ยั่วรักเพื่อนสนิท

ตอนที่ 5 รักกันแต่...

หลายวันต่อมาแพรพลอยก็ยังพยายามหลบหน้าหลบตาและพยายามใช้ชีวิตของเธอให้เป็นปกติกินเที่ยวนอน มีรับงานเดินแบบบ้างเวลาเบื่อๆ

แต่วันนี้เธอว่างกะว่าจะอยู่บ้านไม่ออกไปไหนอีกอย่างวันนี้เป็นวันหยุดพรเพชรอยู่บ้านเธอไม่อยากโดนบ่นเรื่องออกเที่ยวบ่อยเลยตัดสินใจว่าวันนี้จะทำตัวดี

"วันนี้อยู่ติดบ้านสงสัยผีจะเข้า"

"พี่เพชรจะเอายังไงคะ น้องอยู่บ้านก็บ่นไม่อยู่ก็บ่น" แพรพลอยแกล้งทำเสียงน้อยใจพี่ชายแต่ก็ไม่ได้รับความสนใจอะไร

"วันนี้ไอ้แทนจะมากินปิ้งย่างกันที่สวนหลังบ้านนะ เดี๋ยวไปซื้อของกับพี่ด้วย" ผู้เป็นพี่ไม่สนใจเปลี่ยนเรื่องทันที

"อะไรนะคะ! แล้วมาตอนไหนทำไมพี่เพิ่งมาบอก"

หญิงสาวถามเสียงดังลั่นวันนี้เนื่องจากเธอจะอยู่แบบวันสบายๆ เลยยังไม่ได้อาบน้ำและแต่งตัวใส่เพียงชุดนอนผ้าย้วยตัวหนึ่งอยู่ติดกาย

"อะไรโวยวายทำไม เห็นบอกว่าออกมาแล้วสักพักคงถึง"

"ตายแล้วพี่ไปซื้อของคนเดียวเลย"

แพรพลอยพูดพร้อมกับรีบวิ่งขึ้นบ้านไปอาบน้ำแต่งตัว โดยมีพี่ชายมองตามไปอย่างมึนงงว่าน้องสาวเป็นอะไรต่อหน้าแทนไทเธอยังเคยไม้อาบน้ำมาแล้วสามวันเลยเพราะอกหักแต่มาตอนนี้กลับทำตัวแปลกๆ

พรเพชรได้แต่ส่ายหน้าระอากับนิสัยผู้เป็นน้องสาวแล้วคว้ากุญแจรถคันหรูออกจากบ้านไป

เป็นประจำเกือบทุกสัปดาห์ที่ถ้าพรเพชรและแทนไทว่างก็จะนัดกันมากินเหล้าและกินปิ้งย่างกันที่สวนหลังบ้านเหมือนสมัยก่อน

มันสบายไม่วุ่นวายและกินเมาแค่ไหนก็ได้เพราะอยู่บ้านตัวเอง แม้จะเป็นคุณชายที่ร่ำรวยแต่พรเพชรแทบจะไม่ถือตัวเลยอะไรที่ทำได้เองก็จะทำไม่ยุ่งวุ่นวายใช้แม่บ้านให้ลำบาก คงติดนิสัยทำเองเหมือนตอนที่เรียนอยู่ต่างประเทศ ดังนั้นถ้าเขาไม่ติดอะไรก็จะไปซูเปอร์มาเก็ตซื้อของเองตลอด

เป็นครั้งแรกที่แพรพลอยต้องเลือกชุดและแต่งตัวนานกว่าปกติเพียงเพราะเพื่อนสนิทจะมาบ้าน ไม่รู้ทำไมเธอแค่ไม่มั่นใจกลัวไปแม้กระทั่งแทนไทจะมองว่าเธอไม่สวย

"ฉันเป็นอะไรเนี่ยบ้าไปแล้วรึไง ฉันคงไม่ได้คิดไปไกลเพียงเพราะนอนด้วยกันคืนเดียวหรอกนะ"

