เล่ห์ร้าย กลรักกามเทพ EP.07 วันที่แสนเลวร้าย (1)

1059 คำ
กนกจันทร์ถึงกับตกตะลึงตัวชาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เธอพยายามเม้มปากเอาไว้จนแน่น มือก็พยายามผลักไสชายหนุ่มให้หลุดพ้นจากการกอดรัดตัวเธอ ยิ่งพยายามก็ยิ่งรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของอ้อมกอดนั้น ริมฝีปากร้อนของเวคินทร์ ยังคงจูบเธออย่างอ้อยอิง เวคินทร์ถอนริมฝีปากร้อนของตัวเองออกจากริมฝีปากของคนในอ้อมกอดด้วยสายตาเชื่อมที่สบตากับคนในอ้อมกอด ยิ่งสบตามองใบหน้าหวาน หัวใจก็ยิ่งเต้นระส่ำหวั่นไหวยิ่งนัก กนกจันทร์ทั้งอายและก็โกรธเวคินทร์ที่กล้าบังอาจทำแบบนี้กับเธอ กี่ครั้งแล้วที่เธอ โดนผู้ชายตรงหน้านี้ข่มเหง ทำแบบนี้กับเธอ เงยหน้าขึ้นมาสบตาที่กำลังมองเธออย่างหวานเชื่อมนั้นด้วยความโกรธ ยิ่งเห็นรอยยิ้มหวานที่ส่งมาให้เธอแล้วก็ยิ่งหวั่นไหว แต่ก็แค่ชั่วพริบตาเท่านั้น กำปั้นน้อยๆอัดเข้าไปที่ท้องเวคินทร์ด้วยความโกรธและก็อายสายตาของผู้คนที่หยุดมองเธอ อัดกำปั้นใส่ไม่ยั้ง จนคนที่โดนอัดถึงกับจุกไปเหมือนกัน เมื่อเจอหมัดของหญิงสาว “ไอ้ตาแก่บ้า อย่าอยู่เลย ผลั๊วะ! ตุ๊บ!ตุ๊บ!” เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังไม่หยุด ชายหนุ่มเอื้อมมือหนาขึ้นมาจับมือบางที่กำลังจะประเคนหมัดน้อยๆใส่หน้าเขา ดีนะที่เขารับทัน ไม่อย่างนั้น หน้าหล่อๆของเขาคงเละแบบไม่ต้องสงสัย “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะไอ้บ้า ปล่อยไง!” เสียงที่โวยวาย นั้นดังขึ้น จนพนักงานรักษาความปลอดภัย ถึงกับแห่วิ่งกันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น พอเห็นว่าเกิดไรขึ้น พวกเขาก็รีบเข้ามาห้าม พร้อมกับจับแยกทั้งสองออกทันที “เป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณ” พนักงานรักษาความปลอดภัยหันไปถามชายหนุ่มที่ตอนนี้ พวกเขาเห็นแล้วสงสาร ไม่รู้ไปมีเรื่องอะไรกับหญิงสาวผู้นี้ “ไม่เป็นอะไรหรอกครับ” เวคินทร์ตอบยิ้ม นึกอายอยู่เหมือนกัน เพราะไม่คิดว่าสาวน้อยผู้นี้จะกล้าทำอะไรในสถานที่แบบนี้ “พอดีภรรยาผมเขางอนนิดหน่อยนะครับ ผมก็เลยโดนเธอชกเอานะครับ” กนกจันทร์ถึงกับอึ้งหนักเข้าไปอีก เมื่อกี้เธอโดนไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนี้จูบ ตอนนี้ ยังมาบอกว่าเธอเป็นภรรยาอีก แบบนี้มันหยามกันชัดๆ “ใครเป็นภรรยาคุณไม่ทราบ อย่ามาโมเมแบบนี้ ฉันเสียหาย” “คุณจะงอนผมไปถึงไหนที่รัก ผมขอโทษแล้วไง สัญญาว่าต่อไปผมจะไม่โกหกคุณอีก น้าครับ อย่างอนผมเลยนะ” เวคินทร์ยังคงเล่นละคร ออดอ้อนว่าที่ภรรยาต่อไป โดยไม่ได้สนใจเลยว่า ตอนนี้พวกเขากลายเป็นจุดสนใจไปเสียแล้ว “คุณ!” กนกจันทร์ถึงกับถอนหายใจด้วยความโกรธและชิงชัง เธอไม่คิดว่าผู้ชายอย่างนายเวคินทร์ เทพสุริยะการณ์ จะกล้าทำเรื่องบ้าๆ ขนาดนี้ ก่อนหันไปมองรอบๆก็เห็นแต่ผู้สอดรู้สอดเห็น อยากรู้เรื่องกันทั้งนั้น แล้วแบบนี้เธอจะกล้ามาเดินห้างฯ ดูหนังที่นี่อีกได้ไง เวรกรรมของเธอแท้ ที่มาเจอผู้ชายบ้าๆแบบนี้ “สรุปว่าคุณสองคนเป็นสามีภรรยากันเหรอครับ” พนักงานรักษาความปลอดภัยคนหนึ่งถามขึ้น ก่อนจะส่ายหน้าด้วยความเซ็ง “ผมว่าพวกคุณน่าจะกลับไปทะเลาะกันที่บ้านจะดีกว่านะครับ ที่นี่มันห้างฯแล้วก็ยังเป็นที่สาธารณะด้วย” “จะบ้าหรือไงคุณ ฉันกับผู้ชายคนนี้เราไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน” เสียงหวานแหวกขึ้นมาอีกครั้งด้วยความโกรธ พวกผู้ชายนี่มันเป็นบ้า เหมือนกันทุกคนเลยหรือไง “อ้าว…ตกลงมันยังไงกันแน่ละครับเนี่ย พวกคุณสองคน ทำผมงงไปหมดแล้วนะเนี่ย ตกลงว่าไง พวกคุณสองคนเป็นอะไรกันแน่” เวคินทร์พยุงตัวยืนได้แล้ว เขาสาวเท้าเดินตรงมายังตัวตันเหตุ การจะดึงร่างบางเข้ามากอด เอาไว้แน่น “ไม่มีอะไรแล้วละครับ ผมขอโทษด้วยที่เราสองคนทำให้พวกคุณลำบาก ผมจะพาเมียผมกับไปคุยกันที่บ้านก็แล้วกันครับ” “คุณเวคินทร์” กนกจันทร์ ถึงกับโกรธจนหน้าแดง จนแต่ไม่แน่ใจแล้วว่าที่มันแดงนี้เธอโกรธหรือเธอ อายกับว่า ’เมีย’ ที่ชายหนุ่มพูดหลุดปากมากันแน่ “คราวหลังก็อย่ามาทะเลาะกันที่นี่อีกนะครับ ผัวเมียกัน มันก็ต้องทะเลาะกันบ้างเป็นธรรมดา แต่ถ้าให้ดี ผมว่าคุณสองคนน่าจะทะเลาะกันที่บ้านจะดีกว่านะ ไม่อายใครด้วย” พนักงานบ่นอีกสองถามคำ พนักงานรักษาความปลอดภัยก็เดินจากไปด้วยความรำคาญ ทั้งสองหนุ่มสาว เวคินทร์หันไปขอโทษขอโพย ผู้คนแถวนั้น ก่อนลากจอมโวยวาย ให้เดินตรงไปยังร้านขายขนมขบเคี้ยว ไม่สนใจอาการขัดขืนของเจ้าสาวเลย “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะกลับบ้าน” “กลับได้ไง เรามาดูหนังกันมาใช่เหรอ นี่ไง ตั๋วก็ซื้อแล้ว มาเถอะน่า อย่าเรื่องมากเลย ไม่รู้หนังเปิดไปถึงไหนแล้ว” “ฉันไม่ดู ฉันจะกลับบ้าน” เสียงห้าวแต่เขียวพูดขึ้น อย่างมาใส่ใจ ทำไมเธอจะต้องไปดูหนังกับผู้ชายคนนี้ด้วย วันนี้มันวันซวยของเธอจริงๆ ทำไมมันมีแต่เรื่องก็ไม่รู้ “ไม่เอาน่า ตั๋วก็ซื้อแล้ว ขนมก็ซื้อแล้ว มาเลย ไม่ต้องบ่น” แล้วก็ดึงร่างบางให้เดินตามเข้าไปในโรงหนังได้จนสำเร็จ ชายหนุ่มไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำเขาถึงได้คอยตามตอแย คอยหาเรื่องผู้หญิงข้างๆนี่อยู่เสมอ นับตั้งแต่เจอเธอเมื่อ สองสามปีที่แล้ว เขาก็ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนอีกเลย ได้แต่คอยตามและสืบหาข่าวคร่าวของผู้หญิงคนนี้อยู่เสมอ แต่ดูเหมือนหญิงสาวจะรู้ เธอถึงพยายามคอยหลบเขาอยู่เสมอ //////////// ...โปรดติดตามตอนต่อไป...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม