เกร๊งงง~
เสียงแก้วกระทบกันเบาๆ ดังขึ้นมา ก่อนที่ร่างเล็กของเจ้าของห้องจะปรากฏตัวที่ตรงหน้าผมอีกครั้ง
"ฉันจะกลับแล้ว" ผมเอ่ยออกไป มองท่าทีไม่นิ่ง เซไปเซมาของอีกคนแล้วปวดหัวมากอยู่เหมือนกัน ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบแก้ปัญหาด้วยการดื่มเหล้า เพราะเรื่องนี้ ผมถูกแม่สอนมาโดยตลอด ปัญหามีไว้แก้ ถ้าเราดื่มเหล้า พึ่งพาเหล้า แทนที่จะแก้ปัญหาได้เต็มร้อย ก็อาจจะกลายเป็นการสร้างปัญหามากกว่าเดิม แล้วที่วันนี้ผมดื่มเหล้า ผมไม่ได้จะใช้เหล้าแก้ปัญหา แบบที่ยัยนี่ทำ ผมก็แค่ดื่มบ้าง แต่ก็ตามที่บอก ผมกินเหล้า ไม่ได้ปล่อยให้เหล้ากินผมแบบที่ยัยนี่กำลังทำ
"รีบกลับไปไหนล่ะพี่ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว กินเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"ไม่ล่ะ ฉันแค่มาส่ง แล้วจะกลับเลย" ผมบอกแค่นั้น แล้วเตรียมจะหมุนตัวกลับ
"รังเกียจเหรอ!" คำถามนั้น ทำให้ผมชะงักไปทันที
"อะไรของเธอ"
"ก็ถามว่าพี่รังเกียจเหรอ"
"..."
"ที่ชวนกินด้วย ฉันแค่อยากมีเพื่อนคุ
