ฉันก็ปวดเหมือนกัน อย่าเกร็งสิเมียจ๋า ให้ความร่วมมือกับผัวหน่อย
1859 คำ
ลิตาเผลอครางออกมาในลำคอ
"อื้อ~~อื้อ~~" ทำให้นเรศรู้สึกพอใจ ปกติเขาไม่เคยต้องมาเล้าโลมผู้หญิงแบบนี้ แต่สำหรับเธอเขาต้องทำเพราะมันคับแน่นจนสอดเข้าไปไม่ได้
"อ๊ะ~~ทำไมเข้ายากจังวะ ซี้ดดด" ผมทนไม่ไหวอัดกระแทกเข้าไปจนสุดลำ รู้สึกถึงเยื่อพรหมจรรย์เธอจะถูกผมแทงทะลุเข้าไปจนขาดสะบั้น ลิตากรี้ดร้องออกมาจนน้ำตาไหลซิบๆลงมาที่พวงแก้ม
"อ๊ะ~~ฮือ ฉันเจ็บ วายุปล่อยฉันฮือๆๆ~~"
"ทนอีกนิดเดียว อย่าร้องได้มั้ย"
"แต่ฉันเจ็บ " ผมขยับเอวช้าเนิบนาบเป็นจังหวะ แล้วเริ่มเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมมองยังจุดเชื่อมต่อที่มีเลือดของลิตาไหลอาบท่อนเอ็นของผมออกมาด้วยทุกครั้งที่แก่นกายผลุบออกมาจากรูสวาทของเธอ
"หึ ไม่น่าเชื่อคนอย่างเธอจะบริสุทธิ์ขนาดนี้ ไหนเธอบอกว่ามีผู้ชายในสต๊อกเยอะ เขาไม่เคยเอากับเธอเลยหรอ" ผมยังคงขยับเอวเข้าออกอย่างดุดัน ยิ่งขยับเอวเท่าไหร่ผมยิ่งจับขาเธออ้าออกกว้างขึ้นกว่าเดิมเท่านั้น ทำเอาคนตัวเล็กที่นอนอยู่ใต้ร่างตัวสั่นคลอนเมื่อผมตอกอัดเข้าไปถี่รัวตามแรงกระแทก
"อื้อ~~เจ็บ เมื่อไหร่นายจะปล่อยฉัน อ๊าา~~"ลิตาเอาแต่ร้องไห้ครวญครางแต่ผมก็ไม่มียอมปล่อยเธอ
"ปล่อยแน่แต่ขอเป็นน้ำนี้นะ" แล้วผมก็ก้มลงไปดูดนมทั้งสองข้างสลับกันไปมา ทั้งที่เอวยังขยับเข้าออกใส่รองสวาทของเธอไม่หยุด จนในที่สุดผมก็ปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นพุ่งเข้าใส่ในโพรงมดลูกเธอ
"อ๊าา~~นายปล่อยข้างในทำไมวายุ นายบ้าไปแล้วหรอ"
"ทำไมกลัวท้องหรอ "
"ฉันไม่มีทางปล่อยให้ตัวเองท้องกับคนแบบนายหรอก"
"ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะป้องกันได้สักกี่ครั้ง"
"นายหมายความว่ายังไง"
"ก็หมายความตามที่พูด เพราะฉันจะไม่เอาแค่ครั้งเดียว ฉันจะเอาเธอทั้งคืนจนถึงเช้า ตื่นมาก็จะเอากับเธออีกจนเธอต้องร้องขอชีวิตฉันเลยหละ" ผมบอกกับลิตาทั้งที่ท่อนเอ็นอุ่นๆยังแช่อยู่ในรูสวาทของเธอ ลิตาดิ้นจนสุดแรงทำให้ผ้าที่มัดมืออยู่หลุดออก เธอจึงรีบคลานหนีผมลงจากเตียง ลุกขึ้นยืนเท่านั้นแหละถึงกับเจ็บจี้ดที่กลางกาย จนเธอยืนไม่ไหวล้มลงกับพื้น
"เธอคิดว่าจะหนีฉันรอดหรอลิตา คลานสิฉันให้เวลาเธอได้แค่3วินะ " แล้วผมก็หันกล้องตามลิตาที่กำลังคลานหนีเค้าตอนนี้ เขายืนมองหุ่นของเธอที่กำลังคลานหนีมันช่างดูน่าสมเพช แต่กระนั้นเจ้าอาวุธทำลายล้างของเขาก็ผงาดขึ้นมาอีกครั้ง
"1-2-3" นเรศตั้งกล้องไว้แล้วตามลงไปล็อคเอวลิตาจากด้านหลัง ทำให้ง่ายต่อการสอดใส่อีกรอบ ผมไม่พูดพร่ำทำเพลงจับท่อนเอ็นขึ้นมาสาวก่อนจะกดมันเข้าไปจนมิดลำ ทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงด้วยความเจ็บและรู้สึกจุกๆ แล้วผมก็ขยับเอวตอกอัดใส่ร่องสวาททันทีเพราะขืนแช่ไว้แบบนี้ เจ้าโลกของผมคงได้ขาดแน่ เพราะมันบีบรัดแน่นเหลือเกินจนรู้สึกหายใจติดขัด ปึ้ก！！
พับ！พับ！ พับ！ พับ！ พับ！！
"อ๊ะอึก~~วายุฉันไม่ไหวแล้ว อื้อ~~ฉันจุก~~อ๊ะ~~อ๊า อย่าทำฉันได้มั้ยขอร้องฉันเจ็บปวดไปหมดแล้วฮือๆๆ"
"ฉันก็ปวดเหมือนกัน อย่าเกร็งสิเมียจ๋า ให้ความร่วมมือกับผัวหน่อย อืมม~~อ๊าาา~~"
"ทุเรศนายอย่ามาเรียกฉันแบบนี้นะ ฉันไม่ใช่เมียนาย จำไว้ด้วยว่าฉันเกลียดนาย"
"ดียิ่งเธอเกลียดฉันเท่าไหร่ยิ่งดี เกลียดฉันให้มากๆล่ะ อย่าหลงรักฉันก็แล้วกัน"
"นายหลงตัวเองจังเลยนะ มีผู้ชายเข้ามาหาฉันตั้งมากมาย เรื่องอะไรฉันจะไปหลงรักคนอย่างนาย"
"หรอ แต่คนที่ได้เปิดซิงเธอคือฉันนะพวกมันก็แค่กินของเหลือจากฉันเท่านั้นแหละ แล้วเธออย่าคิดนะว่าหลังจากนี้เธอจะมีอะไรกับใครได้อีก นอกจากฉันแล้วก็อย่าหวังว่าจะมีผู้ชายคนไหนได้เธออีกเลย เธอจะต้องอยู่เพื่อให้ฉันระบายอารมณ์เท่านั้น"
"แล้วทำไมฉันต้องยอมคนอย่างนาย ฉันอยากจะไปเอากับใครก็ได้ เพราะนายไม่มีสิทธิ์มาห้ามฉัน"
"เธอคิดเอาก็แล้วกันว่าทำไมเธอต้องยอมฉัน เธอดูโน่นสิมันบันทึกไว้หมดทุกอย่างเลยนะ แล้วก็บันทึกทุกท่วงท่าและลีลาของฉันกับเธอเอาไว้หมดแล้ว ถ้าเธอกล้าแม้แต่จะคิดลองดีกับฉันไปมั่วกับผู้ชายคนอื่น ฉันรับรองว่าคลิปเธอจะได้ปลิวว่อนเน็ตแน่ "
"นายต้องการเท่าไหร่ว่ามา แลกกับคลิปนี้"
"ฉันไม่ต้องการ เพราะสิ่งที่ฉันต้องการคือเธอคนเดียว"
