ดาร์กมองทั้งคู่ที่ยืนโอบกันก่อนที่จะส่งยิ้มให้ ไม่เป็นไรถึงเขาจะไม่สมหวังแต่สักวันคงจะมีผู้หญิงดี ๆ เข้ามาในชีวิต
"อย่าหวานเกินนะครับท่านประธาน ผมอิจฉา"ดาร์กว่าพลางหยิบอาหารจากรถเข็นวางลงบนโต๊ะก่อนที่จะขอตัวกลับออกไป
คล้อยหลังตะวันรีบปล่อยมือออกจากตัวของพรีมโรสทันทีเขาจ้องหน้าเธอแขม่งจนคนถูกจับตามองถึงกับงง
"มองหน้าโรสแบบนี้หมายความว่าไงคะ"
"เมื่อไหร่จะเลิกทำให้ตัวเองดูสวยสักทีครับ ผมมองมองออกนะว่าผู้จัดการเขาคิดยังไงกับโรส"จากสายตาที่ผู้จัดการใช้มองเธอเขาก็รับรู้ได้ ผู้ชายด้วยกันเรื่องแค่นี้มองออกไม่ยาก
"คุณดาร์กเขาจะคิดยังไงก็เรื่องของเขาสิคะ ไม่เกี่ยวกับโรสเสียหน่อย"เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอว่าเธอคิดว่าตัวเธอเองชัดเจนพอแล้ว
"ไม่รู้ล่ะ ต่อไปนี้คุณห้ามอยู่ใกล้ผู้ชายเด็ดขาด"
"รวมถึงคุณด้วยหรือเปล่าคะคุณตะวัน"พริมโรสหัวเราะร่าเมื่อเห็นสีหน้าเหวอ ๆ ของตะวันหลังจากที่เธอพูดจบ
"อยู่ใกล
