“อ๊ะ !” วินาทีต่อมาเสียงร้องของพราวรุ้งก็ต้องดังขึ้นเบา ๆ เมื่อมังกรผละริมฝีปากออกไปและพุ่งเป้ามาสัมผัสตามซอกคอของเธอแทน
คนตัวสูงซุกไซ้และสูดดมกลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่ติดอยู่ตามลำคอระหงและใบหูของเธอด้วยความหื่นกระหาย ขณะที่เธอได้แต่คิดในใจว่า นี่สินะ… ความรู้สึกของคนยามที่กำลังถูกไซ้คอ
“เธอกลัวเหรอ” อาจเพราะตอนนี้พราวรุ้งกำลังนั่งตัวแข็งทื่อเป็นหินอยู่ก็เป็นได้ มังกรถึงได้ถามออกมาแบบนั้น
“ปะ… เปล่าค่ะ” พราวรุ้งส่ายหน้าปฏิเสธกลับไป ก่อนเอ่ยเสียงแผ่ว “ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันไม่มีประสบการณ์”
“ฉันก็ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย” เขาว่า พร้อมทั้งออกคำสั่งกับเธอ “เธอเอาแขนมาโอบรอบคอของฉันเอาไว้สิ”
“บะ… แบบนี้เหรอคะ” พราวรุ้งถามขณะยอมทำตามแต่โดยดี เธอตวัดแขนโอบกอดรอบลำคอแกร่งเอาไว้
“ใช่” มังกรพยักหน้า วินาทีเดียวกันปลายจมูกโด่งของเขาก็สัมผัสเข้ากับปลายจมูกของพราวรุ้งเบา ๆ ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ ปิดเปลือกตาลงอย
