บทที่9.2

1657 คำ

Aey Describe “สภาพมึงนี่ดูไม่ได้เลย” “...” “ไอ้เอย์! เหม่ออะไรของมึงวะ” แรงตบบริเวณศีรษะทำให้ผมที่นั่งสูบบุหรี่อยู่เงียบๆ ต้องเคลื่อนสายตากลับไปมองเจ้าของการกระทำดังกล่าว ก่อนจะพบกับใบหน้าหงุดหงิดของไอ้ดิน...หนึ่งในเพื่อนที่ผมไว้ใจ ผมไม่ค่อยได้เล่าเรื่องเพื่อนให้ฟังใช่ไหม จริงๆ ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ เพื่อนก็เพื่อน แค่นั้น และถ้าหากสงสัยว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่... “กูง่วงเฉยๆ” ผมตอบแบบขอไปที เป็นคำตอบที่ไม่ได้ผ่านการคิดเหมือนที่คนอื่นๆ ทำกัน ผมแค่...อยากตัดบทแล้วนั่งอยู่เงียบๆ คนเดียวมากกว่า ผ่านมาหลายวันแล้วนับตั้งแต่เรื่องในคืนนั้น เกลเอาปากกาแทงผมจนเลือดท่วม ร่างกายแทบขยับไม่ได้ ผมต้องฝืนสังขารทุเรศๆ ของตัวเองเพื่อโทรหาใครสักคนให้มาช่วยเหลือ แต่เหมือนโชคจะไม่เข้าข้างผมเท่าไหร่ เพราะตอนนั้น...ไม่มีใครรับสายผมเลย ไม่มีเลยสักคน ตัวเลือกสุดท้ายจึงไปตกอยู่ที่กิ่ง...น้องสาวเก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม