ตอนที่8
1439 คำ
ร่างกายเพรียวบางนอนบิดเร่าอยู่บนโซฟา ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอ้า แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากที่แห้ง ส่วนคนที่ยืนมองดูอยู่นั้นถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ เรือนร่างเปลือยเปล่าของผู้หญิงเขาพึ่งจะเห็นเต็มสองตาก็วินาทีนี้นี่เอง
"ร้อน ใครก็ได้ช่วยโรสทีมันร้อนเหลือเกิน"ฝ่ามือลูบไล้ไปตามลำตัวสองขาเบียดเข้าหากัน น้ำหวานแห่งความต้องการขับไหลออกมา พริมโรสปรือสายตาเห็นชายคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
"คะ..คุณคะช่วยฉันด้วย ฉันทรมานเหลือเกิน"มือบางขยำหน้าอกที่อวบอิ่ม ปากก็เอาแต่ร้องเรียกหาตะวันที่ยืนตัวสั่นอยู่ปลายเท้าของเธอ
"ช่วย คุณจะให้ผมช่วยอะไรครับ"สมองเก่งกาจตอนนี้ไม่คิดที่จะถามว่าเธอเป็นใคร เข้ามาในห้องนี้ได้อย่างไร สายตามองร่างขาวใสนินบิดกายอยู่บนโซฟา อาวุธประจำกายของเขาตอนนี้นั้นแข็งขยายกลายเป็นรูปทรงจนแนบไปกับผ้าเช็ดตัวสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
"โรสไม่รู้แต่คุณช่วยโรสทีได้ไหม โรสร้อนไม่ไหวแล้ว อื้อ"มือที่ลูบไล้ไปตามลำตัวตอนนี้เริ่มที่จะเลื่อนมาตรงกลางระหว่างตัว ตะวันถึงกับหายใจติดขัดเมื่อสายตาเจ้ากรรมมองไปยังดอกไม้กลิ่นหอมกำลังแย้มบานอยู่ตรงหน้า
"ฮึก สวย"สองเท้าก้าวไปตรงหน้าอย่างไม่รู้ตัวสายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ตรงนั้น
"ร้อน ร้อนไปหมดแล้ว ช่วยโรสที"ความร้อนระอุภายในร่างกายทำให้เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป ยันกายลุกขึ้นกระโจมเข้าใส่ตะวันอย่างไม่ทันตั้งตัว
"เห้ยคุณ อุ๊บ"ริมฝีปากประกบจูบอย่างไม่ประสาพริมโรสหลับตาพริ้ม ร่างกายของเธอในตอนนี้ต้องการมากกว่าที่ตัวเองกำลังทำอยู่
"สัมผัสโรส ทำมัน"จับมือหนาให้มาลูบไล้ร่างกายที่หอมเย้ายวน
"คุณอย่าทำแบบนี้เลยครับมันไม่ดี"สติที่เตลิดไปไกลถูกกู้กลับตะวันจับร่างของหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าให้ถอยออกห่างแต่ดูเหมือนเธอจะไม่ให้ความร่วมมือ
"แต่โรสต้องการ"
"แต่หลังจากที่คุณจำทุกอย่างได้ คุณอาจจะเสียใจ"เขาไม่อาจที่จะฉวยโอกาสในตอนที่เธอไม่ได้สติความเป็นสุภาพบุรุษมันค้ำคอถึงแม้ว่าตอนนี้อาวุธประจำกายของเขาพร้อมที่จะออกศึกรบแล้วก็ตาม
