ฉันเจอเอย์ที่แอลกอฮอล์...
เป็นครั้งแรกในรอบกี่วัน กี่อาทิตย์ หรือกี่เดือนไม่รู้ แต่ฉันยังจำความรู้สึกในตอนนั้นได้ดี มันเหมือนมีสายฟ้าฟาดลงกลางอกฉัน มันเสียดลึก มันตกใจ และแปลกประหลาดในคราวเดียว
ฉันเข้าใจว่าเอย์ตายแล้วมาตั้งแต่วันนั้น
แต่ว่าวันนี้...เขากลับยืนอยู่ตรงหน้า จ้องฉันอย่างเฉยชา มองมาด้วยแววตาดำมืด แล้วเขาก็เดินจากไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เอย์ยังไม่ตาย เขายังอยู่ดี เพียงแค่ไม่ได้กลับบ้าน ไม่ค่อยไปเรียน และไม่โผล่มาให้เห็น นั่นอาจเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ฉันไม่ได้เจอเขาเลยนับตั้งแต่วันนั้น
ข่าวการตายของผู้ชายที่มีรูปลักษณ์คล้ายคลึงกับเขาเป็นอย่างมากคงเป็นเรื่องบังเอิญ
ฉันไม่เคยเชื่อเรื่องบังเอิญ จนกระทั่งวันนี้...
แล้วมันตลกร้ายตรงไหนรู้ไหม?
ในวันเดียวกันฉันเจอเขาถึงสองครั้งสองครา ครั้งแรกที่ห้องน้ำ ครั้งที่สองตอนฉันกำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งพูดจาแทะโลมและพยายามจะลากไปไหนสักที่ด้วย
