ถ้าไม่เรียกพี่จะออกไปจากตัวแพมเดี๋ยวนี้แหละ

1376 คำ

“อ่ะ...อื้อ” ทันทีที่ความใหญ่โตเบียดอัดเข้ามาฝากตัวในท้อง ภัทร์รวีก็บิดเอวเล็กส่ายหนีความอึดอัดทรมานนี้ทันที แปลกที่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งแรกที่เจ็บปวดร้าวจะขาดใจ แต่ครั้งนี้มันมีเพียงความร้อนทรมานและอึดอัดในท้องเท่านั้น และเธอรับรู้ถึงความใหญ่โตของเขาที่มันเหยียดตัวขยายขึ้นในท้องเธอ “อ่า...อึดอัด ออกไปเดี๋ยวนี้นะหมอเลว อ่า...อื้อ” เธอดิ้นเร่าไปมาอยู่ใต้ร่างใหญ่ แต่ยิ่งดิ้นหนีเขายิ่งกระแทกกายตามมาจนจุกแน่นในท้อง “อ่า...ออกไปหรือเข้าจ๊ะทูนหัว ไม่ไล่สิ เพราะตอนนี้แพมตอดรัดเป้าโตของพี่มากนะรู้ไหม อ่า...ไม่ไหวแล้ว ขอแรงๆ ให้สมหิวมาหลายวันนะ” พั่บ! พั่บ! พั่บ! พูดจบวัลดัสก็กระแทกจังหวะดุดันซอยเอวสอบของตัวเองอัดกระแทกเร่าสวาทเข้าออกในความคับแน่นของสาวใต้ร่างทันที มือใหญ่ที่รวบมือเล็กไปตรึงไว้เหนือหัวก็ปล่อยออกมากอบกุมเต้าของเธอแล้วบีบนวดไปด้วย ปากหนาก็เคลื่อนโน้มลงไปซุกตวัดลิ้นดูดเลียตามเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม