รู้ดีว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดมันออกไป เพราะหล่อนคงเป็นคนเดียวเท่านั้นที่แมทธิวหยาบคายใส่ คนที่เขาเกลียด นี่แหละคือสิ่งที่หล่อนกำลังเป็น
“งั้นเดี๋ยวอลิซขอตัวก่อนนะคะ ว่าจะออกไปเดินเที่ยวนอกบ้านสักหน่อย จะได้หายเครียด”
อลิซลุกขึ้นยืน รู้สึกสบายใจขึ้นมามากเมื่อได้ระบายกับเพศเดียวกัน มะลิยิ้มกว้างให้อย่างจริงใจ
“ตามสบายค่ะ ถ้าว่างก็แวะไปหาคุณเจเจมั่งนะคะ บางทีอาจจะได้ปรับความเข้าใจกัน”
หล่อนน่ะอยากจะทำตามคำแนะนำของมะลิใจจะขาด แต่ก็รู้ดีว่า จามาลไม่มีทางอยากพบหน้าหล่อนหรอก ถ้าหล่อนโผล่หน้าไปหามีหวังถูกจับโยนออกมาอย่างแน่นอน อลิซคิดอย่างเจ็บปวด ก่อนจะฝืนยิ้มให้กับคู่สนทนา
“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ นะคะ ไว้เจอกันตอนเย็นค่ะ”
อลิซเดินลับไปจากสายตาแล้ว รอยยิ้มที่เปื้อนใบหน้าอยู่ของมะลิก็จางลงจนในที่สุดมันก็จางหายไปจนหมด ไม่หลงเหลืออยู่เลย
หล่อนให้คำแนะนำคนอื่นได้ แต่กับตัวเองดันไม่รู้จะท
