หัวใจใต้ฝ่าเท้า

บ๊อกที่แปลว่ากล่อง

"......" ฉันได้แต่เงยหน้ามองเขาตาปริบ ๆ ทั้งที่เอ็นอุ่นก็ยังสอดใส่อยู่ อึ้งแรงไม่ต้องแซงทางโค้งให้ลำบาก

"ดูตู้เย็นกูถูกมึงเปิดซิงคนแรก...โอเคคบกับกูนะ จบ!" มันพูดเองเออเองทั้งที่อีนิดเอ๋อแดก อยากจะขยับปากพูดแต่สติมันหายไป หายไปพร้อมกับความตกใจที่เป็น

"เดี๋ยว ๆ พี่...ชื่อยังไม่รู้ รู้จักกันมาก่อนก็เปล่า จะคบกันได้ไงเล่า"

"เอากันไม่รู้ชื่อมึงยังเอาอีแรดน้อย..." เขาจับขาฉันหย่อนห้อยโตงเตงแล้วถอดน้องชายออกจากตัวของฉัน แต่ยังไม่แยกห่างไปไหนลำตัวสูงยังคงยืนแทรกกลางระหว่างขาของฉันและจับแขนฉันให้โอบรอบคอ

"ก็เพื่อนมันท้าอ่ะ" ฉันก้มหน้าพูดเสียงแผ่วเบา

"มึงบ้าแบบนี้แหละ กูเลยชอบ นิตยา"

"รู้ได้ไงวะ?" ฉันร้องถามอย่างตกใจอีกครั้ง ชื่อจริงที่ฉันไม่ได้บอกเขา มันรู้ได้ไง พี่เขามีจิตสัมผัสหรือไง?

"กูเก่ง"

"ชมตัวเองก็เป็นเนาะ" ฉันต่อว่าอย่างหมั่นไส้

"มาบ่อยไม่ใช่ไง ก็เห็นอยู่บ่อย ๆ กูเป็นเจ้าของร้านนี้ไม่ยากสำหรับกูหรอก กับแค่ชื่อคนที่กูสนใจ" เขาพูดร่ายยาวออกมาอีนิดอยากจะกราบกรานลากยาวแต่หน้าประตูถูไถมาจริงเชียว

"ตอนหนูพูดด้วยทำเป็นเก๊กหยิ่ง ปั๊ดโธ่เอ๊ย...ว่าแต่พี่ชื่ออะไร" ฉันพึมพำอย่างหมั่นไส้ก่อนจะถามออกไปด้วยความอยากรู้

"ตกลงคบก่อนแล้วจะบอก" มันยอกย้อนฉันอีกแล้วไอ้ผู้ชายคนนี้

"บอกชื่อก่อนแล้วจะตกลง" ฉันนั่งตัวเปลือยเปล่าไม่มีมันหรอกยางอาย ไม่จำเป็นต้องมียางเพราะฉันไม่ใช่อึ่งอ่างหรือคางคก...นั่งมือกอดอกจ้องมองอย่างท้าทาย

"มองแบบนี้อยากตายบนหลังตู้เย็นหรือไง อีแรดน้อย" มันขู่อีกแล้วไอ้คนซาดิสม์

"บอกชื่อมา...เดี๋ยวนี้!!" ฉันตะเบ็งเสียงดังใส่อย่างไม่กลัว มองอีกมุมไอ้พี่คนนี้มันก็ดูหล่อแบบซกมกนะเนี้ย

"เสียงแหลมแปดหลอด เก็บเสียงไว้ครางบนเตียงดีกว่าน้องสาว" กวนประสาทจริง ๆ เขาโน้มตัวให้เสมอหน้าของฉันแล้วใช้มือหยิบปลายคางเบา ๆ ส่ายไปมา "ชื่อบ๊อก"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า บ๊อก ๆ เหมือนลูกหมาอะเหรอ อ๊าก ฮ่าฮ่าฮ่า"

ฉันส่งเสียงหัวเราะดังลั่นขำกับชื่อของมันที่ค่อนข้างฮามาก ๆ

"หัวเราะเดี๋ยวตบฟันร่วง" รุนแรงอีกแล้ว เบา ๆ ก็ได้ฉันไม่ดื้อ

"รุนแรงอ่ะ"

"ตกลงคบกันแล้วนะ"

"ง่ายจังวะพี่"

"เหมือนมึงตอนนี้แหละอีแรดน้อย ไม่เห็นจะเอายากสักนิด กูลากมาแล้วพิชิตยอดเขาแป๊บเดียว เป็นไงล่ะถึงใจใช่ไหมล่ะ"

"โว๊ะ!!"

"มึงจะคบไม่คบ...ถ้าไม่ตกลงกูจะเอาจนมึงโอเคอ่ะ...อย่าท้านะกูทำได้จริงบอกเลย"

"เออคบก็คบ...คบค่ะพี่ขา ว่าแต่รวยจริงใช่ปะ?"

"รวยด้วย ค....ใหญ่ด้วย ...ดีมากอีแรดน้อยของพี่...คบแล้วเอาต่อได้!"

"อ้าวเฮ้ย! ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า...อร๊าย!!"

