พอถึงยามโหย่ว จางเฟยอีก็อุ่นโจ๊กอีกครั้งหนึ่ง แต่ครั้งนี้มีเพียงโจ๊กฟักทองเปล่าๆ ไม่มีฟักทองต้มมาเสริม ตั้งน้ำต้มชาอีกกาหนึ่ง ก็เสร็จเรียบร้อย
จางต้าฉวนไม่นึกว่าหลานสาวจะเตรียมอาหารไว้ให้พวกเขาถึงสองมื้อ ก็ยิ่งกระวนกระวายใจอย่างหนัก ถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนจางเฟยอีต้องเอ่ยปลอบ
“ท่านลุงใหญ่ ของเหล่านี้ข้าเสียเงินซื้อมาเสียเมื่อไหร่เล่าเจ้าคะ หากท่านลุงใหญ่รู้สึกว่ากำลังเอาเปรียบข้า เช่นนั้นหลังจากนี้ก็ตัดฟืนมาทิ้งไว้ให้ข้าเพิ่มอีกนิดก็ได้เจ้าค่ะ ค่าฟืนนี่ข้าจะไม่จ่ายเงินให้พวกท่านนะ”
“ได้เลยเฟยอี พวกพี่จะทยอยเอามาส่งให้เจ้าทุกครั้งที่พวกเราไปตัดฟืนกันนะ” เป็นจางลี่จิ่นที่ตอบกลับมาแทน
“ขอบคุณเจ้าค่ะพี่ลี่จิ่น”
จางเฟยอีปล่อยให้ทุกคนกินอาหารกันไป ส่วนนางกับจางเฟยเทียนจะรอกินพร้อมกับจางเฟยหรงทีหลัง หลังจากพวกเขากินอาหารกันเสร็จ จางเฟยอีก็นำไหที่บรรจุเครื่องปรุงทั้ง 10 ไห ฟักทอง 2 ลูก ห่อ
