“ไม่เป็นไรนะหนูขวัญ พี่เขาเป็นคนปากร้ายใจดี คืนนี้นอนค้างที่นี่แหละ ยังไง
วันนี้ตาเหมก็ไม่ได้พาหนูกลับไปที่บ้านสวนหรอก” คุณสายฝนรู้ว่าสายที่เรียกเข้ามานั้นคือสายจากคนสนิทของลูกชาย วันนี้มีประชุมสรุปปัญหาเรื่องเครนเอียงที่ตกเป็นข่าวไปเมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งกว่าจะประชุมสรุปกันเสร็จก็คงดึกดื่น นี่ก็คงเพราะเป็นห่วงยายหนูขวัญ ไม่กล้าทิ้งให้อยู่ที่บ้านสวนคนเดียวจึงพามาด้วย เห็นว่าพามาเที่ยวแต่เช้าเสียด้วย คนเป็นแม่มองปราดเดียวก็เดาทางลูกชายออกแล้ว ไม่ได้แค่ห่วงหรอกทั้งรักทั้งหลงด้วยเลยมั้งนั่น วาจาร้ายๆที่พ่นออกมาก็หวังเพื่อเรียกร้องความสนใจจากสาวเจ้าเท่านั้นเอง
“เอ่อ...แต่คุณเหม”
“ไม่มีแต่จ้ะ บ้านหลังนี้เป็นของแม่ แม่มีสิทธิ์จะให้ใครอยู่ด้วยก็ได้ คืนนี้นอนที่นี่นะจ๊ะ”
“ค่ะ” เพียงขวัญรับคำเบาแผ่ว หญิงสาวยิ้มบางให้ผู้สูงวัย แววตาเอื้ออาทรอ่อนโยนที่มองมาทำให้เธออบอุ่นหัวใจอย่างประหลาด
เหมันต์อ
