“ใครที่ไหนมันมาก่อกวนวะ” เสียงไอ้ตัวหัวหน้าดังขึ้นอย่างไม่พอใจ เกรี้ยวกราดเอาเรื่อง
ปึง!
“เฮ้ย...” ความวุ่นวายเกิดขึ้นทันทีที่บานประตูถูกเปิดออก ร่างสูงคุ้นตาในชุดสีดำทะมึนถลาเข้ามาอย่างอุกอาจและใช้ท่อเหล็กในมือฟาดใส่คนที่ขวางหน้าอย่างไม่ยั้งแรง ทำเอาพวกมันล้มระเนระนาดลงพื้นด้วยความเจ็บ บางคนที่ตั้งตัวทันก็ถอยหลังเพื่อตั้งหลัก
ฉันเบิกตาโพลง มองผู้มาใหม่ผ่านม่านน้ำตาด้วยความดีใจ
พี่จุน... เขามาจริงๆ ด้วย!
“ใครมันกล้ายุ่งกับเด็กกู เสนอหน้ามา” ความเย็นเยียบของน้ำเสียงทำให้ฉันรู้ว่าพี่จุนกรุ่นโกรธมากแค่ไหน ปกติเขาก็น่ากลัวอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ทุกอย่างในสายตาเขาดูอันตรายไปหมด มันทั้งดำมืด ลึกลับ และชวนอกสั่นขวัญแขวน
ทุกคนดูจะหวั่นๆ ต่อการมาของเขาพอตัว เว้นเพียงไอ้หัวหน้าที่แหวกวงล้อมลูกหน้าขึ้นไปประจันหน้า จังหวะนั้นฉันเห็นมือของพี่จุนสั่น... พานทำให้ท่อเหล็กในมือสั่นตามไปด้วย
“ทำไม แค้
