ถุงยางมันจะสนุกอะไร มันต้องท่อนเอ็นสดๆกับเลือดบริสุทธิ์ของเธอสิถึงจะถึงใจ
1814 คำ
"ม่ายยยเอา ฉันจาา นอนนน" คนตัวเล็กพูดออกมาเสียงยืดยาว ด้วยความเมาเธอจึงหลับไปโดยไม่ได้สนใจว่านเรศยังอยู่ในห้องของเธอ
"เมาแล้วหลับง่ายแบบนี้เลยหรอวะ ผู้ชายที่เข้าหาเธอถ้าเจอเธอสภาพนี้แล้วคงจะชอบนะ แต่โทษทีที่ฉันไม่ใช่ผู้ชายพวกนั้น ฉันจะทำให้เธอรับรู้ทุกความเจ็บปวดที่ฉันจะมอบให้เธอทุกช็อตเลย" แล้วนเรศก็เดินไปนอนที่โซฟากลางห้อง ก่อนจะหลับไปด้วยความเหนื่อย
เช้าวันรุ่งขึ้น_______
ลิตางัวเงียตื่นขึ้นมาในตอนเช้า
"ทำไมปวดหัวแบบนี้เนี่ย เมื่อคืนฉันดื่มหนักขนาดนั้นเลยหรอ" เธอนั่งบนพึมพำอยู่คนเดียวบนเตียง แล้วลุกขึ้นมาก็ต้องตกใจเมื่อมองเห็น นเรศ นอนอยู่บนโซฟา เธอจึงรีบเดินเข้าไปหาเขาแล้วปลุกนเรศ
"วายุ นายมานอนที่ห้องฉันได้ยังไง" แต่นเรศก็ไม่ยอมลืมตาแถมยังเอามือปิดหู
"นายตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ"
"อย่ากวนคนจะนอน"
"นี่！！ฉันบอกให้น้าลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ "ลิตาดึงแขนนเรศให้ลุกขึ้น แต่ก็สู้แรงของนเรศไม่ได้นเรศดึงเธอล้มลงไปทับบนตัวเขา ทำให้ปากของทั้งคู่จุ๊บกันแบบไม่ได้ตั้งใจ ลิตารีบดันตัวออกแต่ก็โดนนเรศรั้งเอวไว้
"นายจะทำอะไรปล่อยนะ วายุ"
"ถ้าฉันจะทำ ฉันทำเธอตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว"
"ถ้างั้นก็ปล่อยฉันสิ นายกำลังกอดฉันอยู่นะ"
"ไม่ปล่อย จนกว่าเธอจะคุยเรื่องที่ค้างไว้เมื่อคืนนี้กับฉันก่อน"ลิตาดิ้นขลุกขลักๆบนตัวของนเรศ ทำให้หน้าอกอวบอั๋นของเธอถูไถอยู่บนตัวนเรศ
"นายก็ปล่อยฉันสิจะได้คุยกัน กอดกันแบบนี้แล้วมันจะรู้เรื่องไหม "
"รู้เรื่องสิแค่เธออย่าดิ้นเยอะก็พอ"
"ทำไม ฉันดิ้นนายก็ปล่อยฉันสิ"
"เธอรู้ตัวไหมว่าเธอดิ้นแบบนี้ มันทำให้หน้าอกนุ่มนิ่มบิ๊กไซส์ของเธอที่มันใหญ่เกินตัวเกินหน้ามันถูไถบนตัวฉันของฉันอยู่ "
"เเล้วนายจะวิจารณ์หน้าอกฉันเพื่อ แค่ปล่อยฉันก็จบแล้วป่ะ" นเรศจึงปล่อยลิตาออกจากการกอดของเขา
"ตกลงว่าไง" นเรศถามลิตาต่อ
"แล้วเรื่องอะไรล่ะ ถ้าจะพูดถึงเรื่องเมื่อคืนฉันจำไม่ได้หรอกนะว่าคุยเรื่องอะไรไว้"
"ก็ฉันขอนอนที่ห้องเธอ แล้วเธอบอกว่านอนไม่ได้เราไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วตอนนี้ถือว่าเป็นอะไรกันหรือยัง" นเรศยื่นหน้าเข้ามาใกล้กับลิตา
"อย่ามาพูดมั่วๆนะ นายออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้เลย"
"สงสัยเธอคงจะไม่ชอบผู้ชายนิสัยดีๆสินะ อยากเห็นฉันในลุคร้ายๆมั้ย"
"นายจะทำอะไร"
"เมื่อคืนเธอเมามากจนไม่มีสติ ตอนนี้ได้สติแล้วหนิ เรามาหาอะไรสนุกๆทำกันมั้ย"
"อย่านะนายวายุ"
"ที่จริงฉันไม่ได้ชื่อวายุนะ "
"แล้วนายเป็นใครถ้าไม่ใช่วายุ"
"ฉันจะเป็นผัวเธอตอนนี้ไง" นเรศเข้าไปชาจตัวลิตาไวกว่าเสียง เธอตั้งตัวไม่ทันจึงโดนนเรศล็อกตัวไว้ แล้วจับเธอเหวี่ยงลงบนเตียงนอนด้วยความแรง ทำให้เธอจุกแล้วนเรศก็ตามไปขึ้นคร่อมเธอ แล้วฉีกเสื้อเธอออกจนขาดรุ่ย จากนั้นก็ดึงชุดชั้นในโยนทิ้งทำให้เขาเห็นท่อนบนของเธอเต็มตา เพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามากระทบกับกระจกใสที่ไม่ได้ปิดผ้าม่านเลยสักบาน ทำให้มองเห็นวิวตึกข้างนอกชัดเจน
"นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะวายุ นายโกรธที่ฉันไม่รับรักนายใช่มั้ย แต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะ"
"ฉันไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับเธอ ฉันอยากเป็นผัวมากกว่า แม่งนมใหญ่จังวะ สวยด้วยหนิอยากรู้จังว่าของปลอมหรือของแม่ให้มา" พูดจบนเรศก็ก้มลงไปใช้ปากครอบครองสองเต้าอวบ เขาก็ต้องตกใจเพราะมันเป็นของแม่ให้มาล้วนๆ เขาพอใจมากมืออีกข้างก็บีบขยำเต็มแรงจนคนใต้ร่างต้องร้องครางออกมาด้วยความเจ็บปนเสียวอย่างบอกไม่ถูก
"อ๊ะ~~อื้อ~~วายุฉันเจ็บ อื้อ~~เอาปากกับมือของนายออกไปนะ อ๊ะ~~" นเรศหมั่นเขี้ยวจังกัดเข้าไปจนเป็นรอย
"แม่งนมเด้งสู้ปากกับมือจังวะ แบบนี้บีบได้ทั้งวันทั้งคืนเลย"
"ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต หยุดเดี๋ยวนี้นะ" ลิตาดิ้นไม่หยุดมือทั้งข่วนทั้งฟาดนเรศจนเขาต้องใช้ผ้ามัดมือเธอไว้ ก่อนจะผูกโยงไว้กับหัวเตียง แล้วก้มลงมาจัดการกับกระโปรงตัวสั้นจิ๋วของเธอพร้อมกับเกี่ยวกางเกงในออกมาด้วย ทำให้เธอกรี้ดออกมาด้วยความกลัวและอับอาย นเรศมองไปยังเนินสามเหลี่ยมซึ่งไร้เส้นขนบดบัง มันชั่งล่อตาล่อใจเขาเหลือเกิน นเรศสัมผัสได้ถึงความกลัวจากเนื้อตัวเธอที่สั่นเทา เขาลูบไล้ไปตามเรือนร่างขาวนวลนุ่มนิ่มราวกับผิวเด็ก เธอร้องไห้ออกมาจนสะอื้น แต่เขาก็ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย
"นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันกลัวแล้วปล่อยฉันไปเถอะ"
"มาขนาดนี้แล้วฉันคงไม่ปล่อยให้โง่หรอกนะ อย่าร้องไห้เลยเปลี่ยนเป็นครางดีกว่า" จากนั้นนเรศก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองจนไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว ทำให้ลิตามองเห็นเจ้าโลกขนาดใหญ่ทั้งๆที่มันยังไม่ตื่นตัวยังใหญ่ขนาดนี้ เธอรีบหลับตาด้วยความกลัว แล้วร้องขอนเรศให้ปล่อยเธอไป
"วายุสงสารฉันเถอะ ปล่อยฉันไปเถอะนะฉันสัญญาฉันจะไม่บอกใครเลย"
"ปล่อยเธอไปแลกกับการไม่บอกใครงั้นหรอใครจะรับประกัน ฉันเอาเธอดีกว่ามั้ยเธอจะได้ไม่ต้องบอกใครได้" พูดจบนเรศก็ตั้งกล้องถ่ายวีดีโอไว้ ลิตาเห็นยิ่งตกใจกลัวไปใหญ่
"นายจะถ่ายวีดีโอทำไม"
"ไม่น่าถามแปลกนะ ก็ถ่ายตอนที่ฉันกับเธอเอากันไง อยากรู้ว่าลีลาเราเวลาเอากันจะเด็ดแค่ไหน"
"นายเป็นโรคจิตไปแล้ว ฮือๆๆ "
"ร้องไห้เสียงดังๆสิ ฉันชอบนะเวลาที่เธอกรีดร้องมันดูทรมานดี แล้วก็ชอบน้ำตาของเธอด้วย" นเรศเริ่มคลานเข่าขึ้นไปคร่อมท่อนล่างของลิตาไว้ แล้วเริ่มเล้าโลมเธอด้วยการเข้าไปจูบริมฝีปาก อย่าเรียกว่าการจูบเลยดีกว่า เรียกว่ากระแทกริมฝีปากเลยก็ว่าได้ เขากัดจนปากของลิตาเลือดออกจนเธอทนไม่ไหวร้องออกมา ยิ่งทำให้นเรศได้ใจสอดใส่ลิ้นร้อนเข้าไปภายในโพรงปากของเธอ หวังจะไล่ต้อนความหวานแต่ก็โดนลิตากัดลิ้นเข้าให้ ทำให้นเรศร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
