เลือกแล้วว่าจะรัก

เรามาศึกษากันไหม 1

“ไม่คิดจะกลับบ้านจริงๆ หรือไง” ชาติเอ่ยถามคนที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่ที่โซฟาตัวเก่า ภายในห้องพักหลังร้านซ่อมรถของตัวเอง

ผู้หญิงที่ตัวเองรู้จัก จากการออกไปดื่มสังสรรค์ และเห็นหญิงสาวทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้าน ตอนกลับเห็นหญิงสาวถูกกลุ่มลูกค้าที่มาดื่ม มีอาการมึนเมากำลังจะลวนลาม จึงเข้าไปช่วยและพาไปส่งที่บ้าน

แต่ดันเป็นว่า บิดาของหญิงสาวเห็นเข้า เกิดมีปากเสียงกันยกใหญ่ จนบิดาของหญิงสาวไล่ตะเพิดออกมาจากบ้าน และชายหนุ่มยังถูกบิดาของหญิงสาวเข้าใจผิดคิดว่าเป็นแฟน

แต่ที่ทำให้ชาติไม่เข้าใจตัวเองเลยก็คือ ทำไมถึงได้กล้าเอ่ยประโยคนั้นออกไปก็ไม่รู้ ทั้งที่จริงตัวเองก็ไม่ได้รู้จักมักจี่กับมะปรางเลยด้วยซ้ำ เจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่ดันยอมรับสถานะแฟนที่พ่อหญิงสาวมอบให้

“ถ้าไม่มีที่ไป ก็ไปอยู่กับพี่ก่อนไหมล่ะ”

นั่นคือประโยค หลังจากที่มะปรางขึ้นไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้า และออกมายืนอยู่หน้าบ้าน ตอนนั้นชาติยอมรับว่าสงสารหญิงสาวที่ยืนตาแดงก่ำจะร้องไห้อยู่รอมร่อ จึงเลือกที่จะชวนหญิงสาวมาอยู่ด้วย เพื่อให้ผ่านพ้นคืนนั้นไปก่อน

และจากวันนั้นก็ผ่านมาร่วมหนึ่งอาทิตย์ ที่ชาติให้ที่อยู่อาศัยกับผู้หญิงแปลกหน้า ที่รู้จักกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่เวลาเพียงหนึ่งอาทิตย์ กลับทำให้ทั้งสองคนสนิทสนมกันมาก อย่างกับรู้จักกันมานาน

“ไล่?”

“เปล่า แค่ถามดู ป่านนี้พ่อเอ็งอารมณ์เย็นลงแล้วมั้ง กลับไปคุยกันให้เข้าใจ ยังไงก็พ่อลูกกัน” มะปรางผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ พร้อมกับส่ายหน้าเป็นการปฏิเสธ

“พ่อก็คือพ่อหนูแหละ แต่ไม่รู้ว่าหนูยังเป็นลูกเขาอยู่หรือเปล่านี่สิ”

“คิดมากไปได้”

“หนูพูดจริงๆ นะพี่ชาติ หนูไม่รู้ว่าพ่อรักหนูบ้างไหม ทำไมถึงเชื่อในสิ่งที่คนอื่นพูดขนาดนั้น ทำไมไม่เชื่อหนูบ้าง ทั้งที่หนูเป็นลูก พ่อเลี้ยงหนูมา พ่อต้องรู้สิว่าหนูเป็นคนยังไง ทำไมถึงได้คิดว่าหนูแรดมีผู้ชายไม่ซ้ำหน้า อย่างที่คนอื่นกล่าวหา”

“แล้วเอ็งไปแสดงอะไร ให้คนอื่นเขาเอาไปนินทาแบบนั้นล่ะ”

“พี่ ทำงานกลางคืนถ้าจะทำตัวเป็นไก่อ่อน แตกตื่น พี่คิดว่าหนูจะรอดจากพวกเสือ สิงห์ กระทิง แรดเหรอไง ทำตัวกร้านโลกไว้ พวกนั้นจะได้ไม่เข้ามาวุ่นวายไง”

“เอ็งกำลังจะบอกว่า เอ็งไม่ได้แรดอย่างที่คนอื่นเอามาพูดให้พ่อเอ็งฟัง ว่างั้น”

“แล้วพี่คิดว่าไง” มะปรางหยั่งเชิงถาม

“ก็ไม่รู้ดิ พี่เพิ่งรู้จักเอ็งได้อาทิตย์เดียว จะรู้เหรอว่าเมื่อก่อนเอ็งเป็นคนยังไง”

“แล้วพี่อยากศึกษาหนูแบบจริงจังปะ” ไหนๆ เรื่องมันก็เลยเถิดมาถึงขั้นนี้แล้ว

ความคิดด้านชั่วบอกมะปรางว่า ลองทำตัวให้สมกับที่ผู้เป็นพ่อว่าไปเลยดีไหม ทำตัวประชดชีวิตไปเลยเป็นไง เธอจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ ที่ถูกผู้เป็นพ่อมองว่าไม่ดี ทั้งที่ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น