ก็ตามนั้นแหละค่ะ เอาง่าย ๆ ได้ผัวไม่ยากแค่มีความแรดมากพอ

"อีแรดน้อย ตื่นได้แล้ว" เสียงเข้มกระด้างของผู้ชายมาดเซอร์ดังขึ้นเข้ามาในส่วนของการรับฟัง หูที่ได้ยินแต่สภาพร่างกายที่อ่อนล้า ดวงตาแทบไม่อยากจะลืม ด้วยถูกใช้งานมาหนักตลอดทั้งคืน ตั้งแต่ที่ตกลงคบหากับผู้ชายฮาร์ดคอคนนี้

"หนูง่วงอ่ะพี่" น้ำเสียงงัวเงียเอ่ยขึ้นพร้อมกับพลิกร่างกายนอนตะแคงหันหลังไปอีกทาง

"ไม่ตื่นกูจับเอาอีกนะ เหลือที่ไหนบ้างที่กูยังไม่พาไปสัมผัส กูจะพาไปให้หมด จะตื่นไหม?" ผู้ชายที่เปลือยท่อนบนพูดออกมาอย่างขมขู่

พรึ่บ!!

"ฟู่ววว" หนูนิดดีดตัวลุกนั่ง พ่นลมออกจากปากกระทบกับหน้าผากจนผมด้านหน้าปลิวไสวไปตามแรงลม ก่อนจะปรายสายตามองคนตัวโตมาดเซอร์อย่างขุ่นเคือง

"ขู่เก่งอย่างกับหมาบ๊อก ๆ คบกันเดือนเดียวนี่ลายออกตามตัวเลยนะพี่บ๊อก ๆ"

หนูนิดที่ถูกรบกวนการนอนที่กำลังมีความสุขพูดแขวะอย่างไม่คิดไว้หน้า ตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาการใช้วาจาคำพูดเป็นแบบนี้ประจำ แม้ชายหนุ่มจะทักท้วงอยู่บ่อยครั้งแต่เธอก็ไม่คิดเปลี่ยนแปลง เพราะพูดจนชินปาก

"มึงเรียกบ๊อกคำเดียวไม่ได้หรือไง ทำไมต้องมีบ๊อก ๆ กูไม่ใช่หมา...ชื่อกูแปลว่ากล่อง" ชายหนุ่มชี้แจงเมื่อฟังชื่อตัวเองทีไรแสลงหูทุกที

"ก็กล่องสองใบไงคะพี่บ๊อก ๆ...ฮ่าฮ่าฮ่า" หนูนิดชี้แจงในแบบความคิดตัวเองที่ป่วนประสาทชายหนุ่มเล่น ก่อนจะปล่อยหัวเราะเยาะดังลั่นเมื่อพูดจบอย่างติดตลก

"เหรอ...อีแรดน้อย...กูจะจับแรดใส่กล่องอันใหญ่ของกูปิดตายเลยมึง"

"อร๊าย ไม่เอา คิก ๆ ฮ่า ๆ ๆ ปล่อยหนู พี่บ๊อก ๆ ฮ่า ๆ ไม่เอา ๆ หนูยอมแล้วค่ะ มันจักจี้อีพี่บ๊อกบ้า ปล่อย!!!"

ทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบประโยค คำพูดที่สองแง่สองง่ามทำให้หนูนิดที่ได้ยินถึงกับตาโตด้วยรู้ความหมายในตัว

ร่างกายของเธอถูกผลักดันให้นอนราบกับที่นอน ตามด้วยร่างหนาของชายหนุ่มคาบคร่อม พร้อมจิ้มนิ้วลงจุดอ่อนไหวของเธอ จี้ตามเอวและคอจนเธอนั้นดิ้นพล่าน ปล่อยเสียงหัวเราะดังลั่นคับห้องนอน ผ้าแพรที่คลุมกายหลุดร่วงจนหมด เผยให้เห็นเนื้อกายเผยต่อสายตาของกันและกัน

"พี่บ๊อก ๆ ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะ ฮ่าฮ่า ปล่อยเส้!! อีพี่บ๊อกบ้า!"

"กูจะจับกล่องยัดมึงอีแรดน้อย กล่องอันแข็ง แรง ของกูเนี้ย ฮ่าฮ่า"

"อ๊ะ อึก!!"

และแล้วสิ่งแปลกปลอมอุ่น ๆ ก็เข้ามาในร่างกายภายในเวลาอันรวดเร็ว คนที่หัวเราะลั่นถึงกับสะอึกเพราะการสอดใส่ที่จุกแน่นในพรวดเดียว

"เป็นไงเจอกล่องกูอัด...อ่าตอดดีว่ะ"

"อ่าพี่..."

เมื่อเอวหนาเริ่มขยับโยกย้ายสับสวนเข้าออก เสียงครวญหวานในลำคอเปล่งออกมาด้วยความรู้สึกที่เสียวซ่าน ยิ่งกระแทกยิ่งทำให้อารมณ์ที่มีนั้นเตลิดลอยไปไกลในภวังค์ของความฝันที่กำลังจะสุขสม