ในวินาทีเดียวกันนั้นคิ้วเรียวของพราวรุ้งเป็นอันต้องขมวดเข้าหากันอีกครั้งเมื่อร่างกายของเธอกำลังตอดรับกับสิ่งที่สอดเข้ามาในร่างของตัวเอง หญิงสาวหลุบตามองสิ่งที่หายเข้าไปในตัวของเธออย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่นาทีต่อมาความสนใจของเธอจะถูกดึงไปโดยปากหยักซึ่งโน้มลงมาจูบที่ข้างขมับเธอราวกับเธอเป็นคนรักของเขา
ทั้งที่ในความเป็นจริงเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงในค่ำคืนนี้ของเขาเท่านั้น…
“ทำไมเธอถึงมองหน้าฉันแบบนั้นล่ะ” มังกรถาม หลังจากมองเห็นเครื่องหมายคำถามประดับอยู่บนใบหน้าของหญิงสาว
“ปะ… เปล่าค่ะ” พราวรุ้งรีบส่ายหน้าไปมาทันที พร้อมทั้งพูดเพิ่มเติม “คุณมังกรจะขยับเลยก็ได้นะคะ”
“พร้อมแล้วเหรอ” เขาเลิกคิ้ว
“ค่ะ” ดวงหน้างามพยักหน้า
“…”
“ฉันคิดว่าฉันพร้อมแล้ว”
เมื่อได้ยินแบบนั้น มังกรจึงขยับสะโพกเข้าออกในร่างกายบอบบางด้วยจังหวะเนิบนาบ ขณะที่พราวรุ้งได้แต่อ้าปากส่งเสียงร้องออกมาเป็นพัก ๆ เพราะสัมผัสแปลกใหม่ท