เมื่อคิดได้ดังนั้นหญิงสาวจึงเปลี่ยนมาเป็นหยิบเสื้อยืดกางเกงผ้าขายาวใส่สบายๆ เดินลงมาจากบ้านเจอเข้ากับแทนไทและพรเพชรกำลังคุยกันอยู่

"นึกว่าตายในห้องน้ำ" พรเพชรพูดขึ้นเมื่อเห็นน้องสาวเดินมา

"จะฟ้องแม่พี่เพชรพูดไม่ดีกับน้อง " แพรพลอยใช้ไม้ตายคือฟ้องแม่

"ก็ดีแต่ฟ้อง นายดูนะแทนนิสัยแบบนี้ใครจะเอาเป็นเมียสงสัยต้องขึ้นคานดูแต่งตัวสิขนาดมีผู้ชายมาบ้านนะเนี่ย "

พรเพชรพูดบ่นน้องสาวตามประสาพี่ชายที่ขี้บ่นจู้จี้แต่ก็ตามใจน้อง

"เรื่องของแพรส่วนสามีน่ะมีแน่นอนแพรจะหาสามีดีๆ มาอวดพี่ อ่อส่วนชุดทำไมแพรต้องแต่งตัวดีในเมื่อมีแต่คนกันเองทั้งนั้น"

แพรพลอยให้คำมั่นกับพี่ชายโดยที่ไม่กล้าแม้แต่จะมองชายอีกคนที่นั่งนิ่งไม่พูดจาอยู่

"เออๆ ฉันรู้ถึงจะแต่งสวยยังไงไอ้แทนมันก็ไม่สนใจหรอก สาวๆที่สนามอกเป็นอกเอวเป็นเอวอย่างสวย" พรเพชรพูดพลางทำหน้าตาแพรวพราว

"เหอะตัวเองก็ยังไม่มีแฟนทำมาเป็นพูด"

แพรพลอยรู้สึกเจ็บแปลบใจอกที่รู้ว่าแทนไทสนใจผู้หญิงคนอื่นแต่ก็รีบปัดทิ้งไปอย่างไม่สนใจ

แทนไทได้แต่นั่งกำมือแน่นระงับอารมณ์ตัวเองตั้งแต่ได้ยินว่าเธอจะหาผัวใหญ่แล้วทั้งๆที่ผัวตัวเองนั่งหัวโด่งอยู่ตรงนี้

แต่เขาก็ยังไม่อยากแสดงความหึงห่วงจนหน้ามืดตามัวออกไป ใช่! เขาแอบชอบแพรพลอยมานานแล้วตั้งแต่สมัยแตกเนื้อหนุ่มด้วยซ้ำแต่ที่ไม่กล้าบอกเธอคือเขากลัวเสียเธอไป

เธอคงไม่รู้ว่าเขาดีใจแค่ไหนที่วันนั้นเธอเลือกเขาและยอมให้เขาเป็นผู้ชายคนแรก แต่สิ่งที่เขาต้องการคือเป็นคนสุดท้ายของเธอมากกว่า

"คุณๆ คะป้าเตรียมอาหารที่สวนหลังบ้านให้เรียบร้อยแล้วนะคะ"

ก่อนที่สองพี่น้องจะปะทะคารมกันไปมากกว่านี้แม่บ้านก็เดินเข้ามาขัดเสียก่อนเมื่อจัดเตรียมปาร์ตี้ให้หนุ่มสาวเสร็จแล้ว

"ขอบคุณครับป้านี ปะไปนั่งคุยที่สวนดีกว่าพี่ว่าจะถามนายเรื่องที่จะไปเรียนโทที่อังกฤษด้วย"

"ครับ"

แทนไทปรายตามองเพื่อนรักเล็กน้อยแล้วเดินตามพรเพชรไปทิ้งไว้แต่แพรพลอยที่ยืนมึนงงอยู่ เธอไม่รู้มาก่อนเลยว่าแทนไทจะไปเรียนต่อต่างประเทศทำไมเขาไม่บอกอะไรเธอเลย