"ทำไมต้องเป็นฉัน ผู้หญิงมีตั้งเยอะแยะทำไมนายไม่เลือก ทำไมคนนั้นต้องเป็นฉันฉันไปทำอะไรให้นาย " เธอร้องไห้ออกมาแต่ผมไม่ตอบเอาแต่กระแทกเอวเข้าออกไม่ยั้ง ทั้งๆที่มันคือครั้งแรกของเธอผมก็ไม่สนด้วยซ้ำว่าเลือดของเธอจะออกมามากแค่ไหน ลิตาคงทั้งเจ็บทั้งแสบจุดกลางกายสาวของเธอ ผมไม่อ่อนโยนกับเธอเลยสักนิด ทุกครั้งที่ผมกระแทกเข้ามาเธอเจ็บจนแทบจะขาดใจ ไม่นานผมก็ปลดปล่อยน้ำกามพุ่งเข้าในโพรงมดลูกของเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันเยอะมากจนล้นออกมาตามเรียวขาของเธอ แต่รอบนี้ลิตารู้สึกเหมือนตัวเธอเองได้ปล่อยน้ำในร่างกายออกมา ซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไรแต่มันทำให้เธอรู้สึกเบาหวิว แล้วมดลูกของเธอก็กระตุกตอดรัดกับท่อนเอ็นของผมไมาหยุด ขาก็สั่นริกๆเริ่มไร้เรี่ยวแรงจนแทบล้มไปกับพื้น เธอหายใจหอบผิดกับผมที่อยู่บนร่าง ไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน
"เสร็จรอบเดียวถึงกับหมดแรงเลยหรอ"
"ฉันไม่ได้ถึกเหมือนนายนะ คราวนี้ปล่อยฉันได้หรือยัง"
"ใครบอกเธอว่าฉันจะปล่อย ฉันบอกแล้วไงว่าจะเอาถึงเช้าของอีกวัน"
"อย่านะ ！！พอแล้ววายุฉันรับต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว นายสงสารฉันได้ไหมแค่นี้ฉันก็เจ็บจนใจจะขาดอยู่แล้ว"
"งั้นก็ใช้ตัวช่วยหน่อยสิ เผื่อเธอจะสนุกกับมัน"
"นายจะทำอะไรอีก ฉันไม่เอาแล้วนะ อ๊ะ~" นเรศบีบปากของลิตาจนเธอเจ็บส่งเสียงร้องออกมา แล้วเขาก็ยัดยาป้อนใส่ปากเธอก่อนจะจูบริมฝีปากบางของเธอ ส่วนมืออีกข้างก็บีบลำคอเธอไว้แน่น ลิตาไม่มีทางหนีได้เธอจึงได้แต่กลืนยาเม็ดนั้นลงไป นเรศถึงได้ปล่อยมือออกจากเธอแล้วก็ถอนจูบออก
"นายมันบ้า นายมันโรคจิต นายเอาอะไรให้ฉันกิน"
"อย่าอ่อนต่อโลกนักเลยลิตา เธอน่าจะรู้ว่ามันคือยาอะไร ไม่ดีหรอเธอจะได้ไม่ต้องเจ็บไงเพราะวันนี้ฉันจะเอาเธอทั้งวันทั้งคืนห้ามหลับก่อนฉันล่ะ" ไม่ถึง20 นาทีด้วยซ้ำยาก็เริ่มออกฤทธิ์ ลิตาเริ่มร้อนรุ่มภายในร่างกายอยากบอกไม่ถูก แล้วผมก็ไม่ปล่อยให้ยาออกฤทธิ์จับเธอลุกขึ้นยืนก่อนจะเริ่มเล้าโลมอีกครั้ง แต่ลิตาใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักผมออกแล้ววิ่งหนีออกไป แต่ผมก็คว้าไว้ทัน
"ลิตาฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะทนได้สักกี่น้ำ ไม่ต้องหนีให้เหนื่อยหรอก" เขากอดลิตาไว้แล้วอุ้มเธอมาโยนลงเตียง เธอเริ่มสลึมสลือ ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะลุกขึ้น เธอเริ่มเกิดอารมณ์ความต้องการในกามทันทีแต่ก็พยายามมากมายในการอดกลั้นไว้