"เชี่ยเอ้ย แม่งซาดิสก็ไม่บอก ได้ถ้าไม่ชอบการเล้าโลมต่อจากนี้ก็เตรียมตัวรับอาวุธทำลายล้างของฉันให้ดีก็แล้วกัน" ณเรศจับท่อนเอ็นขนาดไซส์ใหญ่ที่สุดในโลกก็ว่าได้ (ประหนึ่งขีปนาวุธนิวเคลียร์) โดยอาวุธทำลายล้างนี้ขนาดอยู่ที่ไซส์ 66 ยาวประมาณ เกือบฟุต ) นี่มันเกินมาตรฐานชายไทยไปมาก ออกมาชักรูดสามสี่ครั้ง ก่อนจะสวมใส่เครื่องป้องกัน ลิตาอ้าปากค้างที่เห็นขนาดของมัน เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากการผูกมัดแต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนจะยิ่งแน่นเธอคิดอยู่ในหัวว่าถ้าโดนไซส์ขนาดนี้เข้าไปเธอจะตายไหม
นเรศจับขาลิตากางออกแล้วแทรกกลางเข้าไป ทันทีที่กลีบกุหลาบอ้าออกเขาก็เหมือนโดนมนสะกด เขาไม่เคยเห็นของผู้หญิงคนไหนสวยแบบนี้มาก่อน แต่ก็นั่นแหละเธอคือคนที่เขาไม่ควรทะนุถนอม เขากดท่อนเอ็นเข้าไปเต็มแรง แต่ก็ต้องหน้านิ่วเพราะเข้าไปสุดลำไม่ได้
"กึ้ด~~กึ้ด~~แม่งทำไมเข้ายากจังวะ"
"กรี้ดดด~~เอามันออกไปนะ ฉันเจ็บ อ๊ะ~~"
ด้วยขนาดเจ้าโลกที่ใหญ่ของเขาด้วย แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาเพราะกับผู้หญิงคนอื่นเขาก็เข้าได้สบาย แต่สำหรับเธอมันไม่ใช่ เขายัดเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว นเรศรู้สึกถึงความคับแน่นบีดรัดท่อนเอ็นของเขาจนแทบปริแตก เขารู้ได้ทันทีว่าลิตายังไม่เคยผ่านชายไดมาก่อน ยิ่งทำให้เขาพอใจที่รู้แบบนี้
"เธอจะต้องเจ็บปวดกว่านี้เป็นร้อยเท่าแน่ลิตา"
"ฮือๆๆๆฉันเจ็บ ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอร้อง" ลิตาทั้งขอร้องทั้งอ้อนวอน แต่นเรศก็ไม่สนใจฟังแม้แต่เสียงของเธอ
"ได้ฉันจะเอาออกให้ แต่เป็นถุงยางนะ เพราะฉันจะเอาสดกับเธอ เธอควรภูมิใจนะที่ฉันสดกับเธอ เพราะผู้หญิงที่ฉันนอนด้วยไม่เคยได้สดกับฉันแม้แต่คนเดียว"
"ไม่ อย่าทำนะฉันขอร้อง ถ้านายจะทำก็ช่วยใส่ถุงยางได้มั้ย"
"ถุงยางมันจะสนุกอะไร มันต้องท่อนเอ็นสดๆกับเลือดบริสุทธิ์ของเธอสิถึงจะถึงใจ" นเรศดึงท่อนเอ็นออกมาแล้วถอดถุงยางโยนทิ้ง ก่อนจะใช้น้ำลายใส่ท่อนเอ็นแล้วสอดมันเข้าไปในกลีบกุหลาบที่กำลังปิดสนิทอยู่ตอนนี้ เขาไม่เคยสดกับใครมาก่อน มันเป็นอารมณ์ที่อธิบายยากยิ่งดันเข้าไปเท่าไหร่ มันยิ่งทำให้เขาได้อารมณ์เท่านั้น
"แม่งแน่นชิบหาย "
"เอาออกไปนะ ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ฉันเกลียดแก"
"เกลียดก็ต้องทนหน่อยนะ เพราะผัวคนนี้จะเอาเธอจนถึงเช้าของอีกวันเลย"
"ไม่ อร้ายย~~มันจะฉีกอยู่แล้วนายอย่าดันเข้ามาได้มั้ย ฉันเจ็บไม่ไหวจะตายอยู่แล้ว"
"แค่โดนแค่นี้ไม่ตายหรอก อย่าเกร็งสิจ้ะเมียจ๋า เดี๋ยวผัวจะทำให้คลายเครียดนะ" นเรศก้มลงไปขโมยลมหายใจของลิตาด้วยจูบอันเร่าร้อนดั่งไฟ สองมือก็ขยำเข้าเต้านมทั้งสองข้าง ตอนนี้ลิตาเคลิ้มไปกับการกระทำของนเรศ ในหัวของเธอขาวโพลนไปหมดแต่ยังคงเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย เจ็บจนแทบจะขาดใจ
- ผู้เขียน
