นำทางด้วยคุกกี้ที่เลือก
เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
การตั้งค่าคุกกี้ของคุณ
การตั้งค่าคุกกี้ที่จำเป็นเปิดใช้งานตลอด
Chapter six-1
Chapter six Seg and Kytun are not repentantLike big fat flies dropping off a carcass the wildmen plummeted out of the holes in the cliff. They howled down upon our astonished soldiers. The wildmen in front and now these suddenly appearing demons in the rear... “Steady!” Tyfar stood up, not so much fearless as indifferent to anything but holding his men. “Face front! You — face rear—” he bellowed in a voice that astonished me. He sorted the men out even as the two sides sought to close upon us and crush us in the jaws of death. As for me — the Krozair brand leaped like a live spirit. The wildmen, hairy and shaggy and nasty, bore in with skirling bravery, scorning cuts and bruises, only dropping when some serious portion of their anatomy was chopped away, only dying when not enough remain
- ผู้เขียน
- chap_listสารบัญ
- likeเพิ่ม