"วายุไอ้บ้า ฉันเกลียดนาย" ลิตาแทบจะไม่มีแรงส่งเสียงออกมาด้วยซ้ำ แล้วเริ่มพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะเริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายเพื่อคลายความร้อนลุ่มข้างใน แต่ดูเหมือนเธอยิ่งลูบไล้ เธอยิ่งมีความต้องการมากยิ่งขึ้น ผมกำลังนอนตะแคงดูอาการของคนตัวเล็กที่กำลังสัมผัสร่างกายของตัวเองอยู่ ทำให้ผมแทบจะอดใจไม่ไหว ยิ่งกว่าโดนมอมยาซะเอง
"ขอร้องฉันสิลิตา แค่เธอเอ่ยปากฉันก็จะทำให้เธอถึงใจแน่นอน"
"ไม่ ฉันต้องทนให้ได้" ลิตาพยายามข่มใจตัวเองกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น แต่ยิ่งเธอมองดูผมเท่าไหร่ความต้องการของเธอก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น เหงื่อเธอเริ่มผุดออกมาเยอะมากขึ้น หายใจเริ่มติดขัด ผมมองเห็นแบบนั้นแล้วรู้สึกหงุดหงิดทันที
"เธอจะฝืนทำไมอยากตายหรือไงลิตา ฉันเอากับเธอมา 2 รอบแล้วยังจะกลัวอะไรอีก แค่ขอร้องมันจะตายหรือไง"
"ไม่มีทาง ต่อให้ฉันต้องตายฉันก็จะไม่ขอร้องนายเด็ดขาด ฉันเจ็บเจียนตายอยู่แล้ว นายไม่มาเป็นฉันนายไม่รู้หรอก" ลิตาเริ่มทนฤทธิ์ของยาไม่ไหว เธอจึงเริ่มใช้มือตัวเองมาบีบเค้นที่สองเต้าอวบของเธอ แล้วเธอกัดริมฝีปากตัวเองพยายามไม่ให้ครางเสียงออกมา แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่การสะกดอารมณ์ตัวเอง แต่มันเป็นการไปกระตุ้นของอีกฝ่ายมากกว่า
"อื้อ~~ซี้ดด~~อ๊าา~~" ลิตาครางออกมาจนผมมองดูพฤติกรรมของลิตาแล้วรู้สึกวาบหวามแทนเธออย่างบอกไม่ถูก
"สรุปใครเป็นคนโดนมอมยาวะ แม่งยั่วกูชิบหาย" จนในที่สุดลิตาทนฤทธิ์ยาไม่ไหวคลานเข่าเข้ามาหานเรศ นเรศได้แต่นั่งมองเธอ เขาอยากรู้เหมือนกันว่าเธอทนไม่ได้แล้วจะทำยังไงต่อ
"วายุ ช่วยฉันหน่อย"
"จะให้ฉันช่วยยังไงบอกมาสิครับ"
"อย่าลีลาได้มั้ย ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้ว อื้อ~~" ลิตาขึ้นคร่อมบนตักผท แล้วกอดรอบคอเขาไว้เบียดนมเข้าไปถูไถบนอกแกร่งของผมก่อนจะซุกหน้าเข้ามาซุกไซร้บนลำคอแล้วดูดฝังรอยช้ำเอาไว้บนคอผม เอวเธอก็ร่อนเข้าหาเจ้าโลกที่ตอนนี้มันแข็งดีดตัวขึ้นมาดันรูสวาทของเธออยู่รอมร่อ
- ผู้เขียน
