นำทางด้วยคุกกี้ที่เลือก
เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
การตั้งค่าคุกกี้ของคุณ
การตั้งค่าคุกกี้ที่จำเป็นเปิดใช้งานตลอด
Chapter six-2
“The wildman is a leader, a Jedgar, and he’ll have a canny bunch of his fellows with him.” Jedgar is simply a corruption of the word Jiktar, and generally denotes barbarian or irregular captain, and what Tyfar said about this moorkrim Jedgar was perfectly correct. In my frame of mind, with Jaezila in such dire danger, I rather fancied going as near to the top as I could contrive. “His canny bunch will be no crazier than we are.” “That is true.” “So that is settled.” “You have the besting of me,” Tyfar grumped, “in this argument. But I fancy I shall rank Deldars again, and soon, and then we shall see.” The moorkrim rose from their places of concealment. Screeching their battle cries they hurtled on. Difficult to kill, yes. Not as difficult as reptilian schrepims, with their phenomenal
- ผู้เขียน
- chap_listสารบัญ
- likeเพิ่ม
