“ไม่ค่ะ...ไคลน์” หญิงสาวร้องพลางส่ายหน้าไปมา “ไม่นะคะ...ไม่”
“ทำไมหรือ อีฟ” เซอร์เรนัล์ฟถามเสียงพร่า
“ไม่ใช่ที่นี่...ได้โปรด”
“ถ้าช้าไปคุณอาจหนาวตายก็ได้”
“คุณอาจจะปล่อยให้ฉันตาย...แต่อย่าทรมานฉันที่ตรงนี้ ได้โปรดเถอะค่ะ”
อิสลินดันอกกว้างด้วยฝ่ามือเรียวบางทว่าเรี่ยวแรงไม่พอยับยั้งความแข็งแกร่งที่ทาบลงบนแกนกายของเธอได้ มันรุกเร้าและเหมือนจะรับรู้ถึงอาการบนเนินเนื้อนิ่มที่ตอดรับตลอดเวลา
“ทำไมคุณต้องทรมานในเมื่อคุณต้องการผม”
“คุณรู้ได้ยังไง คุณไม่มีวันรู้ใจของฉัน”
เซอร์เรนัล์ฟจับจ้องดวงหน้าผ่านม่านน้ำแน่วนิ่ง
“ผมอาจไม่เห็นข้างในแต่ร่างกายของคุณมันบอก”
“มันก็แค่ร่างกายของโสเภณี คุณอยากจะย่ำยีอย่างไรหรือที่ไหนก็ได้”
“แต่ผมก็มีสิทธิ์ไม่ใช่หรืออีฟ ผมมีสิทธิ์ในร่างกายของคุณ”
“คุณก็คิดแบบคนไร้หัวใจ คุณมันไม่มีหัวใจ ไคลน์!”
“ถ้าผมเป็นคนไม่มีหัวใจก็คงไม่เกือยตายเพราะผู้หญิงหลอกลวงอย่างคุ