สามหนุ่มสาวกินเหล้าพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ส่วนมากก็จะเป็นพรเพชรและแทนไทที่คุยหญิงสาวเพียงคนเดียวมีหน้าที่นั่งฟังและแจมบ้างบางครั้งคราว

"แล้วสรุปยังไงเรื่องเรียนต่อ พี่คิดว่านายไม่ไปเห็นเรียนจบกันมาได้สองสามเดือนแล้วไม่มีวี่แวว"

"คุณดนัยอยากให้ผมไปหาประสบการณ์ครับ ตอนแรกกะจะไม่ไปห่วงทางนี้แต่มาคิดดูอีกทีไปก็ดีจะได้ไปศึกษาสนามแข่งต่างประเทศด้วย ทางนี้คงไม่ต้องห่วงอะไรมากแล้ว"

แทนไทบอกพร้อมกับมองไปที่ห่วงที่เขาพูดถึง พรเพชรรู้ดีว่าหนุ่มรุ่นน้องคนสนิทชอบน้องสาวของเขามานานแล้วแต่ก็งงว่าทำไมไม่บอกเพราะดูท่าน้องเขาก็ชอบตอบเหมือนกัน

จะถามก็กลัวหาว่ายุ่งเลยปล่อยให้หนุ่มสาวคุยกันเองดีกว่า ถ้าเป็นแทนไทเขาไม่ติดอยู่แล้วเพราะทุกวันนี้แทนไทดูแลและตามใจน้องสาวเขามากกว่าพ่อแม่และตัวเขาเสียอีก

แต่มาคิดดูอีกทีน้องสาวเขามันชอบเพื่อนสนิทคนนี้จริงรึเปล่าทำไมเที่ยวหาแต่ผู้ชายที่ไม่เอาไหนมาเป็นแฟนตลอด ถ้าวันไหนปล่อยผู้ชายแบบแทนไทไปเขาจะหัวเราะเยาะให้ดู

แทนไทสบตาเข้ากับเพื่อนสนิทที่เลื่อนตำแหน่งมาเป็นเมียของเขาเพื่อสื่อความใน แต่หญิงสาวก็ทำเหมือนกับว่าไม่รับรู้มัน เมินหน้าหนีเขาไปอีกทาง

"เออดีๆ ไปที่นู่นสาวอังกฤษแจ่มทั้งนั้นเลย ว่างๆพี่จะบินไปหาว่าแต่ไปวันไหนล่ะ"

"อีกสองวันครับ"

"เฮ้ยเร็วขนาดนั้นเลย "

พรเพชรตกใจไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ มองไปยังน้องสาวของเขาที่มีสีหน้าตกใจเช่นกัน

"พอดีเคลียร์งานเสร็จหมดแล้ว ที่นู่นก็ติดต่อเอาไว้เรียบร้อยแล้วด้วยครับ" แทนไทบอก

"งั้นวันนี้ก็ถือว่าเลี้ยงส่งนายเลยแล้วกันเอาชน "

พรเพชรพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้บรรยากาศมันกลับมาสนุกสนานแต่ก็เหมือนความพยายามของเขาเสียเปล่า

"แพรง่วงแล้ว ขอตัวนะคะ" พูดจบหญิงสาวก็ลุกเดินออกไปจากวงขึ้นบ้านทันที

แทนไทได้แต่มองตามเธอไปด้วยความเสียใจเธอไม่ถามแถมไม่รั้งเขาเลย เธอคงจะดีใจที่เขาไปไกลจะได้ไม่ตะขิดตะขวงใจหากจะคบใครอีก

"ไม่ตามรึไง"

พรเพชรถามน้องคนสนิทที่นั่งนิ่งมองตามน้องสาวของเขาไปด้วยแววตาเศร้าสร้อย