หลงเดียงสา

ตอนที่10 ฉันจะดูดนมเธอ

“พี่เตอร์อย่างแกล้งหนูพลอย ผมเสียทรงหมดเลยเดี๋ยวไม่มีหนุ่มๆ มาขอเบอร์”คอปเตอร์ที่ได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งลงมือแกล้งลงอย่างไม่ออมแรง ทั้งแขนทั้งขาล็อกคนตัวเล็กเข้าหาตัวเพื่อไม่ให้ดิ้นหนี มือก็แกล้งยีหัวจนพลอยมุกหน้างอง้ำ

“ทำอะไรกันอะ”เสียงทุ้มที่คุ้นเคยกลิ่นกายเฉพาะตัวบวกกับกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ทำให้พลอยมุกมัวเมาจนเงยหน้าขึ้นมอง ลมเหนือที่รู้ว่าน้องสาวตัวเองเข้ามาที่คลับขึ้นไปยังโซน VIP จึงรีบเคลียร์งานเพื่อตามมาดูแล แต่สิ่งที่เห็นตอนผลักประตูเข้ามาทำให้เค้ารู้สึกอยากกระทืบคน

“พี่เหนือเป็นอะไรคะหน้าตึงเชียว มานั่งดื่มด้วยกันไหมคะ”

“เมื่อกี้ฉันถามว่าทำอะไรกัน ทำไมไม่ตอบ”สายตาที่บ่งบอกถึงความตำหนิ ปากหยักเอ่ยย้ำอย่างต้องการคำตอบ พลางก้าวเข้ามาหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟาในท่าที่สบายอย่างกดดันคนในห้อง

“ไม่มีอะไรคาบเฮียเหนือ เตอร์แค่แกล้งยัยเปี๊ยกเอง”หูที่ฟังคำตอบแต่กลับไม่ได้ให้ความสำคัญ ตาเหยี่ยวกลับจดจ้องไปยังอีกคนที่อยู่ในชุดแปลกตาแต่มันกลับทำให้เค้าแปลกใจ ว่าทำไมเค้ากลับไม่ชอบชุดที่เธอใส่เอาสะเลย ไม่ใช่ว่าเธอใส่แล้วไม่สวย คือมันสวยมันเซ็กซี่เน้นให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งที่ใหญ่อย่างชัดเจน แต่เค้ากลับไม่ชอบแทบอยากจะให้เธอถอดแล้วเอาไปเผาทิ้งเสียด้วยซ้ำ

“ดุอะไรอีกค่ะ หนาวพาน้องมาคลายเครียดยังจะตามมาเพิ่มดีกรีความเครียดให้น้องอีกหรอ”

“นะ…หนูพลอยขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”ตัวห้องน้ำที่อยู่ในห้องVIP ที่เพิ่งมาชำรุดเอาสะวันนี้และตอนนี้ ทำให้พลอยมุกต้องพาตัวเองลงไปเข้าน้องน้ำรวมด้านล่าง จังหวะที่คนตัวเล็กขอตัวไปเข้าห้องน้ำลมเหนือจึงเอ่ยอ้างขอไปเคลียร์งานก่อนแล้วจะกลับเข้ามานั่งดื่มด้วย

“อ๊ะ”

แขนเล็กถูกคว้าดึงเอาไว้ก่อนที่เธอจะได้ก้าวเท้าลงไปข้างล่าง “พี่เหนือ”

“ไปเข้าห้องน้ำที่ห้องทำงานฉัน ข้างล่างมันอันตราย”

“จะข้างล่างหรือบนห้องทำงานของพี่เหนือมันก็อันตรายพอๆ กันนะคะ “พลอยมุกเอ่ยไปตามความจริงเพราะสิ่งที่อันตรายกว่าห้องน้ำข้างล่างก็คือลมเหนือต่างหาก

“อย่าปากดีไปกว่านี้ ไม่งั้นฉันจะลงโทษเธอด้วยปากของฉันเอง”พลอยมุกปลิวไปตามแรงดึงของคนดิบห่ามจนมาถึงห้องทำงานส่วนตัวของลมเหนือ ภายในห้องทำงานที่คุมโทนอย่างสะอาดตา กลิ่นหอมของน้ำหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของลมเหนือทำให้พลอยมุกจดจำมันได้เป็นอย่างดี

“ไปเข้าห้องน้ำสิ จะมายื่นอวดหุ่นทุเรศอีกนานไหม”ประตูห้องน้ำถูกปิดลงและอีกสักพักก็ถูกเปิดออก พลอยมุกเอาแต่ก้มหน้าเดินผ่านไปโดยไม่เอ่ยบอกคำขอบคุณ ลมเหนือที่สั่งเกตเห็นปลายจมูกที่แดงปากที่เม้มจนแน่นเกือบสั่นทำให้เค้าแน่ใจว่า พลอยมุกต้องร้องไห้ในห้องน้ำแน่ๆ

“ทำตัวไม่มีมารยาทอีกแล้วนะ”ลมเหนือรีบปรี่เดินเอาตัวเข้าไปขวางประตูทางออก พลางส่งลำแขนใหญ่ล็อกโอบเอวเล็กหิ้วร่างเบาจนเท้าเล็กลอยขึ้นเหนือพื้น ก้นเล็กถูกบังคับให้นั่งบนตักแกร่งอย่างออกแรง

