บทที่12

1185 คำ

“โอ๊ย!” หญิงสาวร้องลั่นพร้อม ๆ กับกวินภพที่ถลาเข้าไปกระชากร่างบอบบางเข้าหาอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าเธอจะเผลอถอยไปชนหม้อแกงเข้า “ทำไมไม่รู้จักระวัง” เขาต่อว่าพร้อมทั้งอุ้มมัทนาขึ้นแนบอก ครั้นพอเธอทำท่าจะเปิดปากร้องห้ามก็ต้องเงียบเสียงไปเมื่อเงยหน้าขึ้นไปเห็นสายตาไม่พอใจของเขาเข้า “เกิดอะไรขึ้นมัท! คุณวิน เกิดอะไรขึ้นคะ” เสียงของนวลแจ่มที่วิ่งตามเสียงร้องของมัทนาเข้ามาเอ่ยถาม ก่อนจะมองคนทั้งคู่ด้วยสายตาสงสัยปนตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น “เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับ ถ้ายังไงผมฝากที่เหลือด้วยนะครับป้าแจ่ม” กวินภพตอบแบบขอไปที เขาไม่รอให้หญิงชราได้เอ่ยถามอะไรออกมาอีกรอบรีบอุ้มมัทนาเดินหนีออกมาก่อนจะพาตัวหญิงสาวกลับไปยังบ้านหลังน้อยของทั้งคู่ในเวลาต่อมา ร่างบอบบางถูกวางลงที่โซฟาในห้องรับแขกทันทีที่มาถึงจุดหมาย ก่อนที่กวินภพจะเป็นฝ่ายลุกขึ้นและเดินจากไปก่อนจะหวนกลับมาอีกครั้งพร้อมอุปกรณ์ทำแผลและผ้าอุ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม