"พี่ตะวันทั้งหล่อ ทั้งรวยแบบนี้โรสคงไม่เหมาะ"นิ้วชี้แตะลงที่ริมฝีปากเล็ก ศีรษะส่ายไปมาเพื่อบอกว่าให้เธอหยุดพูด
"พี่ไม่เคยคิดที่จะอยากได้ผู้หญิงที่เพียบพร้อมไปเสียทุกอย่างมาเป็นคู่ชีวิต แต่คนที่พี่อยากได้คือคนที่พี่คิดว่าใช่ และพี่ก็คิดว่าพี่เจอผู้หญิงคนนั้นแล้ว"สายตาจ้องไปยังใบหน้าเรียวเล็กมือหนาวางนาบบนใบหน้า
"อย่าคิดเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น โรสเป็นตัวของตัวเองดีที่สุด เพราะพี่รักผู้หญิงที่จิตใจหาใช่หน้าตาหรือฐานะความเหมาะสม"จรดหน้าผากเข้าหาสองสายตาสบเข้าหากัน ในใจของพริมโรสตอนนี้เริ่มที่จะเอนเอียงไปทางชายหนุ่ม ทุก ๆ คำพูดของเขาเหมือนกับน้ำทิพย์ที่ช่วยฟื้นฟูหัวใจของเธอได้
"ขอบคุณพี่ตะวันนะคะที่ไม่รังเกียจโรส"แนบใบหน้าลงกับแผงอกเสียงหัวใจที่เต้นรัวของเขาเธอได้ยินมันอย่างชัดเจน ซึ่งมันก็ไม่แตกต่างจากหัวใจของเธอในตอนนี้
"โรสช่วยจัดดอกพริมโรสให้พี่สักช่อสิ"ตะวันว่าพลางสบสายตาใสซื่อ