"แล้วถ้าโรสบอกว่าโรสไม่เสียใจ คุณจะยอมสัมผัสร่างกายของโรสไหม"เธอมีสติแต่แค่บังคับร่างกายกับความต้องการของตัวเองไม่ได้ก็แค่นั้น ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอรู้ว่าเขาคือใครถึงแม้ว่าคืนนี้เธอจะตกเป็นของเขาพอรุ่งเช้าเธอก็จะจากไปโดยไร้คำร้องขอให้เขามารับผิดชอบ
"คุณแน่ใจแล้วหรือ"ใจเริ่มโอนเอียง มือขาวใสวางบนไหล่ลูบไล้อย่างแผ่วเบา
"ค่ะ โรสแน่ใจ"ตอนนี้ไม่มีอะไรที่เธอต้องการมากกว่าที่จะให้คนตรงหน้าเข้ามาเติมเต็ม
"ถ้าอย่างนั้นคุณก็อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกันนะครับ"ตวัดร่างบางอุ้มเดินเข้ามาในห้อง เตียงนอนสีขาวสะอาดตอนนี้กลับมีแม่ดอกไม้กำลังนอนบิดกายอยู่บนนั้น
"ช่วยโรสด้วยนะคะ ช่วยโรสทีนะคะคุณ"น้ำสีไสไหลออกมาตามง่ามขาอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในตอนนี้มันไม่สามารถทำให้เธอเป็นผู้เป็นคนได้
"ครับผมจะช่วยคุณ"ริมฝีปากที่กำลังอ้าร้องขอถูกประกบจูบอย่างดูดดื่มถึงแม้ว่าจะไม่เคยได้ใช้กับผู้หญิงคนไหนแต่สัญชาตญาณความเป็นผู้ชายกลับนำพาเป็นไปอย่างธรรมชาติ
"คุณเคยหรือยังครับ"ถ้ายังเขาจะได้ถนอมเธอให้มากที่สุดจะอ่อนโยนกับครั้งแรกของเธอรวมถึงเขา
"ฉันยัง"พริมโรสตอบก่อนที่จะโน้มคอของตะวันริมฝีปากของทั้งคู่ประกบจูบลิ้นเล็กตวัดอย่างไม่เป็นประสีประสาตะวันเชื่อแล้วว่าเธอคงจะไม่เคยผ่านมือชายใด
ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดอิงกายฝ่ายชายถอนริมฝีปากเลื่อนลงประกบจูบไปทั่วลำคอแต่ดูท่านักรักหัดใหม่คงจะลงแรงจูบมากไปหน่อยถึงได้มีรอยรักหลังจากที่ถอนจูบออกมา
"คุณสวยมาก"ตะวันอดชื่นชมกับรูปร่างที่ลงตัวของพริมโรสไม่ได้
"คุณก็หล่อเหมือนกันค่ะ"เช่นเดียวกับเธอที่อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความหล่ออันลงตัวของตะวัน
ทั้งคู่ต่างส่งยิ้มให้แก่กัน ตะวันเผลอมองไปที่ยอดถันสีหวานที่กำลังชูชัน เขานั้นไม่รอช้าก้มลงไปดูดดื่มตวัดลิ้นเลียเสียจนถึงทำให้พริมโรสถึงกับบิดกายด้วยความเสียว
"อืม คุณคะฉันเสียว"เสียงครางตอบสนองมันเหมือนน้ำมันที่ราดรดลงบนเปลวไฟ มือที่ว่างขยำเต้าอวบอีกข้างอย่างเพลินใจทุกสัดส่วนบนร่างกายของเธอนั้นถูกสร้างขึ้นมาเหมาะพอดีกับมือของเขา
ร่างกายบอบบางบิดไปมาความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มมอบให้มันอดไม่ได้ที่เธอจะต้องเปล่งเสียงครางออกมา พริมโรสแหงนหน้าเมื่อริมฝีปากและปลายลิ้นสากหยอกเย้าอยู่กับหน้าอกของเธอทั้งสองข้างจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย หน้าท้องแบนราบแขม่วเมื่อชายหนุ่มลากปลายลิ้นลงไปยังหน้าท้องแบนราบก่อนที่จะแวะทักทายสะดือสวยของเธอ
