บอกจบก็ลุกเดินผ่านห้องรับแขกไปยังบันไดขึ้นชั้นสอง ปล่อยให้หวานใจยืนครุ่นคิดวิตกอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนรีบกลัดกระดุมเสื้อและก้าวเร็วๆ ตามไป หากแต่เมื่อเลี้ยวซ้ายเพื่อขึ้นบันได ร่างสูงสมชายที่ยืนพิงกำแพงล้วงกระเป๋ารออยู่ก็ทำเอาเธอสะดุ้งโหยง
“ให้โอกาสตัดสินใจครั้งสุดท้าย” เขาว่าพลางยักไหล่ “ตอนนี้ผมอารมณ์ดี ผมสามารถทำคิสมาร์คให้คุณดูเป็นตัวอย่างแบบติดแน่นทนนานไปเป็นอาทิตย์ๆ เลยล่ะ แต่ถ้าคุณตัดสินใจช้า คราวหน้าผมอารมณ์ไม่ดี ผมอาจจะทำไม่ได้ หรือหมดศักยภาพทางเพศไปแล้วก็ได้น้า...”
หวานใจกะพริบตาปริบๆ
“หมดได้ด้วยเหรอ?”
ปฏิญญาแทบปล่อยก๊าก...
เขาไม่ตอบ เพราะไม่อยากให้เธอจำฝังใจไปผิดๆ แต่เลิกคิ้วมองสบตาคนคิดหนักอย่างเป็นต่อ เห็นแล้วว่าเธอติดกระดุมเสื้อเรียบร้อยหมดแล้วเวลานี้ และตอนนี้เขาอยากเป็นคนปลดกระดุมพวกนั้นออกด้วยมือเขาเองแล้วสิ...
“ก็ได้”
เสียงนั้นราวกับเสียงสวรรค์ก็ไม่ปานเลยล่ะ...
ปฏิญญา
