บทที่13

1372 คำ

หลังจากพากันไปรับประทานอาหารเย็นที่เรือนใหญ่กวินภพและมัทนาก็พากันกลับมาที่บ้านหลังเล็กของตัวเองพร้อมกันอีกครั้ง ก่อนต่างฝ่ายจะแยกย้ายกันเข้าไปยังห้องนอนของตัวเองที่อยู่ติดกันแค่ไม่กี่ก้าว มัทนาไม่รีรอที่จะรีบอาบน้ำและเตรียมเข้านอนเหมือนอย่างทุกวัน ติดแค่ว่ายังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ล้มตัวลงบนเตียงเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นขัดจังหวะเข้าซะก่อน หญิงสาวรู้ได้ในทันทีเลยว่าใครเป็นเจ้าของฝ่ามือหนัก ๆ ที่กำลังทุบประตูห้องนอนของตัวเองราวกับพร้อมจะพังมันเข้ามาได้ทุกเมื่อ ครั้นพอแกล้งจะเงียบเสียงทำเป็นเข้านอนไปแล้วเสียงเข้ม ๆ จากคนด้านนอกกลับดังขึ้นเข้าซะก่อนราวกับตาเห็น “ฉันรู้ว่าเธอยังไม่หลับ เปิดประตูเดี๋ยวนี้มัทนา” คนอะไรรู้ดีไปเสียหมด หญิงสาวต่อว่าพร้อมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่หลังจากทำใจอยู่ครู่จึงยอมเดินไปเปิดประตูห้อง “คุณวินมีอะไรกับมัทหรือเปล่าคะ” หญิงสาวตัดสินใจเป็นฝ่ายเอ่ยถามหลังจากต่างฝ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม