“อ้าว!!” ณาราครางเสียงแห้ง เหตุการณ์ตรงหน้าไม่เหมือนอย่างที่คิด แดนไทยไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว ที่นั่งของเขาเปลี่ยนเป็นขุนเขาที่นั่งแทน สีหน้าขุนเขาซีดแปลกๆ หน้าเขาซีด แต่เหงื่อกับไหลท่วมตัว
“พี่กาน ไอ้ลุงนั่นกลับไปแล้วเหรอคะ?” ณารากระซิบถามพี่สาว
กานดาพยักหน้าให้ รั้งณารามานั่งใกล้ๆ “นั่งลงก่อน ยัยริดละ?”
“อยู่ในครัวค่ะ เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ นาได้ยินเสียงเอะอะก่อนนาจะมา”
“มีเรื่องนิดหน่อย ตอนนี่สงบแล้ว” กานดายิ้มมุมปาก
เธอชำเลืองมองขุนเขาที่นั่งเหมือนหุ่นหมดลาน ท่าทางแข็งกร้าวก่อนหน้านี้หายไปหมดสิ้น
“นา พี่ภูถามหน่อยนะ หากเจอหน้าผู้ชายที่ทำให้ยัยริดท้อง เราคิดว่าควรจัดการกับไอ้หมอนั่นยังไงดี” ณาราเบิกตาโต มองภูผากับกานดาตาเขม็ง
“คุณขุนเขารู้แล้ว” กานดาพึมพำบอก แต่ไม่ได้ขยายมากกว่านั้น
ณาราขมวดคิ้ว แอบสงสัยนิดๆ “นาจะสับไอ้หมอนั่นเป็นหมื่นๆ ชิ้นค่ะ ผู้ชายอะไรรังแกคนไม่มีสติ หน้าตัวเมียชัดๆ
