โธ่เว๊ย!
จามาลสบถกับตัวเองอยู่ภายในอก ความเดือดดาลที่เกิดจากคำพูดและการกระทำของอลิซทำให้เขาคลั่ง ใช่... เขากำลังคลุ้มคลั่ง
ชายหนุ่มขบกรามแน่นจนมันแทบแตกระเบิด สองมือที่กำแน่นทุบลงบนต้นขาแข็งแรงของตัวเองอย่างระบายอารมณ์ ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำด้วยไฟโทสะ
‘ก็เพราะคุณเป็นของฉันยังไงล่ะ คุณเป็นของฉัน... และฉันจะไม่ยอมให้คุณเป็นของใครอีก’
คำพูดที่อ้างถึงสิทธิ์ในตัวของเขาจากปากจิ้มลิ้มที่เขาพิสูจน์มาหลายต่อหลายครั้งแล้วว่าหอมหวานแค่ไหนดังขึ้นมาในหู และไม่ใช่แค่ปากหรอกที่หวานฉ่ำ แต่มันเป็นทุกส่วน ทุกอณูเนื้อของอลิซนั่นแหละที่ทั้งหอมทั้งหวานและมันก็ทำให้เขาต้องการหล่อนตลอดเวลา ต้องการจนแทบบ้า... แต่ก็ไม่สามารถทำตามความปรารถนาได้ ต้องเก็บมันเอาไว้แบบนี้...
เขาไม่เชื่อ ไม่มีทางเชื่อ ไม่มีทางเป็นไปได้ อลิซไม่มีทางรู้สึกกับเขา เหมือนกับที่เขารู้สึกกับหล่อนหรอก ไม่มีทางเป็นอย่างนั้นไปได้... ในเมื่อ.
