เมื่อคิดได้แล้ว นางก็เริ่มนึกถึงสิ่งของที่ต้องซื้อกลับบ้านต่อไป เดิมนางมีเงินในหีบอยู่ 2 ตำลึงเงินกับ 345 อีแปะ ได้รับเงินส่วนแบ่งที่เหลือจากการขายปิ่นมาอีก 226 อีแปะ ใช้เรื่องซ่อมแซมบ้านไป 870 อีแปะ ซื้อต้นกล้าผักไปอีก 150 อีแปะ เวลานี้จึงเหลือเงินอยู่ 1 ตำลึงกับอีก 551 อีแปะ
“คงต้องซื้อเนื้อสัตว์ติดไปบ้างแล้ว ไม่เช่นนั้นคงไม่อาจบอกใครถึงที่มาของเนื้อสัตว์ได้อย่างแน่นอน เสื้อผ้าก็ต้องหาเพิ่ม โอยยยยย มีของดีแต่ไม่อาจนำออกมาใช้ได้อย่างเต็มที่นี่มันลำบากจริงๆเลย ยาก็มีแต่ยาแผนปัจจุบันจะหาสมุนไพร หาโสมสักต้นมาขายอย่างนิยายเรื่องอื่นเค้าบ้างก็ไม่เห็นจะมี" นางบ่นอุบอิบท่าทางกระเง้ากระงอดอยู่คนเดียว ขณะเดินมองหาร้านขายเนื้อไปด้วย
เดินหาอยู่นานในที่สุดนางก็ได้พบร้านขายเนื้อหมู ราคาของเนื้อหมูจินละ 100 อีแปะ เนื้อติดมันจินละ 80 อีแปะ ซี่โครงจินละ 60 อีแปะ เครื่องในจินละ 20 อีแปะ นับว่าราคาสูงพอค
