วารีดากลับมาจากคลินิกของใหญ่ก็มาเก็บของเก็บเสื้อผ้า ยังไม่รู้หรอกว่าจะไปไหน จนพ่อกับแม่ที่กลับมาเห็นถามอย่างไม่เข้าใจ เมื่อเห็นลูกสาวลากกระเป๋าเดินทางลงมาจากชั้นสอง อภิชาติหันไปหาภรรยาที่ยืนอยู่ข้างๆ ก่อนจะเดินไปหาลูกสาวที่เดินหน้าเปื้อนน้ำตาลงมา
“หนูเป็นอะไรวิดวิ้ว” เสียงทุ้มเอ่ยถามลูกสาว
“หนูจะไปพักใจสักพักค่ะพ่อ” เธอตอบผู้เป็นพ่อ
“ไปพักใจ ทำไมต้องไปพัก ไปคุยกันที่ห้องนั่งเล่นหน่อยสิลูก แม่ไม่เข้าใจ จะไปพักใจทั้งๆ ที่ไม่มีแฟนเนี่ยนะลูก” นางแกะมือลูกสาวออกจากกระเป๋าแล้วดึงให้เดินตามตนไปยังห้องนั่งเล่น อภิชาติให้สาวใช้เอากระเป๋าเดินทางของวารีดาขึ้นไปเก็บบนห้อง ก่อนจะเดินตามภรรยาและลูกสาวเข้าไปในบ้าน
“ไหนเล่ามาให้พ่อกับแม่ฟังซิวิดวิ้ว” อภิชาติถามทันทีที่นั่งลง
“นั่นสิลูก เรื่องนี้เกี่ยวกับตาหมอใหญ่ไหมลูก” ปาริดาถามบ้าง เพราะหลังๆ มาลูกสาวกับใหญ่ดูแปลกๆ ไป รายนั้นพยายามมาหา แต่วารีดาเอา
