ท่านชายคลั่งรัก

ตอนที่9

พริมโรสมองใบหน้าของตะวันที่ประจันอยู่ตรงหน้าเธอ ทั้งคู่สบสายตากันกายหนาแทรกเข้าไปอยู่ตรงกลางขาเรียวหนึ่งข้างถูกจับขึ้นมาพาดไว้บนเอวสอบ

"ผมจะใส่แล้วนะครับ"อาวุธประจำกายจ่อตรงกลีบดอกไม้เหลือแค่เสียบเข้าไป

"ค่ะโรสพร้อมแล้ว"

"ถ้าคุณโรสเจ็บก็กัดไหล่ผมได้นะครับ"

พริมโรสหลับตาแน่นครั้งแรกของหญิงสาวมันต้องเจ็บเหมือนกันทุกคน กลีบดอกไม้ของเธอในตอนนี้กำลังมีผีเสื้อตัวผู้ขนาดใหญ่กำลังกัดกิน ความเจ็บปวดที่ได้รับเมื่ออาวุธประจำกายสอดใส่เข้ามาพริมโรสถึงกับน้ำตาไหล

"ไหวไหมครับ"ตะวันชะงักเมื่อเห็นน้ำตาของเธอ ใจเขามันรู้สึกแปลกประหลาดจนต้องใช้นิ้วเช็ดน้ำตาที่กำลังไหลของเธอออก

"ถ้าคุณโรสเจ็บเราพอกันแค่นี้ก็ได้ครับ"

"โรสไหวค่ะ ตะวันใส่เข้ามาเถอะ"พยายามผ่อนคลายให้ได้มากที่สุดตะวันนึกสงสารหญิงสาวที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ หลังจากจบคืนนี้สงสัยเขาต้องจัดการอะไรบางอย่างคนที่กล้ามาทำกับเธอ

ตะวันแนบริมฝีปากประกบจูบหลอกล่อให้เธอหลงใหลไปกับรสจูบที่เขามอบให้ก่อนที่จะดันอาวุธประจำกายเจ้าไปจนในที่สุดเขาก็ก้าวผ่านเส้นพรหมจรรย์ของเธอ

"อื้อ"เสียงร้องของพริมโรสถูกกลบด้วยลิ้นหนากำลังตวัดลิ้นเล็กของเธอ รสจูบที่นุ่มนวลชวนให้หลงใหลนำพาให้พริมโรสเคลิบเคลิ้มไปกับมันอีกครั้ง เรียวแขนเล็กโอบลำคอหนาพริมโรสบิดกายเข้าหาเมื่อชายหนุ่มโยกย้ายอาวุธประจำกายเข้าหาอย่างแผ่วเบา

"จุ๊บ หายเจ็บแล้วหรือยังครับ"ตอนนี้เขาไม่กล้าที่จะขยับรุนแรงเพราะเธออาจจะคงยังเจ็บ เลือดสีแดงที่ไหลออกมาจากกลีบกุหลาบหยดลงบนที่นอนสีขาวเป็นดวงกว้าง ความรู้สึกหวงแหนหญิงคนนี้ทั้งที่ยังไม่รู้จักกัน สงสัยหลังจากจบคืนนี้เรื่องของเขาและเธอคงต้องคุยกันอีกยาว

"ขยับให้เร็วกว่านี้หน่อยได้ไหมคะคุณตะวันโรสอึดอัด"ความเจ็บปวดตอนนี้นั้นไม่มีแล้วเหลือแต่ความต้องการที่จะให้เขาช่วยเธอให้หายจากอาการที่ทุกข์ทรมาน

"อ้อนผมก่อนสิครับแล้วผมจะช่วย"สายตาออดอ้อนของเธอทำให้เขานึกอยากจะแกล้งดูสิผู้หญิงคนนี้ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็ดูสวยสะดุดตาจนเขาไม่อาจที่จะละสายตาออกจากเธอได้เลย

"งื้อคุณตะวันขาช่วยโรสด้วยนะคะ โรสทรมาน"ออดอ้อนด้วยน้ำเสียงหวานแอ่นกายเข้าหาดวงตาฉ่ำปรือ

"ได้เลยครับคนสวยของตะวัน"ลูกอ้อนของเธอทำเอาเขาถึงกลับไปไม่เป็น เอวหนาเริ่มขยับเข้าหาเสียงครางอันแสนหวานทำให้เขาลุ่มหลง เธอเหมือนนางฟ้าตัวน้อย ๆ ที่นอนบิดกายอยู่ใต้ร่างยามเมื่อเขามอบความเสียวซ่านให้กับเธอ

"อื้อ คุณตะวัน"พริมโรสครางเสียงแหบแห้งเธอรู้สึกจุกไปทั่วท้องน้อยอาวุธประจำกายของเขานั้นทำเอาเธอถึงกับไร้เรี่ยวแรง

"อ่าร์ ว่าไงครับคนดี"ตอนนี้ภายในดอกกุหลาบมันกำลังบีบรัดอาวุธประจำกายของเขาจนแทบจะขยับไม่ได้

"โรสจุก อื้อ"ยามเมื่ออาวุธของเขาขยับเข้ามา เธอรู้สึกหายใจแทบไม่ออกมันอัดแน่ไปเสียหมด

"แต่ผมเสียว"เอากับตะวันสิจากที่ไม่เคยสนใจในเรื่องแบบนี้กับหญิงอื่นใด แต่ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกติดใจจนอยากจะขยำหญิงสาวให้ถึงรุ่งสาง

