดี๋ยวดิอีแรดน้อย กูใกล้แล้ว ซี๊ด โอ้ว มึงนี่แม่ง"
"หนู อื้ม ซี๊ด เสียวก็เสียว อ่า แต่ตาแม่งก็จะหลับ พี่บ๊อกกูไม่ไหวแล้ว!!...คร่อกฟรี่?" หนูนิดที่รองรับอารมณ์ดิบ ระยะเวลาที่ยาวนานจนเธอนั้นอ่อนล้าทนไม่ไหวหลับกลางอากาศทันที
"อ้าวเห้ย!...โอ้ว ซี๊ด อีแรดน้อย...มึงทิ้งขว้างผัว อื้อ ซี๊ด"
ตั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
คนที่มีอารมณ์ก็ระดมแรงกระแทกหนักเน้นจนกว่าจะเสร็จสุขสม สายตามองหน้าแฟนสาวพร้อมจังหวะจ้วงแทงที่ไร้แรงปรานี และปลดปล่อยตัวตนออกมาในที่สุด ทิ้งตัวลงนอนข้างเธออย่างอ่อนแรง ดึงผ้าห่มคลุมกายให้เธอ และหลับสนิทเข้าสู่ห้วงนิทราของใครของมันตามหนูนิดไป
"อื้อ" เสียงครวญอย่างหงุดหงิด เมื่อร่างกายถูกก่อกวน
"......"
"พี่บ๊อก อื้ม" แม้จะพลิกตัวขยับหนี แต่ว่าไอ้คนตัวดีก็ตามรังควานไม่หยุดหย่อน
"อีแรดน้อย"
จ๊วบ จ๊วบ เสียงดูดดึงยอดอกอิ่มที่เมามัน พร้อมกับการเรียกสรรพนามประจำตัวที่เขาเรียกเธอประจำ
"หนูง่วง หนูจะนอน อย่ากวนได้ไหม" เธอพูดทั้งที่ยังหลับตา เพราะว่าจะให้ตื่นยังไงไหว ขนาดโดนจ้วงแทงอย่างถึกทน จนเธอหลับกลางอากาศ
คนอะไรแรงม้าฉิบหาย!
"ตื่นเร็วเดี๋ยววันนี้กูจะพาไปเที่ยว" เขาพูดบอก ในขณะที่ปากดูดจุกตรงอก ส่วนอีกมือก็บีบเคล้นเนื้อนุ่มนิ่มอีกข้าง
"เที่ยวหนาย" คนที่งัวเงียเอ่ยถามเสียงยืดยานภายใต้ผ้าห่มผืนหนา
"เที่ยวไหนก็ได้ที่กูอยากไป" เขาตอบออกมาเสียงใส
"เอิ่ม....เดี๋ยวนะ! ส่วนมากเขามีแต่ตามใจแฟน....ไม่ตอบว่า แล้วหนูนิดอยากไปไหนพี่จะพาไป แบบนี้เหรอ?" คนที่นอนหลับถึงกับลืมตาทันที ด้วยความสงสัยกับสิ่งที่ได้ยินค่อนข้างแหวกโลก มันทำให้ต้องเอ่ยปาก
"แล้วไง กูไม่อยากเหมือนใคร..."
"????"
เขาหยุดลุ่มล่ามกับร่างกายของเธอ แล้วขยับขึ้นมานอนตะแคงมองหน้าเธอแล้วยิ้ม
"กูไม่อยากเป็นคนส่วนมากที่ต้องทำอะไรเหมือนใคร กูชอบแหวก .... เข้าใจไหมอีแรดน้อยของกูครับ" เขาไม่ว่าเปล่า แต่บีบปลายจมูกของเธอส่ายไปมา ท่าทางน่ารักและรอยยิ้มบาดใจ ทำหนูนิดแทบหลอมละลาย แม้คำตอบที่ได้ฟังจะทำเอาเธออึ้งเล็กน้อย
"แล้วพี่บ๊อกอยากไปที่ไหนล่ะ?" เธอย้อนถาม
"อยากรู้เหรอ?" แต่เขากลับถามเธอกลับด้วยสีหน้ายียวน
"อืม"
"อมคxxสักจ๊วบสิคนดี แล้วพี่จะบอกทันที" เขาพูดออกมาตาใส ไม่ได้อายปากสักนิด
ป๊าบ!!!
"โอ๊ย!!! อีแรดน้อย มึงตี...กูทำไมเนี้ย!"
"สมน้ำหน้า! หัวสมองเนี้ย เนี้ย เนี้ย มันไม่มีเรื่องอื่นให้คิดเลยหรือไงห๊ะ!!!!"
เขาโอดโอย เมื่อเธอตีลงที่น้องชายเขาเต็มแรง มือกุมเป้าไว้จนตัวงอ แล้วเธอก็นั่งทับช่วงเอวเขาไว้ จิ้มนิ้วเน้นลงขมับ กัดฟันพูดอย่างหัวเสียกับสิ่งที่เขาต่อรอง
"อีแรดน้อย ลงไปกูหนัก....โอ๊ย ๆ ๆ พอ ๆ กูยอมแล้ว เจ็บ ๆ ๆ....ยอมแล้วครับผัวยอมแล้ว"
"ไอ้แก่ แต่ละนาทีมึงคิดอย่างอื่นบ้างก็ได้ นี่แนะ ๆ กัดแม่งขาดดีไหม”
"หนูนิดของพี่บ๊อก ยอมแล้ว หูกูจะขาดแล้ว! โอ๊ย ๆ หัวน้องชายกู ขาดแล้ว อีแรดน้อย กูยอมมึงแล้ว"
ความหมั่นไส้ทำให้เธอกัดเข้าที่หูของเขา มือก็เอื้อมบิดแท่งเอ็นที่มันพองตัว จนเขาโอดครวญด้วยความเจ็บปวด
"ไปอาบน้ำ!! กูหิวแล้วอีพี่บ๊อก ต้องให้รมณ์เสีย" เธอลงจากตัวเขา ปล่อยทุกสิ่งที่ทำให้เป็นอิสระ นั่งมือกอดอกมองหน้าเขาที่แดงเถือก นึกขำกับท่าทางแต่ต้องวางท่าทีเอาไว้
"อาบให้หน่อยดิเจ็บ..." เขาทำท่าอ้อน
"ใช้...อาบหรือไง มึงจะไปดี ๆ หรือจะไปด้วยน้ำตา" แต่เธอกลับไม่เล่นด้วย ทำท่าขึงขังใส่
"เออ ไปธรรมดานี่แหละ อาบเองก็ได้วะ....เก่งจริง ๆ กับกูเนี้ย!" เขาที่เห็นจนต้องยอม ลงจากเตียงนอนแล้วเดินบ่นเข้าห้องน้ำไปทันที
- ผู้เขียน
