หญิงสาวพยายามปัดเรื่องวุ่นวายในหัวออกและตั้งอกตั้งใจดูภาพยนตร์อีกครั้ง เนื้อหาดำเนินมาเกือบจบแล้ว และรอยยิ้มที่แต้มบนดวงหน้านวลก็ค่อยๆ จืดจาง เพราะภาพยนตร์เรื่องนี้ก็เหมือนซีรีย์เกาหลีดังๆ หลายเรื่องที่เธอเคยดูมาก่อน คือตอนจบนั้นเรียกน้ำตาจากผู้ชมได้ท่วมท้น
“เอ้า” ปฏิญญาบอกกลั้วหัวเราะ “หนังจบแล้ว ยังสะอื้นอยู่อีก เดี๋ยวก็ตาบวมหรอกคุณ”
หวานใจค้อนขวับ ก่อนยกอกเสื้อขึ้นเช็ดน้ำตาและพยายามกลั้นสะอื้นเพราะเริ่มอายเขาเหมือนกัน และเมื่อปฏิญญาหยิบทิชชูส่งมาให้ คุณแพตตี้ก็เห่าเสียงดัง ตั้งท่าจะวิ่งมากันเขาไว้ หากแต่เมื่อเขาจุ๊ปาก ชี้หน้าให้หยุด คุณแพตตี้ก็หงอยลงทันตา และทิ้งตัวลงนอนหงายแกล้งตายทันที
มือบางรับทิชชูจากมือเขามาสั่งน้ำมูก ขณะที่ในใจแอบคิดว่าหากปฏิญญาเอาจริง คุณแพตตี้ก็แกล้งตายตลอดไม่เคยจะกล้าหือ แล้วแบบนี้เจ้าหมายักษ์จะปกป้องเธอได้จริงเหรอเนี่ย?
“จะเที่ยงแล้วนี่ เดี๋ยวผมไปเตรียมอา