“ไหน คนที่เค้ามีมารยาทเค้าต้องพูดต้องทำกันยังไง”พลอยมุกที่ยิ่งโดนจี้โดนบังคับยิ่งเม้มปากแน่นอย่างไม่ยอมทำตามจนลมเหนือนึกอยากลงโทษ ทำไมดื้อขนาดนี้วะ! ท้าทายฉิบหายลมเหนือได้แต่คิดอยู่ในใจพลางมองคนบนตักอย่างคิดหาวิธีลงโทษ

“ถ้าเธอไม่พูด ฉันจะดูดนมเธอทั้งสองเต้า”คำพูดหยาบคายที่ดิบห่ามแต่กระนั้นก็ทำให้คนฟังใบหน้าร้อนเห่อแดงขึ้นมาเอาเสียดื้อๆ

ปากหยักที่เอื้อนเอ่ยประโยคเมื่อครู่กระซิบอยู่หลังหูอย่างแหบพล่า ทำให้ขนอ่อนบริเวณต้นคอลามจนถึงกลางหลังตั้งชูชันอย่างสยิว พลอยมุกรีบเอี้ยวหน้าเพื่อที่จะกล่าวขอบคุณ แต่ระยะห่างที่ดูเหมือนจะไม่ห่างสักเท่าไร ทำให้จมูกเชิดรั้นปัดป่ายไปกับจมูกโด่งคมอย่างไม่ตั้งใจในช่วงจังหวะที่เธอเอี้ยวหน้ามา

“อื้ม “ปากหยักประกบจูบคนบนตักอย่างห้ามใจไม่ไหวทั้งที่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วนสมบูรณ์ พลอยมุกที่ตั้งตัวไม่ทันกับการโดยปล้นจูบในครั้งนี้ ทำให้เธอนั่งตัวแข็งทื่ออย่างกลั้นใจ เมื่อคนโตจูบจนพอใจปากหยักถอยออกช้าๆ อย่างอ้อยอิ่งแสนเสียดาย

“ฉันก็แค่เอาคืนที่เมื่อ 2 ปีที่แล้วเธอจูบฉันโดยที่ฉันไม่อนุญาต ฉันไม่ชอบการเสียเปรียบไม่ชอบการโดนเอาเปรียบเลยมาคิดทบต้นทบดอกกับเธอในตอนนี้ก็แค่นั้น อ้อ! แล้วก็อย่าเผลอคิดไปไกลว่าฉันพิศวาสเธอ เพราะเธอไม่มีค่าขนาดนั้น”

“แต่ยัยเปี๊ยกมีค่าสำหรับผม งั้นเฮียก็ปล่อยน้องมาหาผมครับ”คอปเตอร์ที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงาน เค้าได้ยินทุกประโยคจนสุดท้ายจึงผลักประตูเข้ามาอย่างไม่มีมารยาทและเอ่ยบางประโยคออกไปจนทำให้ลมเหนือไม่พอใจ

“พี่เตอร์ ฮึก~ ฮึก”ตาแดงก่ำพร้อมที่จะร้องไห้พยายามดันตัวเองออกจากตักของคนโต แต่แรงที่มีก็ไม่มากพอที่จะทำให้เธอหลุดพ้นออกไปจากคนปากร้ายที่ทำตัวเหมือนคนป่าเถื่อนไปได้

“ถ้าเธอไปหามัน ฉันจะเอาเธอให้จมเตียงจนขาเตียงหักเลยคอยดู”พลอยมุกถึงกับหน้าเหวอ ไม่คิดว่าผู้ชายที่มีบุคลิกที่อบอุ่นอย่างลมเหนือจะขยันใช้คำพูดให้เธอใจเต้นแบบกลัวๆ ได้ขนาดนี้

“ออกไป กูบอกให้มึงออกไปไอ้เตอร์”

“ผมไม่ออก ผมจะออกไปก็ต่อเมื่อมียัยเปี๊ยกไปด้วย “คอปเตอร์ต่อต้านลมเหนืออย่างที่ไม่เคยเป็น มือหนาของลมเหนือกดรหัสพลางควักโลหะเงาวับสิ่งที่เค้าใช้อย่างถนัดมือออกมา กระบอกปืนถูกหันเล็งตรงไปยังคอปเตอร์ พร้อมจะลั่นไกได้ทุกเมื่อ

“มึงจะลองของกับกูใช่ไหมเตอร์”ใบหน้าที่แสดงถึงความเกรี้ยวกราดทำให้คอปเตอร์รู้ดีว่า ณ เวลานี้ลมเหนือมีอารมณ์เดือดดาลยิ่งกว่าพายุทอร์นาโดสะอีก

“พี่เหนือ “พลอยมุกแทบช็อกเมื่อเห็นสิ่งที่ลมเหนือใช่มันชี้หน้าคอปเตอร์ ใจที่เริ่มสั่นอย่างไม่เป็นสุขทำให้เธอเริ่มกลัว

“พี่เหนือ ทะทำอะไรคะทำไมหันปืนใส่คอปเตอร์แบบนั้น”ลมหนาวที่จะมาขอเข้าห้องแต่บังเอิญมาเห็นพี่ชายใช้ปืนชี้หน้าคอปเตอร์ โดยที่คอปเตอร์ไม่มีความเกรงกลัวสักนิด

“น้องหนาวพาไอ้เตอร์ออกไป ส่วนพลอยมุกจะอยู่กับพี่ในห้องนี้ทั้งคืน”