นาโอมิยกมือขึ้นมากอบกุมหัวใจของตัวเองเอาไป เธอมองหน้าบาร์ตันด้วยดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยหยาดน้ำตาแวววาว ในมือของเธอคือกระดาษหนึ่งแผ่น เป็นกระดาษที่เปลี่ยนชีวิตของเธอได้เลยเพราะว่ามันคือใบหย่า
ถึงแม้ว่าเราจะเกลียดขี้หน้ากันมากแค่ไหนแต่ลึกๆในใจเธอมองว่าบาร์ตันคือเพื่อนคนหนึ่ง เราช่วยกันทำงาน..ถึงแม้บางทีเขาจะให้เธอทำคนเดียวก็ตาม แต่ทว่าบาร์ตันก็ถือเป็นคนที่ใช้ได้ทีเดียวเขายินยอมส่งมอบจดหมายหย่าให้เธอก่อนเวลาที่นัดหมายตั้งหลายเดือน..
"หากจะขอบคุณ ก็ไปขอบคุณเอลิซ่าเถอะ ข้าจะถือซะว่างานนี้เป็นการออกงานครั้งสุดท้ายของเราในฐานะ..สามีภรรยาจอมปลอม"
"ได้ฟังแบบนี้ค่อยสบายใจหน่อย เพราะการกล่าวขอบคุณเจ้ามันทำยากเย็นเหลือเกิน.."
จบลงแล้ว ภาระหน้าที่ของเธอนั้นจบลงโดยสมบูรณ์แบบ เธอสามารถเดินทางกลับไปที่ค่ายทหารและ..สามารถแสดงความรู้สึกที่มีกับท่านแกรนด์ดยุคอย่างเปิดเผย
บาร์ตันยกยิ้มขึ้นมาจางๆ ถึงแม้ว่าช