"อื้อ"สองมือขยำผ้าปูที่นอนมวลผีเสื้อนับร้อยตอนนี้กำลังบินวนอยู่ในท้อง ความเสียวที่ที่ได้รับมันช่วยขับน้ำหวานให้ไหลอาบออกมา
"คุณคะ อย่าค่ะมันสกปรก"พริมโรสเอ่ยปากร้องห้ามเมื่อตะวันกำลังจะลากลิ้นไปยังใจกลางใจสาวของเธอ
"ผมขอเถอะครับ คุณสวยเกินไป"ดอกไม้ที่ไร้พงหญ้าทำเอาตะวันอดใจไม่ไหว จับขาทั้งสองข้างแยกออกกว้างกลีบกุหลาบขาวบริสุทธิ์กำลังยั่วยวนชวนให้เขาต้องการที่จะฉกชิมมัน ใบหน้าที่แดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ขยับเข้าไปใกล้ริมฝีปากจูบลงบนกลีบกุหลาบอย่างแผ่วเบา ใจของคนที่ไร้รับสัมผัสอ่อนโยนนั้นถึงกับเต้นรัวนี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ได้รู้จักกับคำว่าสัมผัสของชายหญิง
จังหวะต่อมาปลายลิ้นหนาแลบออกมาตวัดเลียไปตามกลีบอูมกลิ่นหอมหวานของเนื้ออ่อนตรงบริเวณนั้นทำเอาอาวุธประจำกายขยายใหญ่จนแทบปริ เนื้อตัวของผู้หญิงคนนี้ไม่ว่าจะเป็นสวนไหนที่เขาได้ชิม มันชั่งหอมหวานเสียจนเขาเริ่มติดใจ
"อื้อ คุณค่ะ โรสเสียว"
"ตะวัน ผมชื่อตะวัน"สงเสียงบอกงึมงำปลายลิ้นก็ยังคงหยอกเย้าอยู่กับกุหลาบบริสุทธิ์
"คุณตะวันคะ โรสเสียว อ่าร์"เล็บมือทั้งสิบจิกลงบนที่นอนปลายลิ้นของเขากำลังสร้างความรัญจวนให้กับเธอ
"คุณสวยไปทั้งตัวเลยโรส"อดที่จะชื่นชมไม่ได้เธอสวยไร้ที่ติแม้แต่กระฝ้าก็ไม่มีให้รำคาญสายตา
"อ่ะ คุณตะวันแบบนั้นมัน อื้อ"ห่อปลายลิ้นให้เรียวเล็กก่อนที่จะสอดเข้าไปด้านในแล้วกวาดขึ้นลง พริมโรสถึงกับดิ้นพร่า เธอรู้สึกเหมือนว่าตัวเธอเองกำลังล่องลอยอยู่บนสวรรค์ น้ำหวานจำนวนมากขับออกมาเธอรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังจะมีน้ำอะไรบางอย่างไหล
"คุณตะวัน อึก โรสปวดฉี่"
"ปล่อยมันออกมาครับคนดี"ตะวันนึกเอ็นดูกับความเด็กน้อยของเธอ เร่งกวาดลิ้นขึ้นไปอีกเพราะตอนนี้เขาเองก็เริ่มที่จะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
"กรี๊ด"ตอนนี้พริมโรสรู้สึกเหมือนตัวเธอเองกำลังล่องลอยอยู่ท่ามกลางอากาศ เมื่อความรู้สึกอัดอั้นได้ถูกปลดปล่อยออกมา น้ำหวานสีใสที่ถูกขับออกมานั้นถูกตะวันกลืนกินไปจนหมด แต่ฤทธิ์ของยานั้นยังคงหลงเหลืออยู่ ร่างกายกลับมาร้อนรุ่มเช่นดังเดิม ซึ่งตะวันก็เข้าใจดีว่าตอนนี้ฤทธิ์ของยาในตัวของเธอนั้นยังไม่หมดไป
- ผู้เขียน