อีกอย่างระหว่างที่อยู่กับชาติที่นี่ ชายหนุ่มก็ไม่ได้มีท่าทีกระเหี้ยนกระหือรือใส่เธอ ไม่ได้แสดงท่าทางโรคจิตหรืออยากจะจับเธอกินเลยสักครั้ง

มิหนำซ้ำยังยกห้องนอนให้เธอเป็นเจ้าของ ส่วนตัวเองก็ออกมานอนโซฟาตัวเก่า ถ้าชาติไม่ทำเพื่อให้เธอตายใจ เขาก็ถือว่าเป็นคนดีคนหนึ่ง

“อย่ามาพูดอะไรพล่อยๆ นะมะปราง พี่ไม่ตลกด้วยหรอกนะ”

ไม่ใช่แค่ไม่ตลก แต่ชาติกลับรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างไรก็ไม่รู้ รู้สึกเหมือนร่างกายกำลังตื่นตัว หัวใจมันเต้นแรงแปลกๆ

“หนูไม่ได้พูดเอาตลก แต่หนูเอาจริงนะพี่ วันนั้นพี่ชาติก็พูดเองไม่ใช่เหรอ ว่าถ้าหนูท้องพี่จะรับผิดชอบหนู จะไม่ให้ลูกหนูเป็นเด็กไม่มีพ่อ”

“เอ็งท้องเหรอ” ชาติโผลงขึ้น

ก็ใครมันจะไปคิดดีได้ อยู่กันมาตั้งอาทิตย์ อยู่ดีๆ วันนี้มะปรางดันพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ถ้าไม่ใช่เพราะหญิงสาวกำลังตั้งครรภ์ และต้องการหาพ่อให้เด็กในท้อง

“ไม่ใช่ แต่ถ้าพี่ไม่เชื่อ ไปซื้อที่ตรวจมาตรวจก็ได้ พี่จะได้สบายใจ ว่าหนูไม่ได้คิดจะจับพี่เพื่อหาพ่อให้ลูกในท้อง อย่างที่พี่เข้าใจ”

“แค่อยากสนุก” เลิกคิ้วถาม ด้วยใจที่เต้นระส่ำ

ถ้าเป็นเช่นที่ถาม อีหนูคนนี้มันใจถึงพึ่งได้จริงๆ แฮะ

“คงงั้นมั้ง พี่เองก็ไม่มีใครไม่ใช่หรือไง หนูก็ไม่มีใคร ต่างคนต่างโสด”

แนะ! อีหนูนี่มันจะรู้ไหมว่ามันกำลังเล่นอยู่กับใคร

เขาน่ะสุนัขจิ้งจอกเฝ้าถ้ำเชียวนะ ที่เห็นว่าไม่ล่วงเกิน ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึก ไม่คิดอะไร ก็อีหนูนี่มันน่ารัก น่าฟัดซะขนาดนี้ ทนมาได้เป็นอาทิตย์ก็นับว่าดีแค่ไหนแล้ว

และที่ทนนี่ก็เพราะว่า ไม่อยากเอาเปรียบหรือซ้ำเติมคนที่กำลังเดือดร้อนไม่มีที่ไป แต่ถ้าอีหนูมันเต็มใจ สุนัขจิ้งจอกอย่างเขาก็ขนฟูขึ้นมา

“งั้นพี่ถามกลับ ถ้าคนใดคนหนึ่งความรู้สึกถลำลึกมากกว่าอยากสนุกจะทำไง” เรียวปากอิ่มเม้มเข้าหากัน แววตาวูบไหวไปเล็กน้อย ก่อนหญิงสาวจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

“ไม่เห็นยาก ก็แค่ทำให้อีกคนรู้สึกเหมือนกันกับเรา” มะปรางเอ่ยยิ้มๆ เป็นรอยยิ้มที่ทำให้ชาติใจเต้นแรงชะมัด

อายุจะสามสิบอีกไม่กี่ปีข้างหน้า จะมาตกม้าตายเพราะเด็กอายุยี่สิบเอ็ดอย่างนั้นเหรอวะไอ้ชาติ แต่เด็กมันก็น่าตายคาอกซะด้วยซิ

ส่วนคนพูดก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไร มะปรางยอมรับว่ามันก็มีความรู้สึกดีๆ ให้ชาติอยู่บ้าง ตั้งแต่ที่ชายหนุ่มช่วยเธอจากลูกค้าขี้เมาวันนั้น

ความประทับใจกลายเป็นความรู้สึกดี เมื่อชาติเอ่ยจะรับผิดชอบเธอต่อหน้าผู้เป็นพ่อ ออกตัวปกป้องเธอทั้งที่ไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ และความรู้สึกดีก็เพิ่มมากขึ้น เมื่อได้มาเจอความสุภาพบุรุษของชาติที่มอบให้

หลายครั้งที่มะปรางแอบมองหน้าชาติเวลาทำงาน พร้อมกับตั้งคำถามในใจ ว่าถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น เขาจะปล่อยเธอเดินไปเดินมาในบ้าน โดยไม่ทำอะไรมาจนถึงวันนี้ไหม เขาจะไม่จับเธอกินตับตั้งแต่วันสองวันแรกนู่นหรือไง