สองร่างกอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่บนที่นอน พริมโรสครางกระเส่าผมยาวสลวยสะบัดพริวไหวเอนกายเข้าหา เล็บทั้งสิบจิกบนแผ่นหลังลากเป็นทางยาวจนผิวหนังขาวถลอกเป็นรอยแดง

"โรสทำร้ายร่างกายผม คุณต้องได้รับการลงโทษรู้ไหมครับ"ตอกอัดอาวุธประจำกายย้ำจนพริมโรสถึงกับต้องหวีดร้องเมื่อหัวอาวุธรบยิงเข้าจุดกระสัน

น้ำหวานของดอกไม้ขับไหลออกมาชโลมอาวุธประจำกายจนมันวาวตะวันหายใจหอบถี่ เมื่อดอกไม้ของคนดีบีบรัดจนเขาแทบจะทนไม่ได้

"โรสคุณอย่ารัดผมแน่น ผมจะเสร็จ"เหงื่อไคลอาบไปทั่วร่างกาย เขาไม่นึกเลยว่าการสัมผัสร่างกายมันต้องใช้พลังมากมายขนาดนี้ แต่เขาก็ยินดีที่ได้ส่งมอบครั้งแรกของเขาให้กับเธอ

"คุณตะวันอึก ขา โรสจะเสร็จแล้ว อื้อ"ยิ่งเขาขยับอาวุธประจำกายเร็วเท่าไรเธอก็รู้สึกเหมือนว่าตัวเอกกำลังจะได้ปลดปล่อยความอัดอั้นในอีกไม่ช้านี้ สายตาใสซื่อของหญิงสาวนั้นทำเอาชายหนุ่มอย่างตะวันอดใจไม่ไหวอีกต่อไปเร่งขยับกายเพื่อจะส่งให้เธอนั้นไปถึงแดนสวรรค์ แรงกระแทกอันสุดแรงทำเอาร่างกายของพริมโรสโยกย้ายตามแรกกระแทก เต้าอวบทั้งสองข้างที่ขยับทำเอาชายหนุ่มที่พึ่งรู้จักในรสรักถึงกับทนไม่ไหวจนต้องใช้ริมฝีปากก้มลงไปครอบครองยอดถันที่ชูชัน

"อ่าร์ คุณตะวันโรสจะเสร็จแล้ว"โดนปรนเปรอทั้งบนและล้างอย่างพร้อมเพรียงกันต่อให้เก่งกาจสักแค่ไหนก็ไม่สามารถต้านทาน อาวุธประจำกายแท่งใหญ่ตอกอัดจนในที่สุดพริมโรสก็ไม่สามารถอัดอั้นความสุขได้อีกต่อไป

"กรี๊ด"เมื่อถึงจุดที่เรียกว่าเสร็จสมร่างกายกระตุกเกร็งก่อนที่ดอกไม้จะปลดปล่อยน้ำหวานจำนวนมากออกมาไหลอาบอาวุธประจำกายจนขับเคลื่อนได้อย่างลื่นไหล พริมโรสนอนหอบหายใจอย่างเหนื่อยหอบอย่างหมดเรี่ยวแรง ตะวันเมื่อส่งหญิงสาวจดถึงเป้าหมาย ทีนี้ก็ถึงคราที่เขาจะต้องปลดปล่อยความอึดอัดของตัวเองบ้าง ไม่รอช้าเอวสอบขยับเข้าหาอย่างรวดเร็วจนหญิงสาวที่พึ่งเสร็จไปหมาด ๆ ต้องหวีดร้องอีกครั้ง ท่อนเอ็นหนาตอกย้ำเข้าไปในกลีบดอกไม่จนอย่างลืมตาย สายตาจ้องมองใบหน้าที่บิดเบี้ยวเหยเก๋เพราะความเสียว เสียงหยาบโคลนดังไปทั่วภายในห้องนอน ทั้งสองต่างเปล่งเสียงครางออกมาจนในที่สุดตะวันก็ทนแรงบีบรัดจากกลีบดอกไม้ไม่ไหว ปลดปล่อยลาวาสีขาวขุ่นเข้าสู่ในเกสรดอกไม้จนเอ่อล้นโดยไร้การป้องกันก่อนที่ชายหนุ่มที่อยู่ด้านบนนั้นจะฟุบหน้าซบลงบนหน้าอกอย่างอ่อนแรง

"คุณตะวันคะ"ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหาเมื่อความต้องการของเธอจากฤทธิ์ยายังคงหลงเหลืออยู่ ซึ่งตะวันเองก็รับรู้ได้ว่าร่างกายของเธอนั้นยังคงมีความต้องการ ซึ่งเขาเองก็ยินดีที่จะช่วยเธอ

"ไม่เป็นอะไรครับผมยินดีที่จะช่วย"ว่าจบก็ขยับเอวสอบอีกครั้งท่ามกลางหมู่ดาวมีสองร่างกำลังส่งมอบความสุขให้แก่กันและกัน ตะวันมอบความเสร็จสมให้กับพริมโรสนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าจนในที่สุดเธอก็หลับไปพร้อมกับฤทธิ์ยาในร่างกายที่หมดลง

"หวังว่าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาคุณคงจะไม่หนีผมไปนะครับคนดี"เพราะความรู้สึกที่มีหลังจากที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอมันทำให้เขาไม่อยากจะปล่อยเธอไป