เช้าวันรุ่งขึ้น วันนี้ผมหยุดโรงเรียนเขาเป็นเหมือนกันทุกที่เลยหรือเปล่าที่เปิดเรียนวันเเรกก็คือวันศุกร์เเล้วก็หยุดเปิดมาอีกทีก็วันจันทร์เลย =_= วันนี้ผมเลยได้หยุดพักผ่อนก่อนหลังจากที่เมื่อคืนโดนพี่ฟ่างติวเข้มซะจนเบลอ เขาจะให้ผมเก่งเหมือนเขาคงยากหน่อย เพราะผมไม่เก่งเรื่องเรียนสักเท่าไหร่ ผมหันมองคนตัวสูงที่นอนหันหน้ามาหาผม คิ้วหนาเรียงสวยขมวดเข้าหากันน้อยๆขนาดตอนหลับเขายังเครียดเลยอะชีวิตเขาจะปลงๆบ้างไม่ได้เลยเหรอไงเนี่ย บางครั้งพี่ฟ่างจะใจดีกับผมอย่างเรื่องเตียงเขาก็ให้ผมนอนด้วย เเต่บางครั้งก็ใจร้ายเอาการเลย.. "ชาลี" "O_o..ฮะ" ผมเบิกตาโพลงเอามืออุดปากมองคนตัวสูงที่ละเมอชื่อผมออกมา นี่เขาละเมอเหรอเนี่ยเล่นเอาหัวใจผมกระตุกวูบเลย พี่ฟ่างพูดออกมาเเค่นั้นดวงตายังคงปิดสนิทเหมือนเดิม ผมค่อยๆยันกายลุกขึ้นไปอาบน้ำก่อนที่พี่ฟ่างจะตื่น เเต่ผมต้องหยุดชะงักเมื่อคนตัวสูงคว้าข้อมือผมเอาไว้ ก่อน